Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mads Pedersen opent Baloise Belgium Tour met zege in lastige rit
Mads Pedersen heeft de eerste etappe van de Baloise Belgium Tour gewonnen. De kopman van Trek-Segafredo was na een lastige rit van 165 kilometer de beste in Maarkedal. Pedersen won de sprint van een favorietengroep van ongeveer twintig renners en is de eerste leider in de Belgische ronde. Tim Wellens en Jasper Philipsen eindigden als tweede en derde.
De eerste rit van deze Ronde van België was meteen voor de klassementsrenners. De Leberg, de Berendries en Tenbosse lagen al vroeg in de rit en ook de lokale ronde rond Maarkedal ging erg op en af. In dat rondje van 20 kilometer, dat vier keer gereden moest worden, lagen namelijk de Ellestraat (1 km aan 5,7%), de Fortstraat (900 m aan 3,5%) en de bekendere Berg Ten Houte (1,1 km aan 5,8%).
Kopgroep van de dag
Uiteraard probeerde Taco van der Hoorn mee te glippen in de vlucht van de dag, maar zijn poging met Aaron Gate had weinig succes. Jorre Debaele (Minerva), Gianni Marchand, Kobe Vanoverschelde (Tarteletto-Isorex), Nick van der Meer (VolkerWessels) en Luke Mudgway (Bolton Equities Black Spoke) mochten daarna wel wegrijden. Zij kregen ruim twee minuten voorsprong van Quick-Step-Alpha Vinyl en Trek-Segafredo.
Mathijs Paasschens ging nog in de tegenaanval, maar hij belandde in een chasse patate. Doordat het tempo in het peloton omhoog ging op het lokale circuit, werd de Nederlander snel weer gegrepen. Het was smal en nerveus, wat zorgde voor valpartijen en verbrokkeling. Op 70 kilometer van de finish plaatsten schaduwfavorieten Mauro Schmid, Mads Pedersen en Quinten Hermans een demarrage en zij reden meteen 45 seconden weg.
Peloton dunt flink uit op finalecircuit
Het peloton kwam dichterbij en spatte uiteen op de eerste keer Berg ten Houte. Onder meer Fabio Jakobsen kon daardoor al afgeschreven worden voor de ritzege. Schmid, Pedersen en Hermans werden niet veel later ook gegrepen door het uitgedunde peloton. Daaruit ontsnapte Mark Donovan. Hij begon met een flinke voorsprong aan de tweede keer Berg ten Houte en breidde die na de klim uit naar een minuut.
In het pak werd gewacht tot de laatste rondes. Diverse groepjes probeerden weg te rijden, met onder meer Victor Campenaerts, Dries De Bondt, Oscar Riesebeek, Lorenzo Rota en Florian Sénéchal op de voorposten. Toch reed er bij het ingaan van de laatste ronde een grote favorietengroep samen. Kenneth Van Rooy deed nog een verwoede poging om uit handen te blijven van die groep, maar hij werd tien kilometer voor de meet ingerekend.
Er staat geen maat op Mads Pedersen – foto: Cor Vos
Mads Pedersen klasse apart in de sprint
Ook de Gouden Kilometer (met drie bonificatiesprints om 3, 2 en 1 seconde) was terug. Mads Pedersen veroverde in totaal zes seconden, net als Mauro Schmid. Yves Lampaert raapte op zijn beurt drie boni’s op. Niet lang daarna was het tijd voor de laatste keer Berg ten Houte. Sénéchal en Pedersen gooiden het tempo de hoogte in en dunden de groep uit.
Een twintigtal renners bleef over en stevende af op de oplopende finishstraat in Maarkedal. Jasper Philipsen probeerde de concurrentie te verrassen, maar hij was niet opgewassen tegen een ijzersterke Mads Pedersen. De Deen won met fietslengtes voorsprong op Tim Wellens (tweede) en Philipsen (derde).
foto: Cor Vos
Is dit dezelfde als onlangs bij Volta Limburg? Dat was ook al zo tenenkrommend.
Als de kaarten herschud worden, zouden QS (met Sénéchal, Lampaert en Schmidt vooraan) en Intermarché met een sterke Quinten Hermans, wel eens de bovenhand kunnen halen.
