Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Lotte Kopecky: “Ik reken mezelf nu bij top-vijf van het peloton”
Interview Een etmaal na haar indrukwekkende zege in de Ronde van Vlaanderen moet Lotte Kopecky bekennen dat ze de afgelopen nacht nauwelijks heeft geslapen. Niet dat er een wild feestje was. Alleen met de ploeg werd er nog gezellig gegeten tot een uur of tien. Maar alle emoties en indrukken van haar zegetocht in ‘Vlaanderens Mooiste’ bleven de hele nacht door haar hoofd spoken. “Ik denk dat ik mezelf momenteel in het vrouwenpeloton misschien wel tot de top-vijf in het eendagswerk mag rekenen”, reageert ze op de vraag waar ze zichzelf nu plaatst.
Met de aansprekende zeges in de Strade Bianche en Ronde van Vlaanderen in amper een maand tijd is Lotte Kopecky zowel in België als in het peloton een ster geworden. Sommige Belgische kranten openden hun verhalen over de Ronde van Vlaanderen zelfs met de vrouwenwedstrijd voordat er aandacht aan de mannen werd geschonken. Een unicum. “Ja, dat heeft me wel verbaasd”, erkent Kopecky. “Al is het wel mooi om te zien. Het geeft ook aan dat het vrouwenwielrennen in België steeds groter wordt. Dat het vrouwenwielrennen de afgelopen jaren een enorme evolutie heeft doorgemaakt.”Hoe ga je met alle aandacht om?
“Ik moet eerlijk zeggen dat ik moet wennen aan alle aandacht. Ook zo’n persmoment als hier, dat ben ik niet echt gewoon. Zo lang het allemaal leuke zaken zijn, dan is het ok.”
Heb je een verklaring voor de grote stap die je afgelopen winter hebt gezet?
“Ik denk dat dit een proces van een aantal factoren is. Ik ben wat ouder en sterker geworden. Heb meer ervaring in de grote wedstrijden. Twee jaar geleden kreeg ik het besef dat ik een goede wielrenster kon worden. Ik won een rit in de Giro Donne en twee weken later klopte ik Jolien D’hoore in het Belgische kampioenschap. Die prestaties hebben mijn ogen geopend. Dat zijn sleutelmomenten in mijn loopbaan geweest. Vooral in mijn hoofd heb ik ieder jaar stappen gezet. Wielrennen is niet alleen snel fietsen. Er komt veel meer bij kijken. En mijn overstap naar de sterkste ploeg Team SD Worx is een gouden zet in mijn loopbaan. Zoveel goede rensters om me heen geeft meer rust en vertrouwen.”
Hoe anders is het dan bij Team SD Worx dan bij je vorige ploegen?
“De afgelopen jaren werd ik in vele koersen ook al als kopvrouw uitgespeeld. Dan was ik echter de enige van het team die de rol had om een korte uitslag neer te zetten. Dat was niet makkelijk. Het geeft nu veel rust dat ik weet dat er ook nog andere ploegmaten in mijn team zitten die wedstrijden kunnen winnen. Dat de druk niet alleen bij mij ligt. Dat geeft enorm veel rust en maakt een groot verschil hoe je in de wedstrijd durft te koersen.”
foto: Raymond Kerckhoffs
Hoe is het aanpassingsproces bij de nieuwe ploeg verlopen?
“Ik moet zeggen dat ik best nerveus was toen ik in december naar het eerste trainingskamp ging. Je gaat naar een ploeg met zoveel goede rensters, dan moet je altijd nog afwachten hoe je in die groep past. Zeker omdat de ploeg al gevormd was. Marlen Reusser en ik waren afgelopen winter de enige nieuwkomers. Ik had voor drie jaar getekend, dus ik moest me hier wel gaan thuis voelen. Anders had ik een probleem. De eerste kennismaking is heel goed verlopen en vanaf dat moment voelde ik me thuis in het team. Ik had direct een klik met diverse rensters. Op training zie je ook meteen wie goed is en wat ze in de mars hebben. En als je het dan in de Strade op die manier kunt afmaken, dan win je nog meer vertrouwen bij de andere rensters van de ploeg.”
