Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Loodzware Wereldbeker in Namen prooi voor Lucinda Brand
Lucinda Brand heeft de wereldbekerveldrit in Namen op haar naam geschreven. De Nederlandse kampioene was de beste in een loodzware wedstrijd, met veel klimwerk en regenachtige omstandigheden. Ceylin del Carmen Alvarado kwam zestien seconden later over de streep.
Na een snelle start van Europese kampioene Yara Kastelijn en een vluchtige overname van Ceylin Alvarado, was het toch vooral Annemarie Worst die indruk maakte in de openingsronde. Als voormalig mountainbikester was ze in de loodzware Naamse omstandigheden natuurlijk extra in haar sas, en zo kwam ze na een rondje zelfs solo door, voor de gevallen Alvarado en de Nederlandse kampioene Lucinda Brand.
In de tweede ronde gingen Alvarado en Brand plots op en over de snel gestarte Worst, die zelfs de rol moest lossen. De voormalige Europese kampioene had zichzelf zichtbaar opgeblazen en moest haar inspanningen van de openingsfase bekopen. De twee andere Nederlandse dames begonnen intussen aan een leuke tweestrijd en smeerden de rest van het deelnemersveld steeds meer tijd aan.
Brand blijft foutloos… tot de slotronde
Brand wachtte tot iets voor halfkoers om Alvarado een eerste keer overboord te gooien. Op de nieuwe kasseistrook – waar deze week heel wat om te doen was – moest de 21-jarige de rol lossen bij haar meer ervaren landgenote. Brand bleef quasi de hele koers foutloos en kon haar voorsprong zo in geen tijd uitbouwen tot een halve minuut. Boeken toe, zo leek het.
Tot Brand in de slotronde dan toch tot twee keer toe in de fout ging en daardoor tegen het wegdek belandde. Alvarado, die trouwens technisch verbluffend was op de schuine kant, kon zo nog wel wat tijd goedmaken, maar de voorsprong van Brand bleef geruststellend. De Nederlandse kampioene schrijft zo haar eerste Wereldbekermanche van het seizoen op haar naam.
Wereldbeker veldrijden 2019-2020
Uitslag manche 6: Namen
1. 
Lucinda Brand (Telenet-Baloise)
2. Ceylin Alvarado (Corendon-Circus) op 16s
3. Annemarie Worst (777) op 1m21s
4. 
Evie Richards (Trek) op 1m34s
5. 
Katerina Nash (Clif Bar) op 1m45s
6. 
Clara Honsinger (Team S&M) op 1m48s
7. Katie Compton (Trek) op 2m46s
8. Rebecca Fahringer (Kona Bikes) op 2m49s
9. Marianne Vos (CCC-Liv) op 3m00s
10. 
Maghalie Rochette (CX Fever) op 3m07s
Sparta en Feyenoord wat een dag.
Edit: opgegroeid in Dordrecht, thans woonachtig in Rotterdam zie ik net. Wist ik niet
Wel een klasbak trouwens hoor, 'jullie Lucinda'. Het ganse jaar op niveau. Op de weg is ze geen AvV, AvdB of MV, maar toch wel gewoon erg goede subtop. In het veld is ze wereldtop
Nu alle wereldtoppers weer aan het vertrek stonden kon Sanne Cant niet verder komen dan een 15e plaats op 3:30. Ofschoon zij geprezen wordt om haar techniek kwam zij op het veeleisende techniek vereiste parcours in de voorbije 5 jaren slechts één keer in de top tien:
2014 6
2015 14
2016 13
2017 12
2018 13
Ook vandaag 22-12-2019 kwam ze dus niet verder dan een 15e plek. Op het komende Bk op het strand van Sint Anneke kan zij-bij gebrek aan tegenstand winnen; bij een internationale cross lijkt met dat uitgesloten. Sanne Cant moet iedere week opboksen tegen een vijftal talentvolle jonge veldrijdsters die én beter zijn..én ook nog progressie maken.
Weet niet wat er met haar aan de hand is. Persoonlijk denk ik dat ze op haar "basisniveau" rondfietst, en dat ze de afgelopen jaren boven haar stand heeft geleefd / gefietst. Het winnen van de klassementen is in mijn ogen vaak gelukt omdat ze de enige "topper" was die alle crossen reed (Vos, Brand die maar enkele crossen reden). En op de WK's denk ik dat ze zichzelf vaak echt overtroffen heeft.
En haar basisniveau is nu gewoon niet meer goed genoeg om te winnen met de nieuwe Nederlandse garde.
En qua techniek... die wordt vooral aangepraat door Wuyts en co. Want ik denk dat ze qua techniek echt niet veel beter is dan Vos (na een paar crossen), Alvarado en ook Van Alphen.