Jasper Philipsen snelt in Baloise Belgium Tour naar eerste zege sinds Kuurne-Brussel-Kuurne
Jasper Philipsen heeft eindelijk weer weten te winnen. De sprinter van Alpecin-Deceuninck toonde zich de snelste in de tweede etappe van de Baloise Belgium Tour. Juan Sebastián Molano, de nummer twee van de rituitslag, nam de leiderstrui over van Tim Merlier. Laatstgenoemde werd ‘slechts’ zevende in Putte.
Op dag twee van de Baloise Belgium Tour kreeg Beringen haar vaste passage. Deze keer niet meer als aankomstplek of host van de individuele tijdrit, maar wel als startplaats van een 194 kilometer lange etappe die door Limburg en de Antwerpse Kempen voerde. Via onder meer Averbode, Herselt, Booischot en Heist-op-den-Berg kwamen de renners toe in Putte. Niét Putte-Kapellen helemaal in het noorden van Antwerpen, maar wel het plaatsje in de Groentestreek. De organisatie koos voor plaatselijke rondes: vijf in totaal van telkens 25 kilometer, met de kasseien van de Peulisbaan als enige hindernis.

- Start:
- 12:50 ( Beringen)
- Finish:
- 17:00 ( Putte)
Het duurde een tijdje, maar na ongeveer veertig kilometer koers kregen we dan toch een kopgroep. Deze vroege vlucht bestond uit Marijn Maas (BEAT Cycling), Casper van der Woude (Metec – SOLARWATT p/b Mantel) Alex Colman (Flanders-Baloise), Luca De Meester (Wagner Bazin WB), Maarten Verheyen (Baloise Glowi Lions) en Kenay De Moyer (Pauwels Sauzen-Cibel Clementines). Zij vergaarden een voorsprong van — minuten. In het peloton bepaalde het Soudal Quick-Step van klassementsleider én topfavoriet voor de dagzege Tim Merlier het tempo.

Marijn Maas leidt de kopgroep – foto: Cor Vos
Alpecin-Deceuninck zorgt voor interessant intermezzo
De koers kabbelde wat voort, tot de renners voor de derde keer over de kasseien van de Peulisbaan kwamen. Hier trok Alpecin-Deceuninck door, inclusief Jasper Philipsen zelf. Er ontstonden wat scheuren in het peloton. Onder meer Alec Segaert miste de slag, terwijl Lidl-Trek van voren ook mee begon te rijden. Het eerste deel van de groep kwam zo snel dichter bij de zes koplopers. Op 46 kilometer van de finish zat het avontuur van de vluchters erop. Niet veel later zagen we een algemene hergroepering: ook het tweede deel van het peloton sloot weer aan.
Met nog zo’n veertig kilometer voor de boeg kon de wedstrijd dus opnieuw beginnen. Enkele renners probeerden te profiteren van de nieuwe situatie en kozen de aanval. Olivier Godfroid (Baloise Glowi Lions) ging ervandoor en kreeg Axel van der Tuuk (Metec Solarwatt p/b Mantel) mee. Later kwam Wessel Mouris (Unibet Tietema Rockets) ook nog aansluiten. De drie pakten vervolgens bijna een minuut.

Axel van der Tuuk – foto: Cor Vos
Philipsen de snelste
Een mooie voorsprong, maar tegen de sprintploegen waren Godfroid, Van der Tuuk en Mouris niet opgewassen. Ze werden op goed vijf kilometer van de streep teruggepakt, net na de laatste kasseistrook. Hier had Uno-X Mobility een versnelling geplaatst. Door die actie waren Filippo Ganna en (opnieuw) Alec Segaert in een tweede groep beland. Ondertussen koos Adne Holter van Uno-X de aanval. Een dappere poging, maar op twee kilometer van de streep rekende het peloton de Noorse eenling weer in. We gingen sprinten!
UAE Emirates XRG had de leiding in de slotkilometer. Ze leidden de sprint in van Juan Sebastián Molano, die wel Jasper Philipsen in zijn wiel had. De Vlam van Ham, die vandaag door zijn eigen regio koerste, had genoeg snelheid om eruit te komen. Hij hield Molano af en boekte zo zijn tweede zege van het seizoen. Het was voor het eerst sinds Kuurne-Brussel-Kuurne (2 maart) dat hij nog eens mocht juichen. Een welkome opsteker richting de Tour de France.
Molano neemt leiderstrui over van Merlier
Molano kwam net als gisteren als tweede over de streep. De Colombiaan neemt dankzij de bonificatieseconden de leiderstrui over van Tim Merlier, die zich niet van voren wist te plaatsen in aanloop naar de sprint. Jenno Berckmoes (Lotto) deed dat wel. Hij werd derde.
Je vergeet er wel bij te zeggen dat Rickaert gewoon wil uitsturen, maar net op dat moment komt Aular voorbij die z'n duit in het zakje wil doen voor Gaviria, waardoor Rickaert in de sandwich komt te zitten.
Gewoon een ongelukkige samenloop van omstandigheden.
In elke sprint rijdt er wel eentje in de ander z'n weg, lead-out's kunnen nu eenmaal niet gewoon in rook opgaan nadat ze hun sprinter afgeleverd hebben.
Misschien moeten we niet altijd per se een schuldige willen aanwijzen?