Kranten zagen hoe Pogacar ‘bizar voorjaar’ afsloot met zege in voorspelbare LBL: “Verhoopt duel blijft wéér uit”
Tadej Pogacar sloot zondag zijn voorjaar in stijl af door op indrukwekkende wijze Luik-Bastenaken-Luik te winnen. Voor de zoveelste keer dit voorjaar reed hij iedereen op een hoop. Dat zagen ook de internationale media, die in LBL hoopten op een duel met Remco Evenepoel, maar de absolute topfavoriet ‘zonder moeite’ zagen zegevieren.
Pogacar won dit voorjaar de UAE Tour, Strade Bianche, de Ronde van Vlaanderen, Waalse Pijl en dus Luik-Bastenaken-Luik, terwijl hij ook een hoofdrol speelde in Milaan-San Remo (derde) en Parijs-Roubaix (tweede). “Een bizar voorjaar”, concludeert L’Équipe, die de dominantie in Luik-Bastenaken-Luik al wel aan had zien komen. “De oudste en meest voorspelbare klassieker leverde een editie op die inderdaad overeenkwam met de voorspellingen, met een verwachte en duidelijke winnaar, Tadej Pogacar.”
Bij La Gazzetto dello Sport hebben ze natuurlijk ook aandacht voor de ‘heroïsche’ Giulio Ciccone – de Italiaan was ‘best of the rest’ en werd tweede – maar leggen ze vooral de nadruk op de recordjacht van Pogacar. Eddy Merckx staat met 19 zeges in Monumenten nog altijd fier aan de leiding, maar met zijn derde overwinning in La Doyenne heeft de 26-jarige Pogi er inmiddels ook al negen.
“Ongelofelijk, want Pogacar is pas bezig aan zijn zevende profseizoen”, schrijft de Italiaanse sportkrant. “Lukt het hem om het onaantastbare geachte record van de Kannibaal te verbreken? Wij zijn ervan overtuigd dat dit Pogacars ultieme uitdaging zal worden.”
Volgens Marca is Pogacar alleszins ‘voorbestemd om de ranglijst van beste wielrenner ooit aan te voeren’. De Spaanse krant spreekt van een ‘monumentale lente’ en noemt Pogacar een ‘kolos’.
AS, ook uit Spanje, zag dat het de wereldkampioen ‘geen moeite’ kostte om Luik-Bastenaken-Luik te winnen. De wedstrijd was voorspelbaar, klinkt het. “Het leven gaat door, weer een dag op kantoor, Groundhog Day… Noem het zoals je wilt, feit blijft: Tadej Pogacar heeft opnieuw gewonnen. (…) Deze editie van Luik-Bastenaken-Luik zal vanwege de dominantie van de Sloveen niet de geschiedenisboeken ingaan.” AS schrijft ook dat Remco Evenepoel – die de grote uitdager had moeten zijn van Pogacar in Luik – ‘weggevaagd’ werd.
Off-day Evenepoel
Over diezelfde Evenepoel gaat het natuurlijk ook veel in de Vlaamse kranten. Het Nieuwsblad kopt bijvoorbeeld: ‘Verhoopt duel blijft wéér uit: Tadej Pogacar blaast iedereen weg richting derde zege in Luik-Bastenaken-Luik, Remco Evenepoel zakt door het ijs’. De dubbele olympische kampioen ‘kende een complete offday’, klinkt het. “Tot een langverwacht duel met Pogacar kwam het nooit.”
Ook Het Laatste Nieuws spreekt van een ‘off-day’ voor Evenepoel. “Niet Remco Evenepoel, wél Tadej Pogacar heeft voor de derde keer in z’n carrière Luik-Bastenaken-Luik gewonnen”, begint het bericht van de Vlaamse krant. “Evenepoel had niet de benen om een rol van betekenis te spelen.”
Bij Sporza, tot slot, zagen ze dat Pogacar zijn voorjaar met een knal afsluiten. De Sloveen zette iedereen ‘met één prik op La Redoute’ op zijn plaats, lezen we. “Tadej Pogacar heeft nog maar eens gedemonstreerd wie de beste renner van de wereld is. De Sloveen schudde in La Doyenne – net als vorig jaar – nog eens een ouderwetse solo van 35 kilometer uit zijn dijen als toetje van een weergaloze lente. (…) Remco Evenepoel zakte er in de slotfase helemaal door.”
Was hij normaal gezond geweest had hij Pogi ‘gewoon’ 3x in een rechtstreeks duel verslagen. Die bewering durf ik wel aan.
In de meeste gevallen als ze dat aangeven gebruiken ze het als een excuus.
Maar als ik naar de rest van zijn voorjaar kijk, dan denk ik niet dat we de beste VdP zagen in de RVV. Want VDP reed de week daarvoor nog Pedersen zo uit het wiel op de Kwaremont, reed de week daarna Wout weer "gewoon" in de vernieling in PR (Pedersen reed helaas lek, dus die referentie missen we). In de E3 hoorde je hem al verkouden zijn, dus ik geloof echt het verhaal van VdP over zijn ziekte.
En was ook in PR sterker dan Pogacar, als je ziet hoe hij in het laatste stuk verder weg kon rijden.