Toch blijft het bijzonder hoe diverse grote namen en met name Chantal van den Broek-Blaak zich in Vlaanderen voor je opofferden.
“Ik besef dat dit heel bijzonder is. Met Chantal heb ik een goede band. We kwamen na de Paterberg in een situatie waarin we wisten dat ik de snelste van de drie was. Mijn sprint gaf ons de grootste optie om te winnen. Het feit dat zij zich volledig wegcijfert voor mij, daar heb ik heel veel respect voor.”
Wat was afgelopen winter je plan richting dit voorjaar?
“Ik wil het seizoen altijd beginnen met een goede vorm om daarmee verder te werken. Daarom was de Strade Bianche mijn eerste doel. De zege in de Strade heeft me vervolgens alleen maar vleugels en nog meer zelfvertrouwen gegeven. Zeker richting deze Ronde van Vlaanderen. Die twee klassiekers waren mijn grote doelen dit voorjaar. Als je ze dan alle twee weet te winnen, dan heb je een perfect rapport.”
foto: Cor Vos
Hoe kijk je naar de toekomst?
“Rooskleurig. Momenteel loopt het super. Ik hoop dat ik dit niveau kan behouden, misschien nog wel verbeteren. De overstap naar Team SD Worx is een belangrijke stap geweest. Ik zit bij deze ploeg voor minstens de komende drie jaren, dus we kunnen samen nog mooie resultaten behalen.”
En wat zijn je doelen de komende periode?
“Mijn eerstvolgende wedstrijd is Parijs-Roubaix die we woensdag al gaan verkennen. Vervolgens rij ik nog de Nations Cup op de baan, waarna ik een rustperiode heb. Dan ga ik opbouwen richting de Giro Donne en de Tour de France. In het laatste deel van het seizoen richt ik me op het WK op de weg in Australië.”
Ik hoop dat ze, als lid van de top 5 van het peloton, ook gewoon zelf een keer koers gaat maken. Dat hoor je namelijk ook te kunnen als je jezelf zo neer zet. En ik denk persoonlijk dat ze dat ook prima kan, daar is ze sterk genoeg voor. Want natuurlijk was het voor Belgie mooi dat de kampioenentrui op het podium stond gisteren, maar de overwinning zelf vond ik wat minder fraai. En ik kan me eigenlijk weinig koersen herinneren waarbij ze echt zelf de koers maakte. Ook niet in SB, toen ze weliswaar demarreerde, maar meer om haar benen te sparen dan om daadwerkelijk solo naar de finish te willen rijden.
Voor je het weet is haar bijnaam "kauwgom Kopecky"...
Kopecky rijdt tactisch wel perfect om te winnen dus ik denk dat de koerswijze nog niet snel zal veranderen. Al vind ik de dominantie van SD worckx wel een beetje te groot. Zelfs quickstep in hun tijd en Jumbo nu komen niet in de buurt van dat.
De drie sterkste renners gisteren buiten van Van Vleuten waren van die ploeg en dan heb jij nog Vollering die daar normaal ook bij hoort + een moolman in de heuvelklassiekers.
Het is juist dat Van Vleuten zowel gisteren als in de Strade de beste was, en het is ook juist dat Kopecky haar koers op haar afstemt.
Maar, zeker in de Strade en ook op de cruciale momenten gisteren, is ze de enige die kàn volgen. Dus zo-kan-ik-het-ook-karretje-aanhaken is dat helemaal niet. Van Vleuten stelt dat ook zelf vast, dat hoor je wel in haar reacties. En het zou best wel eens de reden kunnen zijn waarom ze Blaak gisteren nog ging halen. Als ze zelf niet kan winnen, dan liefst de 2de beste in koers.
Gelukkig zie je dat soort onderling respect tussen kampioenen wel vaker terug, zoals bij MVDP en Pogacar, en Van Aert en Ganna op het WK tijdrijden vorig jaar.
