Klassementsleider Ben Hermans zegeviert op Green Mountain
Ben Hermans heeft vandaag bewezen dat hij de terechte leider is in de Ronde van Oman. De Belg van BMC bleek in de koninginnenrit de beste op Green Mountain. Hij versloeg Fabio Aru (Astana) en Rui Costa (UAE Abu Dhabi).
Chaotisch beginHet begin van de wedstrijd verliep erg onrustig. Een harde wind resulteerde in waaiervorming en later zorgde een grote hoeveelheid water op de weg voor een massale valpartij.
Uiteindelijk kwam het peloton weer samen en reed een grote groep naar de voet van de 5,7 kilometer lange – uit kalksteen bestaande – Green Mountain. Twee en een halve minuut eerder was een vijfkoppige ontsnapping al aan de slotklim begonnen. De vluchters van de dag hadden de volgende namen: Preben Van Hecke (Sport Vlaanderen-Baloise), Daniel Diaz (Delko Marseille Provence KTM), Olivier Pardini (WB Veranclassic Aqua Protect), Mark Christian (Aqua Blue Sport) en Jonathan Clarke (UnitedHealthcare).
De massale valpartij zorgde ervoor dat de kopgroep een grote voorsprong kreeg. Op zestig kilometer van het einde was het verschil acht en een halve minuut. Die marge bleek echter niet groot genoeg om stand te houden.
Dimension Data valt aan
De vluchters werden halverwege de klim ingerekend. Dat was voor Lachlan Morton (Dimension Data) het signaal om aan te vallen. De Australiër sloeg direct een gat en reed naar een voorsprong van twintig seconden. Dat leek hoopgevend, maar kort voor het einde wisten acht renners bij hem aan te sluiten.
Eén van hen was Merhawi Kudus (Dimension Data). De renner uit Eritrea probeerde te versnellen, maar zijn poging werd tenietgedaan door Ben Hermans. De Belg bleek vervolgens over de beste benen te beschikken, waarna hij zijn tweede ritzege pakte in deze ronde, voor Aru en Costa. Kudus eindigde uiteindelijk op plaats vijf.
.@hermansben powers to the line beating Aru & Rui Costa #TOO2017 pic.twitter.com/Xl3Ts2Y3D3
— Tour of Oman (@tourofoman) 18 februari 2017
vakantie in Oman? wat moet je daar in godsnaam doen?
ow ja. zon en strand door heel het land. :)
Doe mij ook zo'n BMC-spoedcursus 'Hoe maak ik van een semi-klimmer een klimmer' (Hermans/GvA). Of is het deelnemersveld hier gewoon van dien aard dat een semi-klimmer de koninginnenetappe kan winnen?[/quote]
Het is 'n beetje irritant om als je een renner niet zo goed kent gelijk te beweren dat hij bepaalde dingen niet kan. Ben Hermans is in topvorm een hele behoorlijke klimmer, als hij straks de Tour de France wint is het een ander verhaal maar als hij toewerkt naar zo'n koers in februari kan hij best uit z'n slof schieten.
In principe kan iedereen klimmen en Ben liet dat vaker zien, heeft gewoon aan zijn gewicht in combinatie met wattage gewerkt. Kan je vertellen dat zonder kms de Ventoux een peuleschil was, goede gezonde conditie is waar het om draait.
Ja, blijkbaar kan hij in topvorm in zo'n bergrit uit z'n slof schieten. Ik heb hem nooit iets zien doen wat hier bij in de buurt kwam, net zoals ik GvA tot vorig jaar nooit zo in Alpen of andere zware beklimmingen had zien rijden. Beiden goede allrounders die best een heuveltje kunnen verteren, Hermans soms dicht tegen de subtop in een bergetappe maar dit is toch wel wat anders. Je hebt natuurlijk wel gelijk dat het moment van koersen de prestatie enigszins in perspectief plaatst en ook de kilo's van schipperaar zullen helpen, maar toch: opmerkelijk!
Misschien moet je het wielrennen echt eens gaan volgen of beter kijken voor je iets roept (wat je vooral mag doen hoor). Zo heel opmerkelijk is dit namelijk niet. Hermans zit idd vaak net onder de top en rijdt al jaren degelijke uitslagen in heuvels en bergen. Op Green Mountain heeft hij al eens top 10 gereden, een seconde of 10 achter Costa. Of vindt je Costa hier ook opmerkelijk?
Ik volg het wielrennen al ruim 30 jaar met bovengemiddelde interesse, maar ik zal het eens echt gaan volgen ;-) Over de verschillen met Costa heb je gelijk: die zijn t.o.v. de vorige keer te overzien. Die met Fuglsang dan weer niet, maar misschien is daar een goede reden voor.
Ik vind vooral dat er een 'opmerkelijk' verschil zit tussen 'ns een keertje net top-10 rijden en winnen. Als Mollema straks de Tour wint, zeggen we toch ook niet dat het een logisch vervolg is van zijn eerdere top-10 plaatsen?
Als Groenewegen de Tour wint vind ik dat opmerkelijk. bij Mollema heb ik dat wat minder. Bovendien ligt het ook wel aan het deelnemersveld.