Maar ALS telt niet mee. Het gaat er om wie er als eerste over de streep gaat. En in de monumenten is het dit jaar 2-2... Zonder VdP was het waarschijnlijk 4-0 geworden (of Ganna had MSR op zijn naam moeten schrijven...)
VdPoel heeft natuurlijk ook een fantastisch voorjaar gehad en persoonlijk vind ik Paris-Roubaix een veel meer indrukwekkende overwinning dan LBL, maar neemt niet weg dat Pogacar toch net ff meer heeft gepresteerd dan hij.
En voor veel renners was dit voorjaar geen kado. Ontzettend slecht weer in heel veel wedstrijden, van TA en PN, tot het eerste deel van MSR, de E3, wedstrijden in Spanje. Dus als je dan niet ziek wordt, heb je het al heel goed gedaan.
We hebben heroïsche gevechten gezien in de tour tussen Pogacar en Vinegard en in monumenten tussen Pogacar met vd Poel, maar Remco heeft nog nooit het vuur aan de schenen weten te leggen van Pogacar.
En hoe meer Remco en zijn fans (da’s inclusief zijn begeleiding en de Vlaamse pers) maar blijven doen alsof hij van het zelfde niveau renner is als Pogacar, hoe groter de desillusie bij Remco keer op keer zal zijn als hij weer eens met zijn neus op de feiten wordt gedrukt zoals zondag en dan mentaal ontluisterd zich maar af laat zakken en zelfs TV beelden wil ontwijken.
Duels gehad in AGR, WP en LBL. Uitslag 3-0 voor Pogi.
De cijfers: 2,1,1 vs 3,9,59
Ze hebben gestreden in de Tour, TA, RvL en op WK's. En ook daar slaat de balans door naar Pogi.
Het probleem is dat veel fans, maar ook de journalisten in Belgie, moeite hebben om de status van onoverwinnelijkheid van Evenepoel los te laten en in te ruilen voor "het is ook maar gewoon een renner en geen robot". En Evenepoel zelf heeft ook heel goed zijn best gedaan om dat aura over zichzelf te creeren, door ofwel te winnen (eerst in B-wedstrijden, daarna in de grotere koersen), of door altijd een uitvlucht te zoeken als ie niet won, maar waar hij wel zei dat ie de sterkste was in koers. Wat vervolgens dankbaar wordt nagepraat door fans en media.
De realiteit is dat we:
In de kasseiklassiekers kunnen spreken van "de grote 2", met Matje en VdP
In de heuvelklassiekers is er "de grote 1", en dat is Pogi. Met daarna een heleboel anderen die allemaal op een goede dag tweede kunnen worden. Waarbij Evenepoel obv zijn voorgaande jaren best op nummer 2 gezet kan worden, die credits wil ik hem best geven.
In het rondewerk is er "de grote 1" (Pogi) en een duidelijke nummer 2 (vingegaard). En misschien zelfs ook een duidelijke nummer 3 (Roglic). En daarna de rest, met Evenepoel daarbij.
In het tijdrijden heb je denk ik wel "de grote 3". Met Evenepoel, Ganna en Pogacar. Die elkaar op goede dagen allemaal kunnen verslaan.
En in de sprint is er dit jaar ook "de grote 1", namelijk Merlier. Met daarna eigenlijk de rest, van Milan tot Philipsen, en van Kooi tot Pedersen. Dit is de enige cateogorie waar Pogi niet bij "de grote X" hoort.
Maar wat we gezien hebben van Pogi is gewoon fenomenaal. Buitenaards. En dat je daar als gewone aardbewoner, ook al heet je Evenepoel, niet tegen op kunt, dat is geen schande.
Jouw analyse slaat hout.
Neem Wout bijvoorbeeld. Komt ook terug uit blessure. Presteerde deze maand 2-4-4-2-4 waaronder 2 Monumenten. Maar hij won natuurlijk niet die 1.Pro-wedstrijd.
Grote 2, grote 1, ... enkele zeldzame duels maar vooral oneman"shows". Wat vind jij daar zo spannend aan?
Evenepoel slechts bij de grote 3 van het tijdrijden zetten. Dat kun je toch niet menen?
Waarom zou ik dat niet kunnen menen? Wat zijn JOUW argumenten dan om hem wel als grote 1, 2 of eventueel 3 ergens neer te zetten? "Omdat het nou eenmaal Remco is?"
En ja, ik zie graag de besten tegen elkaar strijden. Ook als de beste er een onemanshow van maakt. Heb ik ook in de cross; als ik daar naar Iserbyt en Sweeck zit te kijken, dan word ik daar niet echt warm van. Pas als VdP mee doet (en een goede Van Aert) zie je wat er écht mogelijk is op een crossfiets.
gaat hij nog steeds tijd nodig hebben om compleet hiervan te herstellen?
Een besluit die je treft op basis van zijn medisch dossier ?......of is dit een
indekverhaaltje, voor het geval Vingegaard ondanks prima herstel van
zijn blessure, goed uitgerust en voorbereid voor de Tour.....alsnog verslagen
zou worden door Pogacar?