Gisteren rijdt die ploeg de perfecte wedstrijd met aanvallen van verschillende pionnen en uiteindelijk Kopecky als speerpunt eens ze met drie op kop kwamen. Door het werk van Blaak kon niet enkel Kopecky maar ook Van Vleuten op adem komen voor de sprint, zonder zich zorgen te hoeven maken over het podium. Tot haar aanval(len) op de Kwaremont werd Annemiek trouwens perfect ondersteund door haar eigen team dat sterk voor de dag kwam. SD-Worx heersend en aanvallend in de breedte, Kopecky rijdt zoals van haar verwacht wordt en rondt het makkelijk af.
Ik zou ook iedereen aanraden de laatste 30 km van de Strade nogmaals te bekijken, met speciale aandacht voor de posities van Van Vleuten, Kopecky en wie er de gaten dichtte. Dat Van Vleuten daar op haar eentje de koers heeft gemaakt met Kopecky bijna steeds in haar wiel is pertinent onjuist. De vrouwen van SD-Worx (Vollering, Blaak, Moolman en 1x ook Kopecky zelf) hebben daar ombeurten aangevallen - op 28 km van de finish met een groter groepje tot gevolg dat werd teruggehaald door een ploeggenote van Van Vleuten, echter vaker als eenlingen die vnl. werden teruggehaald door SRam en FDJ. Toen Kopecky aanviel en met 18 s voorsprong begon aan een steile grindstrook was het Niewiadoma die het gat dichtte met vVleuten en anderen in het wiel. (eens ze aansloten versnelde Kopecky nog even om als eerste boven te komen) Op de volgende steile strook ging Van Vleuten zelf en was Kopecky (tussen de beste klimsters) de enige die kon volgen. Eens bovengekomen moest Lotte even naar adem happen maar kort nadien begon ze mee te draaien met Van Vleuten. (Jawel, ze draaide mee!) Die vlucht ging echter niet lang door omdat de groep erachter, met ook Vollering en Moolman erbij, slechts 10 s achterlag en snel weer naderde. Vanaf dat ze gegrepen waren tot aan de slotklim werd er af en toe aangevallen maar was het zelden Van Vleuten die het gat moest dichten. Op de slotklim was het traditiegetrouw voor iedereen proberen aanklampen bij Annemiek en enkel Kopecky slaagde daarin, met het bekende gevolg. SD-Worx dus sterk en aanvallend in de breedte, Kopecky rondde het knap af.
Maar gisteren was een totaal ander verhaal. Daar had ze 1 tactiek: het wiel van Van Vleuten in de gaten houden, en enkel de laatste 50 meter erover komen. Zelfs toen er nog een grote kopgroep weg was waarbij SDWorx zeker niet de grootste kanshebber was, plakte ze als een bubbagum aan het wiel. Op 40 km van de streep, toen de koers nog lang niet in een beslissende plooi lag (daarvoor was de koers niet live, maar ik sluit niet uit dat het toen al van hetzelfde was)! Op een terrein wat echt wel het hare is, en waar ze veel meer kan dan wieltjeszuigen! Tenminste, dat mag je van iemand verwachten die zichzelf top 5 vindt van het peloton. Dat was gewoon koersen op zijn Pozzato's. Mijn "frustratie" zit hem overigens niet in de laatste 10 km; daar had je gewoon een heel logische koerssituatie met 1 ploeggenote die zich opoffert voor de ander. Maar vooral in haar koerswijze daarvoor.
Ja, ze kan het zich permitteren vanwege haar ploeg. Die is gewoon zoveel sterker dan de rest. En ik heb niks met dat soort dominantie: niet destijds met US Postal, niet met QS, niet met Sky/Ineos, niet met TJV dit seizoen, en ook niet met SDWorx. Nu kan ze inderdaad als een laffe kauwgom fietsen. Net als overigens Vollering in De Omloop: vooraan niet rijden, achteraan niet rijden, en dan het sprintje (proberen) winnen.
