Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Jonathan Milan verslaat Dylan Groenewegen op de meet in Kampioenschap van Vlaanderen
Jonathan Milan heeft zich vrijdag in Koolskamp tot nieuwe kampioen van Vlaanderen gekroond. De Italiaan van Lidl-Trek was in de massasprint nipt sneller dan Dylan Groenewegen. Tim Merlier sprintte naar een derde plek in de uitslag.
Vlak, vlak en nog eens vlak. Zo is het parcours van het Kampioenschap van Vlaanderen het beste te omschrijven. Na 12 lokale lussen rond start- en finishplaats Koolskamp (Ardooie) zou er hoogstwaarschijnlijk gesprint gaan worden om de zeg, zoveel was op voorhand duidelijk. Het was namelijk niet alleen het profielkaartje dat ‘massasprint’ schreeuwde, ook de erelijst wees één richting uit.
Er stond behoorlijk wat topsnelheid aan de start in Koolskamp. Dit waren op voorhand de favorieten via WielerFlits en CyclingFlash:
Dylan Groenewegen, Fabio Jakobsen, Jasper Philipsen en vorig jaar Tim Merlier. De recente erelijst van het Kampioenschap van Vlaanderen toont aan dat de Belgische eendagskoers jaarlijks grote sprintkleppers weet aan te trekken. Dit jaar zou geen uitzondering zijn, want met Merlier, Jonathan Milan en Olav Kooij stond de crème de la crème van het sprintersgilde aan het vertrek. Kon eerstgenoemde zijn titel met succes verdedigen of zouden we een nieuwe winnaar krijgen?
Vroeg in de wedstrijd wist een vijftal vluchters zich los te maken van het peloton. Zij luisterden naar de namen Born De Dobbelaere (VDM-Trawobo Cycling Team), Gavin Hladly (EF Education-EasyPost), Martijn Tusveld (BEAT CT), Oliver Stockwell (Bahrain-Victorious) en Jensen Plowright (Alpecin-Deceuninck). In het peloton waren het de ploegen van de topfavorieten, Lidl-Trek, Visma | Lease a Bike en Soudal Quick-Step, die de achtervolging voor hun rekening namen.
Verschillende valpartijen
Ondanks mogelijkheden ontstond er in dat achtervolgende peloton geen echte waaiervorming. Wel was er een hoop hectiek waardoor de nodige valpartijen ontstonden. Milan Fretin en Florian Sénéchal waren twee van de betrokkenen die hun koers niet konden vervolgen. Ook in de finale ontstond er een grote valpartij in de buik van het peloton. Onder meer verschillende renners van TotalEnergies waren betrokken, maar iedereen leek zijn weg gelukkig te kunnen vervolgen.
Op twintig kilometer van de streep werden de koplopers gegrepen. De topploegen wilden zich duidelijk niet laten verrassen en namen het zekere voor het onzekere. Het was daarom ook niet verrassend dat een late uitvalpoging van Nederlander Joost Nat (Beat CT) ook gegrepen werd.
Sprinten geblazen!
Er mocht geen twijfel over bestaan: er zou gesprint gaan worden in Koolskamp. Op iets meer dan drie kilometer van de streep waren het de mannen van Visma | Lease a Bike die het heft in handen namen, voordat er opnieuw werd gevallen in het peloton. Dit keer gingen Taco van der Hoorn en schaduwfavoriet Sem Welsford die naar de grond gingen. De kopman van Red Bull-BORA-hansgrohe zou niet meer mee gaan doen om de zege.
Terug naar de sprint, want het peloton was inmiddels aanbeland in de slotkilometer. Het was Jayco AlUla dat de zaken goed op orde leek te hebben in dienst van kopman Dylan Groenewegen. Elmar Reinders wist zijn team- en landgenoot knap naar voren te loodsen in de hectiek, maar Groenewegen kwam te vroeg op kop. Het was Milan die uit het zog van de Nederlander wist te geraken in de laatste meters. Europees kampioen Tim Merlier moest genoegen nemen met een derde plek.
EENDAG Heb jij RIDE Magazine al besteld?
In de RIDE Magazine Najaarsgids 2025 lees je een uitgebreid interview met Jonathan Milan! De sprinter van Lidl-Trek veroverde niet alleen de groene trui in de Tour de France, ook veroverde hij de harten van Italië. Wie is de 'Reus van de Sprint' die dit jaar zijn status als topsprinter bevestigde? Lees het verhaal nu in de nieuwe RIDE!
En toch altijd die bochten weer in de laatste honderden meters, alsof er nog niet genoeg valpartijen gebeuren.
En Van Uden laat wederom zien dat de Giro een enorme toevalstreffer was.
Ook stond Unibet wederom maar met 5 aan de start, dat lijkt een beetje de standaard daar? Ze rijden meer met incomplete ploegen dan met volledige selecties: wat is er daar aan de hand? Ze hebben toch renners genoeg en ook weer geen overvol programma.