Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Kwiatkowski klopt Sagan in Milaan-San Remo
Michal Kwiatkowski (Sky) is de verrassende winnaar van Milaan-San Remo. De Pool versloeg Peter Sagan (BORA-hansgrohe) en Julian Alaphilippe (Quick-Step Floors) in de sprint. De drie waren samen weggesprongen op de Poggio.
Langzaam beginHet was even wennen, maar de inmiddels gestopte Maarten Tjallingii zat vandaag voor het eerst sinds lange tijd niet in de vlucht van de dag. Er was ook geen enkele andere landgenoot mee in de kopgroep. We moesten het doen met Nico Denz (Ag2r La Mondiale), Mattia Frapporti (Androni Giocattoli), Mirco Maestri (Bardiani-CSF), William Clarke (Cannondale-Drapac), Toms Skujiņš (Cannondale-Drapac), Ivan Rovny (Gazprom-RusVelo), Alan Marangoni (Nippo-Vini Fantini), Umberto Poli (Novo Nordisk), Federico Zurlo (UAE Emirates) en Julen Amezqueta (Wilier Triestina). Deze tien kregen een maximale voorsprong van vijf minuten. Quick-Step Floors en vooral FDJ hielden het verschil beperkt.
foto: Sirotti
De gemiddelde snelheid lag in de eerste helft van de wedstrijd bijzonder laag. Tegenwind zorgde ervoor dat het peloton op de lange, rechte wegen van de Po-vlakte niet harder ging dan 36 kilometer per uur. De drie Capi werden om die reden vrij laat bereikt, maar eenmaal daar kreeg de kijker voor het eerst sinds de start weer eens wat actie te zien. Alexis Gougeard (AG2R La Mondiale) plaatste namelijk een demarrage vanuit het peloton. De Fransman kreeg echter niemand met zich mee, waardoor hij vanzelf terug waaide.
Dumoulin op kop
De Cipressa zorgde op 25 kilometer tot de meet voor beduidend meer spektakel. Nadat de kopgroep werd ingerekend, probeerden enkele grote namen weg te springen. Onder andere Greg Van Avermaet, Tom Dumoulin, Philippe Gilbert en Tim Wellens wilden wegrijden, maar deze groep kreeg geen ruimte. Wellens probeerde het daarna nog eens, ditmaal samen met Mattia Cattaneo, maar opnieuw haalde het peloton de aanvallers terug. Simon Geschke en vooral Tom Dumoulin besloten vervolgens om het tempo hoog te houden. De twee Sunweb-renners probeerden op deze manier de koers zwaar maken voor hun kopman Michael Matthews. Het gevolg was dat Mark Cavendish moest lossen.
In aanloop naar de Poggio volgden nieuwe aanvalspogingen (van onder andere Tony Gallopin en opnieuw Philippe Gilbert), maar uiteindelijk stevende een grote groep af op de voet van de slotbeklimming. Dumoulin ging hier verder met waar hij op de Cipressa al mee bezig was: hard op kop rijden. De Nederlander nam bijna de volledige klim voor zijn rekening. Vlak voor de top ging Peter Sagan in de aanval. Sonny Colbrelli en John Degenkolb probeerden te volgen, maar beide renners moesten passen. Alleen Michal Kwiawkowski en Julian Alaphilippe konden naar het wiel van de wereldkampioen springen.
foto: Sirotti
Sprint met drie
Sagan reed vervolgens een groot deel van de afdaling op kop. Alleen op het einde hielp Alaphilippe een beetje. Eenmaal beneden hadden de drie aanvallers een voorsprong van zeventien seconden. Dat bleek ruim voldoende om stand te houden. Sagan zat in het laatste stuk op kop en was ook de eerste die de sprint aanging. Hij leek vervolgens naar de overwinning te rijden, maar Kwiatkowski wist hem nog net te passeren. Alaphilippe strandde op plaats drie. Daarachter won Alexander Kristoff de pelotonspurt, voor Fernando Gaviria en Arnaud Démare.
Espectacular final en la Milan-Sanremo con victoria de Kwiatkowski. Inmenso Peter Sagan con su ataque en el Poggio pic.twitter.com/kpSnoR5JCk
— Laura Meseguer (@Laura_Meseguer) 18 maart 2017
Je kan er even om grinniken en bedenken... goh, zelfs hier hebben ze trollen. En weer doorrrr...
