Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Jonas Vingegaard waarschuwde al in januari voor gevaarlijke afdaling Baskenland
Jonas Vingegaard uitte enkele maanden geleden al zijn bezorgdheden over de bewuste afdaling in de Ronde van het Baskenland, waar een deel van het peloton zwaar tegen de vlakte ging. De tweevoudige Tourwinnaar deelde zijn zorgen met het veiligheidsbureau Safe Cycling, dat op haar beurt – tevergeefs – naar de organisatie van de Ronde van het Baskenland stapte.
Safe Cycling is een bedrijf dat zich specialiseert in veiligheid in de koers. Zo gaat het regelmatig in gesprek met de renners en organisaties op zoek naar veilige oplossingen voor bepaalde koerssituaties, alsook specialiseert het zich in signalisatie bij potentieel gevaarlijke punten.
Bij een constructief overleg aan het begin van het seizoen, kwamen er al zorgen van Jonas Vingegaard ter sprake over de gevaarlijke afdaling in het Baskenland, waar Vingegaard uiteindelijk zelf zijn sleutelbeen en enkele ribben zou breken. “We hebben dat doorgegeven aan de organisatie, maar we hebben nooit antwoord gekregen”, vertelt CEO Markus Laerum van Safe Cycling aan Sporza.
“Vingegaard deelde in januari heel veel inzichten met ons. Over de algemene gevaren van de koers, maar ook over specifieke ritten. En daar kwam het Baskenland en deze afdaling aan bod. Begrijp je nu waarom het zo frustrerend was om naar de koers te kijken vandaag? Echt gewoon shit.”
Laerum weet ook wat de organisatie had kunnen doen om valpartijen als deze te voorkomen. “Valpartijen zullen altijd gebeuren in de koers, maar we kunnen nog veel dingen verbeteren. De communicatie tussen de organisatoren en de renners, bijvoorbeeld. Maar ook een goede signalisatie is belangrijk. Als het wegdek oneffen was, dan is het toch raar dat dat niet aangegeven wordt? Het is vaak moeilijk als organisatie om je parcours nog te veranderen, maar je kunt je renners zelf wel helpen door ze te waarschuwen, natuurlijk.”
Maar dat lijkt volledig te ontbreken, dat is het grootste probleem in de wielrennerij. Altijd maar dat eeuwige vingertje wijzen naar andere partijen bij zware crashes, bah.
Er zijn zoveel factoren, het niveau van de renners dat erg hoog is, dus veel renners vooraan. Een ronde die niet heel erg selectief is, dus veelal groot peloton waarbij het dus vechten is om seconden (dan wil je dus niet achteraan rijden!). En dan nog het materiaal, de (geldelijke) belangen, enzovoorts. Om veiligheid te verbeteren zal er aan veel knoppen gedraaid moeten worden en zal elke betrokken partij verantwoordelijkheid moeten nemen. Dus alleen naar renners wijzen is net zo fout als alleen naar de organisatie wijzen. Alleen gezamenlijke inspanning zal tot iets leiden. En hoe meer belangen er spelen en in topsport spelen vele belangen, hoe meer dit op gaat. Als er niet geluisterd wordt naar renners, kunnen ze uiteindelijk ook de ultieme conclusie trekken en stoppen. Dan houden we alleen de renners over die wel heel veel risico durven nemen en wat schieten we daar mee op.
Net zo als jij nu de raceorganisatie probeert te verdedigen door met het vingertje te wijzen naar de renners?
Jij kan dan wel verwachten dat het peloton verantwoordelijkheid neemt, maar volgens mij is aangetoond dat dat niet werkt.
Het is dus inderdaad te hopen dat ze stoppen met vingertje wijzen en samen om de tafel gaan zitten om te kijken of ze structureel iets kunnen veranderen.
Ik vind niet dat de verantwoordelijkheid voor de veiligheid primair bij de renners ligt hoor want ik ben het met je eens dat de druk om te winnen het nemen van risico's aanmoedigt en dat het niet in de menselijke aard ligt om daarin niet mee te gaan terwijl de concurrentie het wel doet en daar soms voordeel van heeft.
Maar in dit specifieke geval, in deze situatie waarbij weinig op het spel stond, als je een passage zo gevaarlijk vindt dat je die ergens aankaart (al is het dan op de verkeerde plek), om dan niet een beetje in te houden, als kopman van een ploeg die je makkelijk de 30 seconden die je dat maximaal kost terugbrengt, das toch wel erg stom.
Het is een race, koers. Je wil je inhouden maar alle anderen gaan ervandoor. Dan gaan ze meeste erin mee, het werkt als een school vissen waarop gejaagd wordt. Niemand die zomaar de groep laat gaan, helaas.
Hier is echter duidelijk een voorbeeld waarom SafenCycle en SafeR niet werken. Het zijn allemaal delen van een totaal oplossing die bij iemand op zijn bureau ligt waarop luw werd gereageerd bij de beroepsrenners omdat die al meer bij KNWU en anderen hierop stuk waren gelopen.
Er zijn krachten die langs elkaar werken en elkaar tegenwerken. Ee is niemand die echt een goed project op kan tuigen in een totaal concept en dat ook tot een goede uitrkan brengen. Het vergt allereerst inzicht en ervaring met veiligheid, vallen en oa de kinetische kracht die rare valpartijen kan doen ontstaan. Het vergt organisatie vermogen en vermogen om contacten te leggen op allerhoogste niveau in elk land en meer.
Het vergt overtuigingskracht en het kunnen "verkopen" van een totaal allesomvattend plan.
