Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Pedersen wint BEMER Cyclassics na sensationele slotkilometer, Van Poppel tweede
Mads Pedersen blijft maar winnen. Nadat hij zaterdag de Ronde van Denemarken op zijn naam schreef, was hij zondag aan het feest in de BEMER Cyclassics in Hamburg. De Deen remonteerde in extremis drie aanvallers en bleef de achteropkomende sprinters nipt voor. Danny van Poppel werd tweede, Elia Viviani derde.
De vroege vlucht bestond in de BEMER Cyclassics uit slechts twee renners, Sergio Samitier (Movistar) en Julien Simon (TotalEnergies). Lars van den Berg (Groupama-FDJ) zat aanvankelijk ook mee, maar liet zich al snel weer uitzakken. Vegard Stake Laengen en Tim Wellens (beiden UAE Emirates) reden dan weer een tijdje in de tegenaanval, maar zij zouden nooit bij het kopduo geraken. Samitier en Simon verzamelden ondertussen een voorsprong van negen minuten.
Samitier solo
In het peloton werd al vroeg op een opgave gemeld van Sam Bennett. Met onder meer Dylan Groenewegen, Mads Pedersen, Arnaud De Lie, Tim Merlier en Olav Kooij waren er echter genoeg andere sprinters van de partij en hun ploegen zorgden er dan ook voor dat het verschil met nog zestig kilometer te gaan, was teruggebracht tot zo’n vier minuten. Op dit moment had Samitier zijn Franse medevluchter net achtergelaten en begon hij aan de eerste beklimming van de Waseberg (0.7 km à 9.7%) op. De traditionele scherprechter stond dit jaar drie keer op het menu.
De twee vroege vluchters – foto: Cor Vos
Goed twintig kilometer later zat het avontuur van Samitier er alweer op. Het peloton ging in volle vaart naar de tweede beklimming van de Waseberg, op zo’n 25 kilometer van de finish. Voordat de renners opdraaiden, waren er nog verschillende valpartijen. Onder anderen Jos van Emden en Nils Eekhoff gingen onderuit, maar zij konden hun weg vervolgen. Eenmaal op de Waseberg trokken de mannen van Alpecin-Deceuninck door.
Laatste keer Waseberg
Er vielen wat gaten, maar na de beklimming kwam bijna alles weer terug. Thuisrijder Pascal Ackermann was een van de weinige slachtoffers. Net vóór de derde keer Waseberg kwamen er wel verschillen. UAE Emirates wachtte duidelijk niet op Ackermann en gaf flink gas. Wellens deed een gigantische beurt richting de voet van de Waseberg, daarna nam Brandon McNulty over. De Amerikaan zorgde voor behoorlijk wat schade. Nadat hij af gaf, bleef er een groepje van vier over: Diego Ulissi, Marc Hirschi, Corbin Strong en Arnaud De Lie.
De vier hadden een gaatje, maar werkten niet goed samen. Ulissi ging er alleen vandoor. Het was van korte duur, want een achtervolgende groep keerde terug. Meteen daarna ontsnapten Nils Politt en de snel herstelde Brandon McNulty. Kort daarna stak Yves Lampaert over, waardoor we een trio voorop kregen. Hun voorsprong bedroeg even 17 seconden, maar onder meer Lidl-Trek, Lotto Dstny en Jayco AlUla zetten hun troepen aan het werk. Mads Pedersen, Arnaud De Lie en Dylan Groenewegen zaten namelijk allemaal nog in het peloton, net als Arnaud Démare en Olav Kooij.
Sensationele slotkilometer
Met nog twee kilometer te gaan, leken Lampaert, McNulty en Politt een vogel voor de kat. Maar door afstopwerk van BORA-hansgrohe, begonnen ze toch met voorsprong aan de slotkilometer. Mads Pedersen rook het gevaar en probeerde over te steken. Dat lukte in extremis. De Deen ging over de aanvallers heen, maar moest nog wel de sprinters af zien te houden. Ook daarin slaagde hij. Met klein verschil verwees hij Danny van Poppel en Elia Viviani naar de plaatsen twee en drie.
Hele leuke finale ook. De 'putsh' van UAE werd eerst geneutraliseerd door een raketmomentje van De Lie, dan volgde de spannende gooi-naar-winst van McNulty en zijn twee sterke companen. Koers anno 2023 is fantastisch om naar te kijken.
Rare tactieken van Bora verder, die tot aan de finish op 2 paarden wilden blijven spelen.
Daarna de laatste kilometers storen zodat de vluchters vooruit konden blijven. Van Poppel die uiteindelijk meesprint met Pedersen maar op waarde geklopt wordt. Prima gereden, geen loon naar werken.
En Mads, die dwingt het helemaal zelf af - beresterk.
Als Haller sneller de kaart Van Poppel trekt, dan komt die niet te laat. Leek me sowieso raar dat ze dachten dat Politt dit zou afwerken.
McNulty laten rijden en dan denken dat Politt gekke Gerretje/Henkie is. En dat terwijl hij uiteindelijk de meest frisse van de drie was.
Maar inmiddels heeft hij bewezen dat zijn kampioenschap zeker geen toevalstreffer was. En dit seizoen vind ik hem echt fantastisch rijden. Als een echte kerel, initiatief durven nemen, meerijden als de groten gaan, en ook nog regelmatig een mooie vis uit het water hengelen.
Maar:
- je kan met geen mogelijkheid weten of hij er anders niet was bijgeraakt.
- tussen kopgroep en peloton reden constant 3 motoren, terwijl het verschil rond de 15 seconden draaide. Nadeel voor de vluchters
- anderzijds leek de motor voor de kopgroep ook op verschillende momenten te dicht te zitten. Voordeel voor de vluchters
Wat ik bedoel: motoren spelen een rol, maar het is behoorlijk subjectief om hier Lampaert met de vinger te wijzen.
Als er met een gat van 15 seconden drie motoren tussen kopgroep en peloton hangen, spelen die sowieso een rol. Het was trouwens door één van die motoren dat Lampaert kon profiteren.
Maar mijn punt is vooral dat je met geen mogelijkheid kan weten of Lampaert zonder die motor al dan niet had kunnen aansluiten.
En bovendien vind ik het jammer dat je eerste gedachte na zo'n schitterende finale is dat renner X gelukkig niet gewonnen heeft.
Je zegt net zelf dat elke andere renner het op deze manier gedaan zou hebben. Heb jij ooit een renner niét in het zog van de motor zien kruipen wanneer de kans zich voordeed?
Soit, met Pedersen hebben we een geweldige winnaar, laat dat dan de voornaamste conclusie zijn.