Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Jonas Vingegaard overwoog te stoppen na val in het Baskenland: “Dacht dat ik ging sterven”
Je zou het bijna vergeten als je hem rond ziet rijden in de Tour de France, maar begin april lag Jonas Vingegaard nog helemaal in de kreukels na zijn val in de Ronde van het Baskenland. Tijdens de persconferentie op de eerste rustdag van de Tour kwam de Deen nog even terug op zijn zware crash. “Het was zo erg dat ik dacht dat ik ging sterven”, zei hij.
“En moest ik het toch overleven, dan dacht ik bij mezelf om te stoppen met fietsen”, aldus een openhartige Vingegaard. “Na zo’n zware valpartij is het zeker iets waar je over nadenkt. Dan vraag je je af of het wel de moeite waard is om jezelf bloot te stellen aan de risico’s van het wielrennen.”
Welke keuze hij uiteindelijk maakte, is duidelijk. Vingegaard stapte weer op, maar wel na gesprekken met zijn vrouw en familie. “Ze hebben alles voor mij betekend tijdens het proces. Ze stonden altijd achter mij. Ook Trine (zijn vrouw Trine Marie Hansen, red.) dacht dat ik dood ging, maar we hebben het nu achter ons kunnen laten.”
Nonchalant
Toch is niet alles hetzelfde gebleven. Vingegaard zit nu met een andere mentaliteit op de fiets. “Ik was een beetje nonchalant geworden, denkend dat het mij wel niet zou overkomen. Dat kwam door het feit dat ik altijd goed was in het vermijden van zware valpartijen en steeds op tijd kon remmen.”
In het begin van de Tour, in de etappe over de Col du Galibier, moest Vingegaard meteen weer voluit gaan in een afdaling. En hoewel hij uiteindelijk tijd verloor, was hij in het technische deel van de afzink minstens de evenknie van winnaar Tadej Pogacar. “Ik heb veel getraind op afdalingen en Wout en Christophe (Van Aert en Laporte, red.) kunnen bij me blijven. Ik was drie weken op trainingskamp in Tignes en zij weten hoe je moet afdalen. Ik werd er op de proef gesteld en moest mijn grenzen opnieuw overschrijden om hen bij te houden.”
Voorzichtiger
De tweevoudig Tourwinnaar is na zijn valpartij vooral blij dat hij nog leeft. “Dat ik elke dag op mijn fiets kan stappen. Ik geniet nu meer en sta meer ontspannen in het grote Tour-circus. Het maakt minder uit hoe goed het gaat, het feit dat ik aan de start sta is het belangrijkste.”
Ondanks dat Vingegaard nog altijd graag wil winnen, is hij wel voorzichter geworden. “Op de één of andere manier wil ik voorzichtiger zijn. Maar je kunt voorzichtig zijn en tegelijk strijden om de overwinning in wielerwedstrijden. Ik denk dat ik nu gewoon meer nadenk over wanneer ik risico’s moet nemen.”
Maar is er weleens een renner geweest die na een zware val kon herstellen zonder blijvende schade en dan toch heeft gezegd: "Ik stop ermee"? Ik kan me er geen heugen eigenlijk..