Zal nog een keer een poging wagen tot gesprek met enige stakeholders maar tot op heden allen te eigenwijs om samen te werken of om eea uit handen te geven.
Veel onnodige valpartijen en gevaarlijke situaties voorkomen dat kan wel.
Volgens dit Safe Cycling clubje hebben ze in januari tijdens de trainingskampen van de ploegen met meer dan 200 renners gesproken, en heeft Vingegaard toen onder andere specifiek deze rit en afdaling aangekaart. Maar dat kan dus letterlijk helemaal niet aangezien het parcours toen nog niet bekend was. Wie o wie zit hier uit zijn nek te lullen..?
Het officele parcour is eind januari bekend gemaakt, maar het kan zo zijn dat de ploegen al een draft hebben, en dat die nog aangepast kan worden. En als dat zo is en er wordt aangegeven dat dit een gevaarlijke bocht is in een afdaling, maar de draft wordt gewoon het officiele parcour. Dan heeft de organisatie gewoon slecht werk geleverd.
Ik kan mij voorstellen dat dat in een afdaling best een verschil maakt. Als dat zo is spreek gewoon een maximale snelheid af. Ga je daar over heen, dan word je uit koers gehaald.
Volgens mij werkt dat niet zo. Je wordt meegezogen door het peloton. Als er dan iemand valt is het ook een schrikeffect. Dat zag je gisteren ook. Kijk eens hoe Evenepoel alles zeilen moest bijzetten, toen hij zag wat er voor hem gebeurde. Achteraf is het makkelijk praten, maar dit voorkom je niet. Het zal ook niet de laatste keer zijn. Als renners resultaten willen behalen zullen ze risico's moeten nemen. Spectaculair om te zien op tv, maar levensgevaarlijk natuurlijk. Sommige renners zie je als een angsthaas naar beneden dalen, maar zullen nooit een resultaat boeken in zulke etappes. En al zeker niet als je een klassement wil rijden zoals Evenepoel, Roglic, Pogacar. Toppers kunnen zich dat niet permiteren.
2) Héél slecht dat er vervolgens niks mee gedaan wordt door de organisatie
3) Gegeven 1 en 2, dan móeten renners en teams zelf hun verantwoordelijkheid nemen door afspraken te maken (bv. als peloton besluiten om die afdaling rustig te nemen en dus in feite zelf die afdaling min of meer te neutraliseren), of gewoon staken.
Niemand wordt gedwongen om bepaalde passages met een bepaalde snelheid te nemen, er blijft altijd een stukje eigen verantwoordelijkheid bij, hoe ongemakkelijk dat ook klinkt. In dit geval had het makkelijk gekunt want die afdaling ging de koers niet bepalen (nu deed die dat wél...).
Je moet gewoon een afweging maken: is het het waard om ergens bepaalde risico's te nemen? In deze afdaling: nee. Dus doe het gewoon niet, ga gewoon lekker achterin zitten, doe het rustig aan en dan rij je 5km verder wel weer naar voren. Je hebt veel meer te verliezen dan te winnen, dus waarom men massaal deze keuze maakt is ergens onbegrijpelijk. Marginal gains vs terrible loss zullen we maar zeggen.
Dat men andere keuzes maakt bij bv. de sprint richting het Bos van Wallers in Roubaix is dan wel weer te begrijpen want als je daar niet voorin zit dan ben je gezien. Dus daar kun je andere beslissingen maken. Maar uiteindelijk moet je die beslissing wel zelf maken en je niet laten leiden door de rest.
Zal een nare, moeilijke klap worden want strijkt rechtstreeks tegen de haren van de fabrikanten in.
Eens met de andere punten.
maar ondertussen sukkelen we van ongeluk naar ongeluk, iemand doet het niet goed…
Natuurlijk is het als raceorganisatie lastig om elk risico uit te sluiten en natuurlijk zou het fijn zijn als de renners zelf voorzichtiger zouden zijn.
Als je als renner echter de hand in eigen boezem gaat steken en risico's gaat vermijden komt het er uiteindelijk op neer dat je beter kan stoppen (zie Tony Martin als voorbeeld). Wat je dan krijgt is dat je uiteindelijk alleen nog maar de malloten overhoudt die geen risico zien of bereid zijn hun leven te wagen in de hoop op succes.
Lijkt mij goed om met alle instanties om de tafel te gaan zitten om te kijken of er maatregelen zijn om de renners beter te beschermen.
Verder maak ik uit dit bericht op dat er met meerdere renners is gesproken en dat er mede aan de hand van die gesprekken een lijst is opgesteld. Deze afdaling stond dus blijkbaar op die lijst, maar was vast niet de enige koerssituatie op die lijst. Ik neem aan dat het bedrijf de lijst heeft afgewerkt en met meerdere koersen contact heeft opgenomen. Ik zou mij kunnen voorstellen dat je op een gegeven moment niet genoeg tijd en personeel hebt om elk punt op die lijst te blijven najagen.
Volgens mij is elke afdaling levensgevaarlijk.
Op die dunne bandjes met hele hoge snelheden naar beneden storten, hoe vaak heb ik niet gehoord dat dat levensgevaarlijk is.
Als je wil proberen de sport veiliger te maken lijkt het mij vervolgens niet slecht om te beginnen bij de allergevaarlijkste afdalingen.
Heel zelden zien we het nog wel eens, als er bijvoorbeeld een blok op wordt gelegd om de strijd rond de vlucht van de dag te beëindigen. Dat soort momenten moeten er weer veel vaker komen.
Hoe kan Vingegaard dan deze afdaling als link bestempelen bij Safe Cycling? Of heeft hij daar getraind? Of heb ik iets over het hoofd gezien?