Ik hoop dat ze bij SDWorx niet de laffe sprintster gaat worden, maar echt gaat koersen als een grote madam. Een beetje zoals Sagan of Boonen destijds: een massasprint kunnen winnen, maar niet te beroerd zijn om zelf de knuppel in het hoenderhok te gooien en solo te gaan. Dáár verdien je bij het grote publiek respect mee: daar gaat uiteindelijk heel vaak om hóe je wint (of verliest!), en niet altijd om wát je wint.
EDIT/TOEVOEGING:
@Limal, zoals je ziet heb ik duidelijk niets met de koerswijze van dominante ploegen. Maar ook een type als Boonen had een dominante ploeg, maar durfde gewoon mee koers te maken. Terwijl hij op heel veel momenten ook gewoon had kunnen kiezen om te plakken, maar daar had hij zelf een hekel aan. En dat maakt Boonen voor mij gewoon een klasbak die ik heel graag zag koersen.
dat zag ik inderdaad over het hoofd, ik dacht dat Reusser op de Kwaremont al teruggepakt was, ik heb de koers gisteren in een atletiekkantine gevolgd, zonder geluid, tussen 't speerwerpen en het verspringen van zoonlief door ;-)
Maar dan nog: veel kan de rest niet achtergelegen heb op de top van de Pater? Stel Van Vleuten rijdt wat minder hard omhoog, hard genoeg om Reusser binnen de 20 seconden te houden, maar niet zo hard dat ze de rest allemaal lost. Op de kop rijdt ze kop over kop met Chapman en Brown.
Komen ze met 10 samen, is het voor Van Vleuten idd moeilijk te controleren, maar hoeft ze ook niet alleen te controleren. SD Worx moet beslissen of ze vol de kaart Kopecky al trekken of toch nog aanvallen, FDJ zit met drie en kan reageren en ook Sierra kan meegaan met aanvallen. Wordt er getwijfeld, komt zelfs Norsgaard nog terug, die zat ook niet ver.
Van Vleuten is zodanig gewend het alleen op te knappen dat ze volgens mij soms te veel denkt in termen van hoe ze zelf kan winnen.
In die laatste post van je kan ik een stuk beter in komen.
Ik hoop wel dat je ook inziet dat je die credits die je haar nu geeft voor de Strade hier in de commentaren na de Strade absoluut niet gegeven hebt, en je die credits bij de eerste de beste volgende gelegenheid niet weer terugtrekt.
Naar mijn mening is Kopecky volop in evolutie van pure sprintster naar een compleet renner. Ze koerst op de manier waarop ze kan winnen, in een gegeven koers.
Ik kijk wel vaker naar het vrouwenwielrennen, en in koersen waar ze niet op een Van Vleuten of bvb alleen staat tegenover een Nederlands blok, valt ze wel degelijk aan. En ik denk dat dat in de toekomst ook in de echt grote koersen vaker gaat gebeuren. Al zal de sprint natuurlijk een wapen blijven waar ze van gebruik gaat blijven maken, ze zou wel gek zijn om dat niet meer te doen.
Ik geloof dat je oprecht meent wat je schrijft (dus niet troelt-e), maar dat bijna obsessief-compulsieve anti-nuanceren bij enkele renners (vanaf nu ook Kopecky obv anderhalve koers?) vind ik laakbaar en toxisch. Toxisch vanwege de schimpende stijl en omdat je dingen steeds weer opnieuw en opnieuw blijft herhalen, vaak 'onderbouwd' via een onvolledige of foutieve weergave van de feiten.
PS: hier nog een quote uit het wedstrijdverslag van gisteren: "De voorsprong op de achtervolgende groep, met daarin de grootste kanshebsters op de zege, was aanzienlijk. En dus moest Van Vleuten iets proberen in de achtergrond. Dat deed de winnares van vorig jaar dan ook en de kopvrouw van Movistar probeerde samen met Kopecky en Chantal van den Broek-Blaak de scheve situatie recht te zetten. Van Vleuten, Kopecky en Van den Broek-Blaak *vonden elkaar* in de achtervolging op Reusser en Chapman en wisten op de Paterberg de aansluiting te forceren."
