Junior Lecerf klopt gretige Cian Uijtdebroeks in zware bergrit Czech Tour
Junior Lecerf heeft de macht gegrepen in de Czech Tour. In de zware bergrit naar Dlouhé Stráně viel Cian Uijtdebroeks aan tot hij er bijna bij neerviel, maar hij kon niet voorkomen dat Lecerf en Alessandro Fancellu met hem om de zege zouden sprinten aan de meet. Uiteindelijk ging Lecerf er met de zege vandoor, voor Fancellu en Uijtdebroeks.
De tweede rit in de Czech Tour beloofde een nieuwe kans voor Cian Uijtdebroeks. Krap een week na zijn dubbelslag in de Tour de l’Ain stond de Belg vol vertrouwen aan de start van de Tsjechische 2.1-koers. De finish lag vrijdag op de bekende Tsjechische klim naar Dlouhé Stráně (13,2 kilometer aan 5,4%), waardoor het klassement al snel in een eerste plooi werd gelegd.
Onderweg reed een kopgroep van acht lange tijd vooruit. Daarbij de Oekraïner Kyrylo Tsarensko, de Tsjechen Jan Kaspar en Matej Zahalka, de Duitser Tim Glossner, de Pool Konrad Walniak, de Hongaar Zeteny Szijarto én de Nederlanders Jost van de Streek en Casper van der Woude van Metec-Solarwatt. De acht draaiden goed rond, maar richting de slotklim viel de kopgroep langzaam uit elkaar. Uiteindelijk was het Tsarenko die op 9,5 kilometer van de meet als laatste werd ingerekend.
Daarna kon de blik op topfavoriet Uijtdebroeks. Op zeven kilometer van de streep plaatste hij zijn eerste aanval, waarna alleen nog Santiago Umba, Alessandro Fancellu, Junior Lecerf en Nahom Zeray moesten lossen. Toen Uijtdebroeks ging zitten, liep de Belg op een counter van Umba, maar uiteindelijk wist de Visma-renner de Colombiaan weer onschadelijk te maken. Uijtdebroeks moest even later ook nog Fancellu terughalen.
Uiteindelijk wisten alleen Lecerf en Fancellu in het wiel van de Belg de slotkilometer van Dlouhé Stráně te halen. Daar werd het een sprint met drie om de leiderstrui en de ritzege. Na een lange sprint greep
Heb jij RIDE Magazine al besteld?

Maar op een berg(je) van toch 10km niet in staat zijn het verschil te maken met Fancellu en Lecerf... dan moet het toch nog pakken beter.
Heel het jaar door hoor je hier geklaag hoe renners zich naar de slachtbank laten leiden door de sterkste renner/ploeg en eens iets inventiefs (nuja) moeten doen zoals niet meer op kop komen, of om beurt demarreren alsof het een computerspel is. Dinsdag nog met de overwinning van Pedersen. Nu doet een renner dat, ... weer niet goed.
Cavendish won 165 (!) keer door de hele koers niets te doen en de laatste 150 meter op kop te komen. Iedereen moet het doen met de talenten die hem zijn toegewezen, dat maakt koers net zo mooi.
Ik begrijp echter niet wat er op dit soort overwinningen, waarin verschillende kwaliteiten (en vaak ook belangen) met elkaar botsen en zich in koers op een logische manier op deze manier ontvouwen. Dat maakt wielrennen toch juist mooi?
Waarom volgers daar iets oneigens op moeten plakken, als zou een overwinning verdiend moeten worden, begrijp ik niet. Lecerf geef je daarmee geen reden om over te pakken, en helemaal wanneer er andere belangen bij komen kijken (in het klassement voornamelijk) zijn dit soort vragen volkomen irrelevant.
Cian gaat voor de eindwinst. Eens kijken of dat zondag gaat lukken.