Lotto vandaag uiteindelijk tegenvallend in de breedte.
De Lie viel me wat tegen: als je al vòòr Jacobsen eraf moet, is dat een veeg teken.
Hoop dat hij niet ziek aan het worden is. Als je leadout ziek wordt, ben jij misschien de volgende...
Met name die laatste moet dit soort parkoersen toch aan kunnen, om in de Tour geen kansen op spurtzeges te missen.
Laat ons zeggen dat dit een typsche WVA of VDP rit was ;)
En dat vier keer, okee. Maar ik vind het niet onmiddellijk klinken als een Flandrien parkoers.
Antwoord t.e.m. vandaag: allebei 28! :-) Kooij reed overwegend rittenkoersen, De Lie vaker ééndagswedstrijden. Allebei ook 6x ritwinst en 16x top-10.
Buiten het feit dat Kooij ook vorig jaar al op het hoogste niveau meereed is er tussen die twee dus amper verschil te vinden. Vermits TJV in het algemeen eerder spaarzaam omgaat met zijn talenten zal het programma van De Lie dus ook wel beredeneerd ok zijn?
Hij rijdt haast enkel eendagswedstrijden. Zolang hij geen grote ronde rijdt dit seizoen, zie ik er geen graten in.
@Kopinkas: zo zag ik het niet. In de voorlaatste ronde zakten ze er zowat samen door (samen met Meeus). Jakobsen zelfs 20m eerder dan De Lie. Bennett een stuk eerder.
[u]Edit:[/u] wat Limal dus al postte terwijl ik de mijne schreef. Great minds ... en nog iets - hehe.
Dan kwamen ze toch nog eens terug, want ik zag ze er in de laatste ronde doorzakken nog na de gouden kilometer, eerst De Lie en dan Jacobsen...
Wat De Lie en de eendagswedstrijden betreft, daar is het puntengewin nu eenmaal ook het grootst. Eigenlijk is 30 punten voor een ritzege in dit rondje bijna verwaarloosbaar.
MIsschien is het zelfs geen slecht idee om hem morgen na de rit te laten afstappen als zijn vormpeil blijft zakken. On verra...
Intussen eens gekeken naar Philipsen in zijn 1ste jaar bij UAE: 70 koersdagen ! Dát is pas uitmelken.
Dit draadje ging helemaal niet over Kooij, dat heb jij ervan gemaakt.
Waarom moet De Lie per se afgezet worden tegen Kooij als het gaat om wel of niet veel ingezet worden? Volgens mij kun je prima een mening hebben over de een maar niet over de ander, ook al hebben ze hetzelfde aantal koersdagen. Of dezelfde mening over beide. Of een verschillende mening over beide.
Ik deel overigens de mening van HJ en DK. Ondanks evenveel koersdagen wordt De Lie veel intensiever ingezet dan Kooij. Maar dat hoeft niet per se 'absurd' te zijn. Want daar ging dit draadje over. Het zijn veel eendagskoersen in eigen land en die zijn volgens mij prima op de dag zelf af te handelen. Als De Lie na de Tour of Belgium weer een fatsoenlijke rustperiode gegund wordt, valt het met de overbelasting goed mee.
Namelijk dat hij er zelf (en zijn trainer) naar vraagt om 2 dagen per week te koersen en hier en daar een klein rondje (Zoals Belgie en Wallonie in juli).
Vandaag zei hij zelf nog letterlijk in de krant dat de Ronde van België oorspronkelijk niet op het programma stond maar hij zelf aan de ploeg heeft gevraagd om wedstrijd aan zijn programma toe te voegen tussen Hageland en het BK. Hij onderhoudt zijn conditie liever door wedstrijden te rijden dan door te trainen (zijn woorden). Ewan stond eerst gepland, maar die had liever een extra hoogtestage als voorbereiding op de Tour. Er kwam dus een plaats vrij en De Lie heeft die met plezier genomen. Na het Belgisch kampioenschap krijgt hij een hele maand rust.
