Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Jan Bakelants ziet ‘apathische’ Pogacar: “Hij is enkel van A naar B aan het rijden”
Tadej Pogacar zal zondag in Parijs zijn vierde Tour de France winnen, maar na vier ritzeges in de eerste 13 etappes, kon de Sloveen daar in de slotweek geen vervolg meer aan breien. Volgens Sporza-analist en ex-renner Jan Bakelants was dat geen kwestie van niet beter kunnen, maar Bakelants ziet wel een mentale oorzaak.
“Je verwacht dat hij minstens een keer in die 3 dagen geprobeerd zou hebben om te willen winnen, maar hij heeft niet eens echt geprobeerd”, vertelt Jan Bakelants in de Sporza-podcast Sporza Tour. “Dat is jammer en is een smet op deze derde week. Hij is ongetwijfeld moe, maar is toch nog goed genoeg om zijn wil op te leggen aan het peloton. Hij lijkt een beetje apathisch in deze derde week. Hij had in de etappe naar La Plagne zo naar Arensman gekund als hij dat had gewild. Het was totale apathie.”
Die analyse komt overeen met de woorden van Pogacar eerder deze week. Pogacar stelde toen dat hij de Tour een beetje beu is en zo snel mogelijk naar huis wil. “”Hij is enkel van A naar B aan het rijden. Het gaat niet meer om er nog een extra ritzege aan toe te voegen.”
Bakelants vindt het een vreemde mindset van Pogacar. “Normaal verwacht je dat een toekomstige Tourwinnaar – ook al zal het zijn 4e keer worden – op een wolk leeft. Nu laat het hem compleet koud. Hij is elke zin om ervoor te gaan kwijtgeraakt.”
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Na de dubbele uithaal op Hautacam en Peyragudes was die hoop er totaal niet meer en had deze Tour op Arensman na sowieso niet veel meer van echte spanning. De strijd om de derde podiumplek kon mij in ieder geval ook nauwelijks bekoren, ook omdat het op zoveel afstand is van deze alien dat het bijna sporten in een andere gewichtsklasse lijkt.
Voor mij persoonlijk begint het tijdperk Pogacar steeds meer een vloek te worden voor het wielrennen. Het begon fantastisch, het hield best lang stand omdat Pogacar gewoon een zeer sympathie kerel is, maar inmiddels is ook deze hegemonie gewoon erg saai geworden.
De echte spannende dagen op de momenten dat Pogacar aan de start staat zijn op één hand te tellen en dat komt dan vrijwel altijd door eendaagse wedstrijden met Mathieu. En inmiddels lijkt inderdaad ook de hoofdrolspeler zelf zijn motivatie soms wat te verliezen doordat hij eigenlijk gewoon zelf kan bepalen wanneer hij wel of niet wint.
De rit van gisteren was op vlak van het duel Pogi-Vingego wat ontgoochelend, maar hoe de fans en analisten nu over elkaar heen rollen om scha en schande te schreeuwen is een spijtige sign of the times: als we niet exáct krijgen wat we willen, dan moeten daar heel erg luid schuldigen voor aangewezen worden... Dat doet wat mij betreft afbreuk aan de hele mooie Tour die we gezien hebben. Er zijn jaren geweest waarin er veel minder actie was tussen de protagonisten.
Zelfs winnen gaat vervelen.
Meer winnen maakt dus niet per se gelukkiger.
Misschien gaat het dan toch vooral om hoe en de weg ernaartoe.
Ik ben het wel met de anderen eens dat de Giro veel leuker was als het gaat om de strijd voor het podium en hoop stilletjes dat Pogi en Vingi zich terugtrekken voor de Vuelta...
Wilt ie dan dat Pogacar iedere etappe de rest van het peloton op een hoop rijdt.
Hij staat aan de leiding, en de uitdagers (Vingegard / Lipovic) zie je oop niet aanvallen. De enige die wat heeft geprobeerd is Roglic.
Als een woord anders bedoeld is dan gebruikelijk (ironisch, sarcastisch, spottend, grappend), kun je dat aangeven met enkel aanhalingstekens.
Voor de lezer is het gissen wat er nu echt bedoeld wordt.
Beter zou het zijn om als analist de juiste woorden te gebruiken.