Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Marcel Kittel (31) hangt fiets definitief aan de haak
Marcel Kittel keert niet meer terug in het profpeloton. In Duitse media maakte veertienvoudige etappewinnaar in de Tour de France zijn definitieve afscheid van de wielersport bekend. “Ik ben alle motivatie verloren om mezelf te blijven pijnigen op de fiets”, verklaart hij zijn besluit.
Kittel (31) is met negentien ritzeges in de Giro d’Italia, Tour de France en Vuelta a España een van de meest succesvolle sprinters in de afgelopen jaren. Sinds hij na twee seizoenen Quick-Step Floors verruilde voor Katusha-Alpecin ging het winnen echter steeds moeizamer. 2019 begon hij nog met winst in de Trofeo Palma, maar de prestaties werden vervolgens steeds minder. Uiteindelijk werd begin mei besloten dat het contract met de renner per direct werd ontbonden.
De Duitse sprinter vertelt nu in het Duitse blad Der Spiegel dat hij geen vertrouwen voelde bij de Zwitserse formatie en nadat renner en ploeg uit elkaar gingen, ging hij zich beraden over zich toekomst. In de tussentijd werd hij in verband gebracht met zijn oude ploeg Deceuninck-Quick Step en Jumbo-Visma, waar hij ploegleider Merijn Zeeman nog kent uit hun gezamenlijke periode in de ploeg van Iwan Spekenbrink.
In die pauze besefte hij echter meer en meer het negatieve effect dat de wielersport had op zijn leven, waardoor hij besloot dat bestaan voorgoed op te geven. “De sport en de wereld waarin je leeft worden bepaald door pijn. Je hebt geen tijd voor familie en vrienden, en dan is er nog de voortdurende vermoeidheid en routine. Als fietser ben je 200 dagen per jaar onderweg. Ik wilde mijn zoon niet zien opgroeien via Skype.”
Tijdrijder
Voordat Kittel de topsprinter werd, zoals het grote publiek hem leerde kennen, was de Duitser een begenadigde tijdrijder. Zo veroverde hij bij de junioren in zowel 2005 als 2006 tweemaal op rij de wereldtitel. Na 2010 maakte hij de overstap naar Skil-Shimano, waar hij zijn capaciteiten als sprinter steeds verder ontwikkelde. Dat resulteerde al meteen in ritwinst in de Vuelta a España, waarin hij onder anderen Peter Sagan en Óscar Freire versloeg.
In de jaren daarna bleek Kittel steeds vaker de maatstaf in de massasprints. In de Tour de France van 2013 pakte hij liefst vier ritzeges, iets wat hij een jaar later zou herhalen. Dat seizoen had hij ook al zijn eerste successen in de Giro d’Italia te pakken. De erelijst van de sterke Duitser bleef zich maar vullen: behalve de grote ronden was hij o.a. ook vijf keer succesvol in de Scheldeprijs en won hij tweemaal de Dubai Tour. In 2017 pakte hij liefst vijf etappezeges in de Tour.
Daarnaast heb ik persoonlijk al een tijd het idee dat e.e.a. hem heel zwaar valt en dan meer op het mentale gebied. Termen als burn-out, overspannen, depressie etc horen bij de huidige maatschappij en zijn ook in de profsport geen onbekend fenomeen. Logisch ook altijd stress, aandacht, geleefd worden, etc.
Kan me goed voorstellen dat "niet meer kunnen motiveren" en "er de energie niet voor hebben" heel dicht bij elkaar in de buurt liggen en dan is de tijd voor jezelf en je familie nemen, altijd het juiste besluit. Dus 100% topsport- en menswaardig.
Met Kittel verliezen we hoe dan ook een van de - of DE - beste sprinters sinds tijden. Hij heeft jaren gekend dat hij onverslaanbaar was. Een echter Terminator. Ik steun zijn besluit. Liever dit dan je als een Raymond van Barneveld nog een jaar lang totaal voor lul zetten en elke dag huilie, huilie doen.
En zeer uitgesproken tegen doping, durfde zelfs man en paard te noemen.. Dat was echt een verademing, naast de renners van zijn eigen generatie die toch nog vaak met meel in de mond over dit onderwerp praatten..