In Canada kan Wout van Aert voor het eerst laten zien wat hij in de Tour de France geleerd heeft
Interview Voor Wout van Aert was de Tour de France een belangrijke leerschool. Vooral de slotetappe naar Parijs, waarin hij op de korte klim naar Montmartre wist af te rekenen met Tadej Pogačar, heeft hem hoop gegeven. Voorafgaand aan het Canadese tweeluik, waar hij de Sloveen weer treft, blikt hij terug op de lessen die hij geleerd heeft. “Die overwinning gaf mij vertrouwen richting de toekomst, dat ik mij met de juiste benen kan meten”, aldus Van Aert op de persconferentie waar ook WielerFlits bij was.
Wat neem je mee uit dit seizoen?
“Ik weet niet of er een specifiek iets is wat ik meeneem. Dit was het seizoen van nieuwe dingen proberen. Er waren niet veel successen, maar op die paar goede dagen kon ik geweldige overwinningen behalen. Ik weet dat ik in mezelf moet blijven geloven, en dat ik het vertrouwen in mezelf en in mijn lichaam moet houden.”
-
Lees ook Wout van Aert is geloof in zichzelf niet verloren: "Heb bevestigd dat ik er nog steeds ben"
Je bent voor het eerst terug in Canada sinds 2022, maar de finale van de GP de Québec is veranderd. Hoe kijk je naar die wijziging?
“We hebben de finale al verkend op training en het is anders. De inspanning is nog wat langer geworden en na de steile klim blijft het oplopen tot aan de finish. Dat is heel anders dan de finale die steeds op en af ging, zoals de laatste jaren. Aan de andere kant is er maar één lange beklimming per ronde, dus het voelt nu waarschijnlijk ‘makkelijker’ om de koersen. Maar we moeten eerst zien hoe het gaat in koers, dat is nog een vraagteken voor iedereen.”
Past deze finale jou dan beter? En past dit ook beter bij Tadej Pogačar?
“In de basis past deze nieuwe finale bij hetzelfde type renner, maar het zal een zware sprint worden, zeker als je een paar minuten op de limiet zit. Dat is iets wat ik kan, dus ik ben heel gemotiveerd. Vooral voor Québec. […] Het wordt tricky als Tadej kan wegrijden op het steilste deel, om hem dan terug te pakken. Het is dan nog kort naar de finish. De vorige jaren was er nog een fase waarin gegokt kon worden. Maar als de sterkste renners zich kunnen lanceren, kunnen zij het zeker volhouden.”
In de slotrit van de Tour de France kwam het aan op een duel tussen jou en Tadej. Denk je dat het weer zo kan zijn in Québec en in Montréal?
“Haha, dat is alweer een paar weken geleden. Ik hoop dat ik dezelfde benen kan vinden hier, dat zou geweldig zijn, en dan mag ik ook heel veel vertrouwen hebben. Maar het is lastig om dat te voorspellen. Ik heb mijn best gedaan om in topvorm te zijn, maar na de Tour en na een zwaar seizoen was het niet makkelijk om die motivatie te houden. Hopelijk lukt het, maar het is niet op kasseien, dus dat is al een verschil (lacht).”
“Die overwinning in de Tour gaf mij wel vertrouwen. Misschien niet direct voor deze races, maar wel in het algemeen richting de toekomst. Meerdere keren ben ik gelost door jongens als Mathieu van der Poel en Tadej op korte en punchy beklimmingen, maar ik neem uit de Tour mee dat – als ik de juiste benen heb – ik mij met hen kan meten.”
Pogačar heeft zijn ambities wat gedownplayed, want hij wees ook naar Brandon McNulty en Jhonatan Narváez. Denk je dat dat strategie is?
“Eerst zien, dan geloven, haha! Ik denk dat ik nooit tegen Tadej heb gekoerst terwijl hij niet in vorm was, dus als hij aan de start staat, is hij in goede vorm en gemotiveerd. Daar ben ik op voorbereid, maar hij is wel echt met een sterk team hier.”
Hoe groot is je motivatie nog voor dit blok aan wedstrijden, na het voorjaar, de Giro en de Tour?
“De eerste drie weken na de Tour was het wel lastig om motivatie te vinden. Ik denk dat ik die wedstrijden in Duitsland nodig had om een kick in the ass te krijgen om weer te verbeteren. Ik ben zeker nog gemotiveerd, Canada is een mooie trip in een fijne sfeer. Dit zijn mooie wedstrijden, want je krijgt hier echt het gevoel dat je een kampioenschap rijdt door die rondjes. Het doel is om een van deze wedstrijden te winnen in mijn carrière.”
Kijkend naar wat er gebeurt in de Vuelta a España (pro-Palestina-demonstraties, red.), heb je zorgen dat zoiets ook kan gebeuren bij deze wedstrijden?
“Op dit moment heeft het hele peloton zorgen over die protesten en over de situatie in de wereld. Maar ik ben niet volledig op de hoogte hoe dat leeft in Canada. Hopelijk kunnen we een prachtige wedstrijd rijden en zorgen voor een paar uur entertainment voor iedereen.”
Hoe kijk jij als Belg, met grote klassiekers in jouw land, naar deze Canadese wedstrijden? Ze staan nog niet zo lang op de kalender.
“Het heeft niet de historie die veel wedstrijden in België wel hebben, maar aan de andere kant is het nu al meerdere jaren. Québec en Montréal zijn al hoofddoelen geworden voor veel renners, zoals voor mij, in het laatste deel van het seizoen. Deze wedstrijden spelen een steeds grotere rol en dat zie je ook aan de sterkte van de startlijst ieder jaar. Renners willen hier komen en zich laten zien. De wedstrijden groeien langzaam op die manier.”
Zijn deze wedstrijden in Canada jouw laatste doelen van dit wegseizoen?
“Ja, toch wel een beetje. Ik rijd nog wel een wedstrijd in België (de SUPER 8 Classic, red.), maar dit was de belangrijkste wedstrijd om naartoe te werken in dit deel van het seizoen. Helaas doe ik geen gravelwedstrijden meer. We hebben ervoor gekozen om vroeg te stoppen met koersen dit seizoen. Ik heb dan lekker vroeg offseason. Daarna ga ik iets vroeger dan normaal toewerken naar het nieuwe seizoen, dus dat ik het WK Gravel moet missen is wel een beetje jammer. Ik had er graag bij geweest, maar het valt best laat in het jaar en we willen het iets anders aanpakken.”
Twee maal winst, maar vooral twee maal een strohalm waar de Wout-fans, maar vooral hijzelf, zich kunnen aan vasthouden in het geloof dat het grote werk nog steeds tot de mogelijkheden behoort.