Door Majerus, later met Reusser erbij, in de kopgroep, werd Movistar gedwongen te achtervolgen met een lachende Kopecky in het pelotonnetje. Movistar was niet in staat het gat te dichten, en het was nota bene Blaak (!) die de aansluiting op de Kwaremont bewerkstelligde. Schijnbaar had SDworx geen vertrouwen in de doorrossende Reusser met Chapman in haar wiel, wilde men volledig de kaart van Kopecky trekken, en namen ze daarom het heft volledig in handen.
Movistar zette alles op Van Vleuten die zelf maar al te graag wilde. Niet slim, want winst zat er op deze wijze niet in. Als Van Vleuten minder hard had doorgetrokken na de Paterberg had Sierra kunnen aansluiten samen met Chapman en Niewiadoma. Wellicht had dat SDworks doen twijfelen, en had Movistar met de rappe Sierra, -die zich flink had kunnen sparen-, een belangrijke troef voor winst gehad als het op een sprint zou uitdraaien.
In het hooggebergte is Van Vleuten nog steeds buitencategorie, maar bij deze korte explosieve klimmetjes moet zij en haar ploeg echt iets anders verzinnen als ze voor winst mee willen doen. Dat ze dat niet hebben gedaan kan Kopecky moeilijk verweten worden.
Dat ben ik niet met je eens. Vos heeft uiteraard heel vaak op haar sprint gegokt, maar ik heb nog nooit een koers geweten (zeker niet van het kaliber RVV) waar ze op één enkel wiel heeft gereden. En ook zeker niet als er nog hele groepen vooruit zijn en een heel peloton in koers is. Maar als jij daar een voorbeeld van hebt, hoor ik dat graag.
En ik heb haar ook vaak genoeg zelf koers zien maken. Denk aan PR vorig jaar, diverse edities AGR, en ga zo maar door.
Ik heb er geen problemen mee dat Lotte op haar sprint gokt, maar des te meer met het viseren van 1 enkel wiel alsof de rest niet bestaat. Ik durf te wedden dat als Annemiek zou lossen of zich af zou laten zakken tot de auto, dat Lotte dan nog steeds in haar wiel zat. En zelfs een sanitaire stop zouden ze gezamenlijk maken.
Waar ik het wel met je eens ben: Annemiek zal er iets op moeten verzinnen. Gewoon de boel de boel laten zijn, en tegen SD te zeggen: zoek het maar uit. Echter dan is de kans groot dat ze zelf niet wint en haar ploeg ook niet.
EDIT: @Jacco, je hebt gelijk, het was een zeer sterke teamprestatie. Maar het voelde voor mij ergens ook als Real Madrid dat "de bus parkeert" tegen IJsselmeervogels, en er uiteindelijk via een spelhervatting met 0-1 naar huis gaat. Maar het viert als de knapste overwinning die ooit is behaald.
Soort omgekeerde Sagan toen die besloot dat de anderen dan ook maar niet wonnen omdat niemand wilde meewerken met hem. De vraag is dan wel of een Van Vleuten dat in zich heeft, want die reed gewoon door terwijl ze natuurlijk gewoon wist dat ze kansloos was in de sprint.
Lotte Pattex,(Pattex is een sterke lijm).
Nu is dat gebeurd en heeft ze die potentie bevestigd, hopelijk valt er dan iets van haar af en blijft ze in de toekomst niet op dezelfde manier rijden. Valverde deed dat 10 jaar, werd wat vervelend. En Vos deed dat in het begin van het carrière ook best wel vaak.
Petje af Lotte. Er hadden er graag, heel graag veel het wiel gehouden van Van Vleuten . maar ja, dat is niet iedereen gegeven. Geniet van je overwinning(en)!