Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Ide Schelling kan bolletjestrui niet geloven: “Sta ik echt in deze trui?”
“Ik kan het nog niet geloven. Sta ik echt in deze trui?” Het antwoord is ‘ja’. Tourdebutant Ide Schelling sprong in de openingsrit van de Tour de France mee met de vroege vlucht en vergaarde dankzij een solo genoeg punten om de eerste leider in het bergklassement te worden.
“Dat het lukte om in de kopgroep mee te zitten, was al heel mooi. Bij de eerste twee bergsprints merkte ik wel dat er een of twee sterker waren dan ik. Toen dacht ik ‘hé, hoe gaan we dit oplossen?'”
De 23-jarige Hagenees van BORA-hansgrohe besloot zijn medevluchters te verrassen. “Ik heb altijd wel een paar sneaky plannetjes achter de hand, dus ik bedacht om aan het begin van het klimmetje te verrassen met een aanval en dat lukte. Ik riep: ‘gelletje, gelletje!’, dus ze dachten dat ik mij ging laten uitzakken en ineens kletste ik weg. Toen had ik gelijk zo’n groot gat dat ik vanuit de ploegauto hoorde: ‘Ide, rijd maar door’. Dat heb ik gedaan en dat ging erg goed. Ik heb ervan genoten”, klinkt het koeltjes.
foto: Cor Vos
Vroege vlucht
De vroege vlucht en daarna een solo leverde hem naast de bollentrui ook de prijs voor de strijdlust op. Een dubbele gang naar podium op de dag van zijn Tourdebuut. “Dit had ik echt niet durven dromen. Echt ongelooflijk.
Vanochtend liet ik weten voor de bollentrui te gaan, maar om het dan ook te doen is wel even iets anders.”
In de tweede etappe van Perros-Guirec naar de Mur-de-Bretagne zijn onderweg drie beklimmingen van vierde categorie op het programma en moeten de renners tweemaal de Mur-de-Bretagne (derde categorie) beklimmen. Of hij zijn trui gaat verdedigen weet Schelling nog niet. “Vanavond eerst even het rondeboek bekijken”, grapt hij. “Dat het zo goed gaat had ik niet verwacht. Maar ik denk dat de ploeg wel wil dat ik de trui vasthoud.”
Me moedertje haalde net nog ff wat ouwe foto's tevoorschijn waarop een kleine Gilberto te zien is op ze Superia kinderracefietsie, strak zwarte broekie met zemen lappie, ouwerwets rubbere helmpie en lere handschoentjes, en tot slot gehult in een simpel wit t-shirtje van de mart van 3 voor een tientje, waarop ik zelf de rode bollen had gekalkt met een stift, aangezien we nie aan een echte bollentrui konde kome.
Want dat was mijn droom, niet het geel, nee, ik was Chiappucci of Theunisse.
Helaas nooit van gekome, maar oh wat was ik blij met mijn armesloeber bolletjestrui en trots op de Briejenoordbrug-trofee die me vader zelf had gegraveert op een beker van de sportprijzen-winkel, die ik won door me vader en oom maar net achter me te laten op de top van die dekselse beklimming :)
Maar was wel stinkend jaloers ja toen ik Ide zag staan daar...
Alleen Schelling is niet mijn koppie thee. Zijn maniertjes, Voecklerstijl, camerabewust-zijn steeds… nee voor mij hoeft dit soort renners niet. Maar soit, zal hem zijn reet roesten.
Ware overigens allemaal door mijn vader in het leven geroepen wielerkoersjes- en prijzen voor de duidelijkheid :) maar wel MET medaille en bekers met opdruk en certificaten haha, allemaal nog legge hiero