@Herr.VdV: [quote]Kan er niet aan doen maar is het omdat hij een Belg is?[/quote]
Ja... dat zal het zijn :p #calimero
Niet mee eens, of ie tempo maakte of het hazepad wilde kiezen is moeilijk aan zijn gezicht af te lezen, sinds wanneer is aanvallen dom?
Eentje voor herrvdv,
Dom Boonen
Gelukkig dat Sagan er nog een mooie koers van heeft gemaakt. Hij was de enige die het kon.
Oneens. Met de wijsheid van achteraf is het makkelijk om de tactiek te bekritiseren.
Sunweb en Dumoulin maakten de koers hard. Dat heeft er uiteindelijk toe geleid dat het géén massasprint is geworden.
Vorig jaar ging Kwiat ook in de aanval, maar waren er te veel frisse knechten die hem terug konden pakken. Dit jaar liep het anders en zat iedereen er zo ver doorheen dat de organisatie in de achtervolging té laat op gang kwam.
De 'misser' is dat Matthews niet de kracht had om mee te springen. Dat kan gebeuren en het hele team zal er van balen. Echter was de tactiek m.i. uitstekend (uitgaande van een sterke Matthews en zijn kansen optimaliseren).
Misschien bij een derde keer de rollen maar eens omdraaien. Toch vreemd dat geen punchers hem konden volgen behoudens Alaphillipe en Kwiat.
Dumoulin had beter zelf een demarrage kunnen plaatsen of gluiperig proberen weg te rijden, al was dat niet het plan. Nu zag het er inderdaad knap lullig uit, de rest reed fluitend op een meterje naar boven en Dumoulin ziet sterretjes. Lobato en Battalgin daar kan ook een streep door bij TLJ wat betreft heuvelsprinters, weer lekker anoniem meegereden.
Anders had Alaphilippe het ook wel geprobeerd en die daalt even goed als Sagan, het was gewoon toevallig Sagan die als eerste aanging.
Dat "fluitend naar boven fietsen" geloof je dat?
Stukje theater van die Sky-man, de rest zat op een lint.
Het had geen meter verschil uitgemaakt of het nu de Sky-brigade was of Dumoulin met de Sky-brigade in zijn wiel die de koers op de Poggio hardmaakten. Ploegtaktisch bekeken heeft Sky het perfect gespeeld: op het juiste moment op de kop (ploegmaats), op het juiste moment kunnen aanpikken (Kwiat), al was dat uiterst nipt.
Dumoulin leek wel een amateur die aan de voet van de Poggio een kijkje kwam nemen, het peloton zag komen, en dacht: laat ik eens een eindje meerijden en kijken hoe ver ik geraak...
En pas op: ik hou van de coureur Dumoulin. Ik apprecieerde ook zijn tweet na de Strade: "not my smartest race". Benieuwd wat hij straks zal posten...
Van Avermaet zat wat te ver. Aan de voet van Poggio zat hij pas half-groep.Tijdens de beklimming zelf is hij nog ver opgeschoven in het wiel van Caruso, maar zat op het moment van Sagan zijn demarrage nog te ver. Ik weet niet of hij -eventueel in een betere positie- mee had kunnen gaan. Maar ik verwacht hem nog wel in het Vlaamse werk. Overigens ongelooflijk sterk van vooral Sagan en ook de andere twee. Begin me wel stilletjes aan te ergeren aan het neerzetten van Sagan als een halfgod. Als hij niet wint, heeft de rest volgens sommigen klaarblijkelijk 200 km in zijn wielen gehangen. Als hij wint na zelf maar 50 meter op kop te rijden (WK in Doha, EK etc), is het fantastisch hoe hij spelenderwijs wint en hoor je niets over de flauwere manier van winnen. Als hij een mindere dag heeft of geklopt wordt, is het gewoon omdat hij geen zin had, gewoon wou spelen. (Na de Omloop hoorde je zulke zaken) Dit is flauwekul, tuurlijk wil hij overal winnen. Sagan is een fantastische renner en ik ben zelf ook grote fan, maar hem neerzetten als een god, daar erger ik me aan.
En Sagan is een fenomeen, maar geeft hier toch de overwinning uit handen door te vroeg van kop af te beginnen. Er was genoeg ruimte om nog even te wachten...