Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Jonathan Milan maakt favorietenrol waar in Critérium du Dauphiné, Van der Poel opnieuw derde
Jonathan Milan heeft zijn favorietenrol waargemaakt in de tweede etappe van het Critérium du Dauphiné. De Italiaan werd als grote favoriet in een zetel naar de eindsprint gebracht en wist het werk van zijn ploeggenoten met verve af te ronden. Fred Wright werd tweede, Mathieu van der Poel deed ook mee en kwam als derde over de streep.
Met de spectaculaire ontknoping in de openingsrit van het Critérium du Dauphiné – de toppers lieten zich op weg naar Montluçon meteen een eerste keer zien op Franse bodem – in het achterhoofd, was het uitkijken naar de tweede etappe. De renners koersten over een afstand van 204,6 kilometer van het kleine dorpje Prémilhat naar de finish in Issoire, in het verleden al vaker start- of aankomstplaats van een wielerkoers.
Onderweg volgden er zes beklimmingen die meetellen voor het bergklassement, maar na de laatste helling – de Côte de Nonette (1,8 km à 5,7%) – was het nog wel goed 18 kilometer tot de streep. Een sprint, al dan niet met een uitgedunde groep, leek dan ook een aannemelijk scenario. Al heeft de openingsetappe ons geleerd, dat je altijd met twee woorden moet spreken…
- Start:
- 12:00 ( Prémilhat)
- Finish:
- 17:00 ( Issoire)
Eenzame Ourselin opnieuw in de aanval
Aanvallers konden eventueel ook nog roet in het eten van de sprinters gooien, maar er bleek al snel weinig animo voor de vroege vlucht. Paul Ourselin was er net als zondag wel op gebrand om mee te zitten in de ontsnapping en wist andermaal een vroege vlucht op poten te zetten. Alleen: Ourselin moest het dit keer wel alleen zien op te knappen. Het peloton zag het graag gebeuren, liet begaan en zo liep de voorsprong van de eenzame Fransman van Cofidis op tot ruim zes minuten.
Hoe sterk is de eenzame Paul Ourselin? – foto: Cor Vos
Ourselin werd zo geen strobreed in de weg gelegd in zijn jacht op extra bergpunten. De 31-jarige coureur kwam als eerste boven op achtereenvolgens de Côte de la Font Nanaud, Côte de Saint-Priest-des-Champs en Côte de Saint Jacques d’Ambur en wist zo zijn leidende positie in het bergklassement te verstevigen. Meer zat er ook niet in, want onder aanvoering van UAE Emirates XRG, Lidl-Trek en Alpecin-Deceuninck – de ploegen van Tadej Pogacar, Jonathan Milan en Mathieu van der Poel – kwam het peloton steeds dichter.
Drie renners maken de oversteek
Na de volle buit op de Côte de Saint Jacques d’Ambur was het knip en klaar dat Ourselin ook dinsdag weer mocht starten als bergkoning. Er kwam niet veel later wel een einde aan zijn eenzame avontuur in de spits van de koers, want de bergtruidrager kreeg het gezelschap van drie tegenaanvallers, met Romain Combaud (Picnic PostNL), Christopher Juul-Jensen (Jayco AlUla) en Victor Guernalec (Arkéa-B&B Hotels).
Deze renners waren met succes weggesprongen uit het peloton, dat de vier aanvallers overigens wel al bijna kon aanraken. Het verschil was te verwaarlozen en dus leek een hergroepering aanstaande, al was er niet meteen veel animo om de kopgroep nu al in te rekenen. Hierdoor werd de voorsprong toch weer wat groter in de kilometers richting de voet van de zwaarste beklimming van de dag, de Côte du Château de Buron (3,2 km à 6,9%).
Mathieu van der Poel werd goed omringd door zijn ploeggenoten – foto: Cor Vos
Kopgroep spat uiteen, Milan in de problemen
Op de flanken van deze klim zagen we geen schermutselingen in het peloton, maar de kopgroep spatte door een versnelling van Guernalec wel uiteen. De moegestreden bergkoning Ourselin en zijn landgenoot Combaud gingen overboord. Juul-Jensen stond ook op breken, maar wist op karakter zijn wagonnetje nog aan te haken. Intussen werden er in het peloton ook renners in moeilijkheden gemeld.
Het voornaamste slachtoffer van een tempoversnelling van Visma | Lease a Bike was… Jonathan Milan. De gedoodverfde favoriet voor de ritzege moest bergop de rol lossen, maar werd door zijn ploeggenoten van Lidl-Trek opgewacht en na de klim weer naar de staart van het peloton geloodst. De twee overgebleven koplopers – Juul-Jensen en Guernalec – waren er inmiddels aan voor de moeite.
Romain Bardet voor volk en vaderland
Waren we dan toch op weg naar een massasprint? De Côte de Nonette (1,8 km à 5,7%) kon eventueel nog wat teweegbrengen. Het bleek voor Romain Bardet in elk geval de uitverkoren plek om aan te vallen. De Fransman – bezig aan de laatste koersweek uit zijn carrière – schudde stevig aan de boom en kwam met voorsprong boven. Er was echter een probleem: hij moest zijn inspanning nog zeventien kilometer zien door te trekken.
Romain Bardet doet de Franse wielerharten even sneller kloppen – foto: Cor Vos
Dit leek een vrijwel onmogelijke opgave, gezien de relatief vlakke finale en het feit dat Bardet werd opgejaagd door een zo goed als voltallig peloton. De taaie klimmer liet zich hier niet door ontmoedigen, maar werd op tien kilometer van de finish toch weer in de kraag gevat. We konden ons zo toch gaan opmaken voor een clash tussen de rappe mannen. In een zeer nerveuze finale was het een gedrum van jewelste om de juiste posities, maar Lidl-Trek had zijn zaakjes op orde.
Milan maakt het waar, Van der Poel opnieuw derde
Milan werd namelijk in een zetel naar de laatste honderden meters gebracht, met een zeer attente Van der Poel in zijn wiel. De Nederlander besloot zich te mengen in de sprint, maar bleek niet opgewassen tegen de veel snellere Milan. Die laatste wist het werk van zijn ploeggenoten met verve af te ronden, won met royaal verschil en sloeg zo een dubbeslag: Milan neemt dankzij zijn zege, bijbehorende bonificatieseconden en lagere optelsom van zijn uitslagen de leiderstrui over van Pogacar.
Milan was veruit de snelste in Issoire – foto: Cor Vos
Terug naar de strijd om de ritzege: Milan rekende in Issoire af met Fred Wright en Van der Poel, die net als zondag als derde over de streep kwam. De Nederlander blijft echter niet met lege handen achter, want MVDP gaat na twee etappes aan de leiding in het puntenklassement. Van der Poel zal morgen dus in het groen de derde etappe aanvatten.
RIT 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
AK 
Benieuwd wat de jury ervan vindt.
opvallend veel gebeuk trouwens, die penhoet kreeg van 5 verschillende renners een serieuze kwak
penhoët kon een paar keer serieus in de remmen om ongelukken te vermijden
goed, stijl van het huis alpecin, die kijken naar niets
op een bepaald moment moest lossen en het objectieve duo
zich vervolgens te buiten ging aan kritiek op de renner.
Dat ze verslag uitbrengen over het verloop van de koers en dan
ook het feit dat Milan moest lossen behoort tot hun taken, maar
waarom de renner in kwestie in diskrediet brengen? of hem niet
het voordeel van de twijfel te geven, dat er wellicht een reden
hiervoor is waar ze geen benul van hebben ?