Julian Alaphilippe heeft Milaan-San Remo gewonnen. De Fransman van Deceuninck-Quick Step was na een lange wedstrijd de beste van een select groepje – met Wout van Aert en Tom Dumoulin – dat was weggereden op de Poggio. Oliver Naesen werd tweede, Michal Kwiatkowski derde.

Wie aan de lente denkt, denkt aan Milaan-San Remo. La Primavera deed ook dit jaar weer haar naam eer aan: in het Ligurische zonnetje langs de aangename kust werkten de aanwezige coureurs de 291 kilometer tussen Milaan-San Remo in strak tempo af.

Tien coureurs krijgen de zegen
Het tempo zat er de hele dag goed in door de uitstekende samenwerking van de kopgroep vooraan, die binnen tien minuten na het geven van het officiële startsein het hazenpad kozen. Daarbij zaten vier coureurs van Novo Nordisk: Joonas Hentala, Andrea Peron, Charles Planet en Umberto Poli zorgden ervoor dat meer dan de helft van de Diabetes-ploeg zich vooraan in de koers bevond. Verder waren ook Guy Sagiv, Luca Raggio, Fausto Masnada, Sebastian Schönberger, Mirco Maestri en Alessandro Tonelli waren de andere renners die voor het mooie weer in de beginfase van de koers zorgden.

Gezamenlijk reden zij een voorsprong van tien minuten bij elkaar, maar dit werd het peloton te gortig. Rustig aan posteerden de eerste ploegen, waarvan UAE Emirates het meeste werk deed, zich op kop om de voorsprong onder controle te houden. De achterstand van het peloton werd al gauw teruggeschroefd tot acht minuten en na de Passo del Turchino – die zich precies halfweg koers aandoende – tot vijf minuten.

Het grote wachten was op de Tre Capi (de Capo Mele, Capo Cervo en de  Capo Berta), die op vijftig kilometer van de meet de absolute finale inluidden, maar die nooit voor échte verschillen in de koers zorgen. Zo ook dit jaar. Geruisloos ging het peloton over de drie heuvels, zonder dat ook maar één coureur aanstalte maakte om de koers te laten ontploffen. De enige slachtoffer van deze Capi was de kopgroep, die uit elkaar viel en die het peloton tot op één minuut zagen naderen.

Masnda blijft als laatste over, Cipressa houdt peloton bij elkaar
Masnada bleek op de Capo Berta de beste te zijn: solo ging hij richting de Cipressa, voor de sprinters misschien wel de lastigste hindernis van de dag. De nervositeit in het peloton nam op dat moment toe. Alejandro Valverde toonde zich heel even aan het front, even als Peter Sagan. Het tempo ging verder de lucht in, met als gevolg dat Masnada werd ingerekend nog voordat hij aan de Cipressa kon beginnen.

Eenmaal op de Cipressa was het Astana dat – zoals wel vaker dit seizoen –  het initiatief nam. Laurens De Vreese zette zich op kop van het peloton opdat er niemand aan zou vallen. Die aanval kwam er niet, wel kwam Dylan Groenewegen in de problemen. Hangend in het laatste wiel hoopte hij de Cipressa te overleven, met succes. Nipt kon hij zijn karretje nog aanhaken, waarna hij in aanloop naar de Poggio weer naar voren hoopte te komen.

Dat ging niet gemakkelijk: in de afdaling van de Cipressa waren er diverse gaten gevallen. Groenewegen moest een gaatje dichtrijden, terwijl het peloton datzelfde moest doen. Niccolo Bonifazio stortte zich naar beneden in de afdaling en reed een voorsprong van vijftien seconden bij elkaar, maar zijn vlucht was geen lang leven beschoren.

Poggio brengt de besten bij elkaar, Van Aert en Dumoulin mee
Op de Poggio moest het dan gebeuren. Deceuninck-Quick Step jaagde het tempo de lucht in voor Alaphilippe en niet Elia Viviani, die te ver van achteren zat. De aanval van de Fransman kwam er echter nog niet, die van Alberto Bettiol wel. De coureur EF Education First-Drapac werd direct gecounterd door Alaphilippe, Peter Sagan, Oliver Naesen, Alejandro Valverde, Michal Kwiatkowski en… Wout van Aert! Tom Dumoulin was achter dit selecte groepje de eerste achtervolger, maar hij kon in de afdaling weer aansluiten, net als Daniel Oss, Simon Clarke en Matej Mohoric.

Alaphilippe spurt naar de winst
De verschillen bleven klein en dus bleef het spannend tot de laatste kilometer. Trentin demarreerde, maar zag zich gevolgd worden door Wout van Aert en al gauw weer de rest. Mohoric draaide vervolgens als eerste de Via Roma op, maar hij werd snel bijgehaald door een ontketenende Alaphilippe, die zijn hoogvorm bekroonde met de winst.