Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Laurens ten Dam merkte tijdens bezoek aan Rwanda niets van onrust
Laurens ten Dam nam eerder deze week deel aan de Race Around Rwanda, maar wist door een valpartij de finish niet te bereiken. Een geluk bij een ongeluk voor Ten Dam: hij was niet enkel naar Rwanda afgereisd om te koersen. Als bondscoach van de Nederlandse elite vrouwen ging hij ook het parcours van het aankomende WK wielrennen verkennen. Merkte hij iets van de onrust in Rwanda?
Rwanda haalde de afgelopen week het wereldnieuws. De aanleiding is alleen niet zo fraai. Al jaren leeft het land op gespannen voet met het naastgelegen Congo. Afgelopen week escaleerde het conflict toen Congolese rebellen, die door de Rwandese regering gesteund worden, een doorbraak forceerden. Dat kan weleens verstrekkende gevolgen hebben die ook het wielrennen voelt. In Rwanda is eind september het eerste Afrikaanse WK wielrennen.
Kreeg Ten Dam tijdens zijn bezoek aan het Afrikaanse land ook iets mee van de spanningen met buurland Congo? “De 1.000 km heb ik niet gehaald, maar ik heb toch flink wat kilometers door Rwanda gefietst en van enige onrust heb ik niets gemerkt”, laat hij weten aan Sporza. “Ik ben natuurlijk niet naïef, ik weet dat er van alles aan het gebeuren is, maar in Rwanda zelf zie je daar niets van.”
Wel of geen WK in Rwanda? “Dat is een moeilijke discussie”
“Of het WK al dan niet moet doorgaan, is een moeilijke discussie. De mensen in Rwanda vertelden me dat het conflict al jaren aansleept. Het is niet aan mij om daarover te oordelen. Wij zijn sportmensen en concentreren ons op de sport.”
Ten Dam werd in het Afrikaanse land in elk geval wel met open armen ontvangen. “Het parcours van Race Around Rwanda gaat over veel gravelwegen, langs kleine dorpjes. Overal waar we passeerden, kwamen de mensen op straat en werden we aangemoedigd. In de hoofdstad Kigali is het heel druk. Als je de beelden ziet van de Ronde van Rwanda, weet je wel wat ons daar te wachten staat. Het zal een waanzinnige sfeer zijn.”
Conflict tussen Congo en Rwanda
Een stukje achtergrond waarom het langlopende conflict recent is geëscaleerd. In het oosten van de Democratische Republiek Congo is de M23-militie bezig met een opmars. De rebellen zouden inmiddels de stad Goma – met twee miljoen inwoners – grotendeels onder controle hebben en ook plaatsen als Kalungu en Mukwinja hebben ingenomen. Door de gevechten tussen de M23-rebellen en het Congolese leger zijn naar verluidt honderdduizenden mensen op de vlucht geslagen. Een deel is naar het binnenland van Congo getrokken, anderen staken juist de grens met Rwanda over.
Volgens de NOS zijn de toestanden in de regio momenteel erbarmelijk. M23 is de sterkste gewapende groep in Oost-Congo en beweert de Congolese Tutsi’s te beschermen, met een historische link naar de Rwandese genocide van 1994. De groep zegt dat extremistische Hutu’s, die destijds naar Congo vluchtten, een bedreiging vormen voor Tutsi’s, terwijl Rwanda beweert dat M23 zich enkel verdedigt. Tegelijkertijd wordt de beweging beschuldigd van zelfverrijking en grondstoffensmokkel, met steun van Rwanda, dat volgens de VN 4000 militairen heeft gestuurd.
Lappartient in 2018 na het aankondigen van het WK in Rwanda – foto: Maxim Horssels
De rebellen rukken mogelijk op naar Bukavu, een strategisch belangrijke stad in Congo met veel grondstoffen. In 2012 veroverde M23 de stad Goma al eens, maar trok zich na internationale druk terug, terwijl ze sinds 2021 opnieuw aanvallen uitvoeren. President Tshisekedi beloofde hard terug te slaan en bekritiseerde de internationale gemeenschap vanwege haar passiviteit tegenover de rebellen en Rwanda. In Congo werden eerder deze week ook meerdere ambassades aangevallen, waaronder die van België en Nederland. Onder meer Groot-Brittannië heeft al opgeroepen om de acties te stoppen, anders staan meer dan een miljard dollar aan hulpgelden op het spel.
Allemaal geen probleem schijnbaar - totdat in een ver land een fietswedstrijd gehouden wordt. Dat moet echt geboycott worden uit solidariteit met de mensenrechten!
Zandbak koersen moeten ook zsm overboord, maar mbt dit WK, er woedt gewoon een burgeroorlog tegen de grens aan en het regime is betrokken partij, dat kan écht niet.
Een geweldige wielerwedstrijd hoeft niet "goed gepraat" te worden - het ís iets goeds en moois.
Vooral voor de miljoenen burgers in Rwanda die het al zwaar genoeg hebben en die zich er enorm op verheugen.
Dit WK van hen afpakken maakt de wereld niet beter, het geeft alleen een ego-boost aan types die hunkeren naar publieke deugpunten, terwijl ze privé moeiteloos profiteren van veel ergere mensenrecht schendingen.
Dante reserveerde niet voor niets de achtste cirkel van de hel voor hypocrietelingen. Verachtelijk soort.
Alsof je op citytrip gaat naar New York en wil melden dat je niks hebt gemerkt van conflicten in het Midden-Oosten (of Moskou of Tel Aviv of ...)
Ik zou het eerder vergelijken met het fietsen in Israël.
Rwanda is een land waar wél animo/cultuur voor wielrennen is maar in een (groeiend) oorlogsconflict zit.
De arabische koersen worden gehouden in landen zónder wielercultuur en ook zónder heet conflict (wel teringregimes maar dat is ietsie minder precair).
Dat zijn totaal verschillende redenen om er niet te gaan fietsen.
In ander nieuws: Henk en Ingrid zijn naar een resort in Gambia geweest en hebben niks gemerkt van de armoede.