Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Lucinda Brand soleert naar Europese titel op de VAM-berg
Lucinda Brand heeft er op het Europees kampioenschap veldrijden voor vrouwen elite een solotocht van gemaakt. De Nederlandse wereldkampioene ging er al in de openingsronde vandoor, om vervolgens de hele wedstrijd alleen stand te houden. De Hongaarse Kata Blanka Vas ging met het zilver aan de haal, voor de Nederlandse Yara Kastelijn.
In de chaos van de start was de Nederlandse Manon Bakker het grootste slachtoffer. Bij de eerste modderstroken in het veld koos Bakker een verkeerd spoor, waardoor ze onderuitging. Ook de Belgische Marthe Truyen was een van de ongelukkigen. Op de koop toe was het versnellingsapparaat van Bakker defect en moest ze een tijd wachten op een nieuwe fiets.
Voorin was de Hongaarse belofte Kata Blanka Vas niet zinnens om te wachten. Vas had vertrouwen getankt na haar wereldbekerzege in Overijse en een derde plaats op de Koppenberg, maar liep in de openingsronde misschien wel iets te hard van stapel. De Hongaarse zette druk en gaf de koppositie geen seconde uit handen, tot de passage bij de materiaalpost.
Materiaalpost beslissend
Daar koos Vas, net als bijna alle rensters in haar spoor, voor de fietswissel, terwijl Lucinda Brand bleef doorfietsen. In de daaropvolgende loopstrook diepte de wereldkampioene haar kloofje uit tot een vijftal seconden. Een vermoeide Vas had niet meteen een antwoord in huis, en de vier (!) Nederlandse dames in haar wiel (Yara Kastelijn, Denise Betsema, Ceylin Alvarado en Annemarie Worst) verroerden evenmin een vin.
Vas was Brands grootste concurrente – foto: Cor Vos
Op die manier kon Brand haar voorsprong snel vergroten: na een ronde was het verschil al veertien seconden. Dat zou meteen ook de volledige 48 minuten het beeld van de cross blijven: Brand, die dankzij haar grote motor alleen maar verder zou wegrijden, alleen op kop. En op een veilige afstand Blanka Vas, met enkele Nederlandse dames in haar wiel.
Eerste Europese titel
Vas bleef die Nederlandses trouwens wel onder druk zetten. Een voor een gingen Worst, Alvarado en zelfs topfavoriete Denise Betsema overboord. Alleen een sterke Kastelijn bleef tot in de slotronde meestrijden om het zilver. Op de loopstrook kon ze Vas telkens onder druk zetten, maar de Hongaarse bleek toch een klasse te sterk. Weliswaar op ruime afstand van winnares Brand, voor wie het haar eerste Europese titel is.
Je kunt een heel mooi crossparcours aanleggen op de Vamberg, maar er zitten net iets te veel verharde stroken in. Had van mij een echte zandstrook in gemogen met een paar balken.
Balkjes en trapjes mogen nooit en te nimmer uit het veldrijden verdwijnen. Ook oneens met de stelling dat een goed parcours deze zaken nooit nodig heeft. Dat insinueert namelijk dat een parcours met balken een slecht of saai parcours zou zijn.
Zonder afbreuk te doen aan het parcours dat er nu ligt, maar Ik denk dat het verstoren van het ritme bij de renners door middel van een extra zandstrook en een passage met balken, dit parcours wel degelijk ten goede zou komen.
En de balkjes zijn te gevaarlijk, oh jee toch..... je zou toch eens struikelen zeg bij dat veldrijden. *proest*
Balkjes en trapjes blijven. Punt.
De sport heet Veldrijden/Crossen, niet Traplopen of Hordespringen.
Verder vond ik het eigenlijk een iets te snelle cross. Met zoveel beschikbaar klimwerk, modder, keien en nog veel meer, werd er hier toch aan iets te hoge snelheid rondgevlogen, lijkt me geen toeval dat de rensters met meer/betere wegervaring (uiteraard Brand en Vas, maar ook Kastelijn is veruit de beste wegrenster van de pure cross-dames) het hier allemaal goed doen. Een halve weg-Thibau reed ook al meteen naar een podium.
En verder een saai kampioenschap in een triest landschap dat het publiek niet wist te vinden.
Brand mooie kampioene, Vas verdiend tweede en Kastelijn derde ondanks dat ze van de toppers technisch verreweg het slechts is. Hoe sterk moet die wel zijn.
normaal gezien tonen ze de top 8/10 toch minstens 1 keer elke ronde aan de finish. het was toch niet zo dat er zo ontzettend veel gebeurde vooraan, dat er geen tijd was om wat meer doorkomsten aan de finish te tonen.
Op de player laten ze altijd alles zien tot de laatste noot van het volkslied geklonken heeft. Kun je het commentaar ook nog uitzetten en puur naar de ambient-geluidstream luisteren (wat ik persoonlijk heerlijk vind).
Probleem met Wuyts en de Cauwer is dat die twee zichzelf in de loop der jaren veels te serieus zijn gaan nemen. Dan krijgt het altijd iets lachwekkends. Als kenners ontzettend overschat, kramen soms ook de grootste kolder uit. Commentaar ook verschoont van enige vorm van humor of zelfspot. Dat simpele feit spreekt al boekdelen.
met relatief weinig publiek heeft het dan soms meer weg van zo'n troosteloze wereldbekercross ergens in italië.
Is dat overigens geen toptijdrijdster in spé, met dat vermogen dat ze maar stug door blijft trappen?
Anders lijkt het lopen me toch, van alle onderdelen van het veldrijden, datgene waar je het gemakkelijkst in kan verbeteren. Ze moet geen toploopster worden, gewoon middelmatig.
Techniek en/of gebrek aan explosiviteit/kracht zijn toch net wat moeilijk om aan te pakken.
Brand terechte winnaar. Verreweg de sterkste.
Vas hele mooie tweede: met de grote dames mee durven doen, dan is dit echt wel een beloning.
Verder ook een eervolle vermelding voor een Belgische: Ellen van Loy! Voor haar eerste cross in het commentaarhokje deed ze het niet heel slecht. Wel een stukje overdreven chauvinisme door te denken dat Cant (is ze inmiddels al over de finish) nog lang mee zou kunnen doen. En af en toe kwam ze niet helemaal uit een lange zin. Maar als je Ellen wat goede feedback geeft, dan mag ze van mij na haar cross carriere wel eens vaker in dat hokje.
de eerste eerstejaarsjunior in een top 10 die bijna vol tweedejaarsjuniores zit. verre van een garantie op succes, maar in het land der blinden zeker een eenoog die enig optimisme rechtvaardigt.