Laurens ten Dam twijfelt na veelbesproken WK Gravel aan rol als gravel-bondscoach
Laurens ten Dam stond zondag voor de start van het WK Gravel voor mannen nog eens stil bij de veelbesproken vrouwenwedstrijd op zaterdag. Lorena Wiebes ging er met de wereldtitel vandoor, maar na afloop ging het toch vooral over het koersgedrag van Yara Kastelijn, die in de finale besloot om gat te dichten op haar landgenote Shirin van Anrooij. Ten Dam twijfelt of hij door wil gaan als gravelbondscoach.
Shirin van Anrooij leek op weg naar goud op het WK Gravel, maar in de slotkilometer werd ze na een ontsnapping van twaalf kilometer toch nog ingerekend door de achtervolgers. Ze baalde na afloop omdat ze niet wereldkampioen werd, maar ook omdat haar landgenote Yara Kastelijn achter haar aanreed. Voor gravelbondscoach Laurens ten Dam was het na afloop ook een raadsel waarom Kastelijn dat deed.
“Ik heb Shirin gisteren gezien en Yara gisteren gebeld en vanochtend nog gezien. Het gladstrijken is begonnen”, vertelt Ten Dam bij de NOS. “Ik vermoedde gisteren al dat ze volledig voor haar eigen kans ging en dat is het verhaal. Ze dacht op deze manier haar kansen zo goed mogelijk te kunnen verdedigen.”
“Ik heb gisteren al uitgelegd: het is wel een lastige sport. De rensters schrijven zichzelf individueel in, maar rijden toch in een oranje shirt. Dat maakt het ook voor de toeschouwers lastig om het te snappen. Het is voor mij ook een lastige positie, want in principe heb je als bondscoach weinig te zeggen en faciliteer je alleen maar.”
‘Als ik deze functie niet had gehad… Nu gaat dit doorsijpelen richting de weg’
Het is nu aan Ten Dam om de plooien tussen Van Anrooij en Kastelijn glad te strijken: “Daar benoem je wel een pijnpunt wat ik me ook besef. Ik bekleed hier eigenlijk een ceremoniële functie, maar het speelt wel door in mijn wegselectie. Als ik deze functie niet had gehad, had ik volgend jaar bij het WK kunnen zeggen: dat gezeik bij het gravelen, laat dat voor wat het is, dat was jullie pakkie aan. Maar nu ben ook een soort van verantwoordelijk.”
“Ik moet er dus wel over gaan nadenken of ik nog wel bondscoach gravel wil blijven. Als dit door gaat sijpelen richting de weg… Ik heb hier geen touwtjes om aan te trekken. Ik kan alleen adviezen geven, wat ik donderdag heb gedaan bij de verkenning, en uiteindelijk is het wel opgevolgd. We eindigen als eerste en tweede. De opdracht was om te winnen en dat is uiteindelijk wel gebeurd.”

Teleurstelling bij Shirin van Anrooij na WK gravel – foto: Raymond Kerckhoffs
Hoe Ten Dam tot nu met de situatie om gaat vind ik wel goed om te zien. Zijn interview met de NOS was ook al top.
Verder: het gravelen op Nederlandse manier, op onverharde fietspaden, is veel te weinig onderscheidend en zwaar waardoor er sprake is van kunnen terugkomen. Met een beetje fatsoenlijk parcours krijg je een veel leukere wedstrijd.
Verder: het gravelen op Nederlandse manier, op onverharde fietspaden, is veel te weinig onderscheidend en zwaar waardoor er sprake is van kunnen terugkomen. Met een beetje fatsoenlijk parcours krijg je een veel leukere wedstrijd.
Hoe denk je ooit kans op de winst te maken als je in de laatste kilometer het gat dichtrijd met drie dames in je wiel die allemaal sneller zijn dan jij.
Dat je nog iets probeert is prima maar als je dan de rest niet kan lossen dan ga je toch niet volle bak doorrijden?
En Nederland is 1,2,4,5. In jouw logica bekeken is hij verantwoordlijk een goed resultaat voor Nederland te behalen. Aardig gelukt dus lijkt me?
Betaald en regelt je eigen inschrijving en betaalt je eigen onkosten
Enige verplichting is een oranje shirt van Kalas
En waarom Wiebes? Zowel Vos als Persico hadden ook belang bij het terughalen van Van Anrooij en kennen Kastelijn uit het veldrijden, i.t.t. Wiebes.
Bepaalde figuren laten zich puur leiden door hun afkeer van bepaalde rensters.