Over vandaag. Ook ik verwachtte iets meer, maar De Lie is al een heel seizoen wisselvallig op zwaardere parcoursen. In Kuurne was hij niet bij de beste 100, ook in DDV en G-W kwam hij er niet aan te pas. In Morbihan gaf hij nog op en in Wallonie had hij het knap lastig. Mensen verwachten gewoon te veel op dit moment, zijn overwinningen komen buiten de Volta Limburg Classic uit massasprinten tot nog toe.
"Wat een bijzonder forum is dit toch af en toe." - Wheely, 15 juni 2022
Over de analyse-zonder-data wie er nu fysiek (en mentaal, als jullie dat graag erbij halen) het meest belastende programma heeft gereden kunnen we het natúúrlijk oneens zijn. Ik kan enkel afgaan op de indruk die De Lie gemaakt heeft in interviews over het hele seizoen, en daar zag ik altijd een jonge snaak die barstte van de energie en het ongedwongen enthousiasme. Dat voor een sprinter de niet-vlakke etappes in WT-rittenkoersen weinig energie kosten en dat Kooij geen druk zou voelen in sprintersetappes (+ bij het verdedigen van leiderstruien in de vlakke rondjes die hij reed) vind ik trouwens ook vreemde aannames, maar daar zijn we het dus blijkbaar over oneens?
Edit: interessante toevoeging, @Samamba - dat interview had ik niet gelezen, maar bevestigt mijn indruk van De Lie
Zo gek is dat toch niet, en meer dan dat wil Limal er ook niet mee zeggen.
Overigens wel eens dat De Lie zijn koersdagen een andere belasting met zich meebrengen dan die van Kooij, vooral mentaal. Maar ik heb de indruk dat De Lie er voorlopig geen last van heeft en hij zich dit jaar in een grote speeltuin bevindt.
EDIT: oh, wat Limal zelf al zegt dus. Never mind :-)
Dus je probeert iemand anders (overigens onjuist, want waarom alleen lichamelijk?) te beperken, maar je vindt het ook vreemd dat je zelf wordt aangesproken op het oprekken van het onderwerp? Bijzonder, inderdaad.
Tuurlijk prima om een parallel met Kooij te trekken. Maar mijn punt is: waarom zou je mening over de belasting van De Lie daar vanaf moeten hangen? En waarom zou die mening dan bovendien hetzelfde moeten zijn vanwege het gelijke aantal koersdagen?
@Samamba
Goed om te weten, die eigen mening van De Lie en zijn entourage. Maar ook daar mogen we het mee oneens zijn toch?
Dat wordt dan ook niet aangenomen. Minder druk is niet hetzelfde als geen druk.
"Dus je probeert iemand anders (...) te beperken,"
Ik begreep niet goed waarom harryjohan plots zei "Kooij heeft WT rondes gereden en de Lie niet. Bovendien mooie uitslagen muv een overwinning". Ik kon dat enkel zinnig interpreteren als een waardeoordeel tussen de categorieën van wedstrijden die beide renners reden, want om zijn algemene betoog te ondersteunen zouden WT-wedstrijden minder intens moeten zijn dan 'lagere' wedstrijden, wat natuurlijk meestal niet het geval is. Vandaar de laatste zin in mijn antwoord van 20:37.
@Deel Koeper, hoe meet je de druk die een renner ervaart in een bepaalde koers of etappe? Voor zowel De Lie als Kooij geldt dat wij ons enkel een voorstelling kunnen proberen te maken op basis van aannames en interviews. Uit de interviews die ik zag met De Lie, en hetgene dat Samamba aanhaalt, lijkt De Lie tot nog toe weinig druk te ervaren. Kooij heb ik nog niet horen spreken, dus al helemaal geen idee in welke mate hij druk ervaart in "zijn" etappes en rondjes als de ZLM Tour.
Toen hij in Duinkerke gevallen was en moest opgeven stond hij dat weekend ook gewoon op eigen initiatief aan de start van een Gran Fondo in de streek waar hij 170km mee koers maakte.
Stel je voor dat het de Ronde van Verweggistan was geweest, waar ze de uitslag eerst nog met een ruiter naar het plaatselijke telegraafkantoor moeten sturen ;-)
(geweldige nickname, sowieso)