Hoe Mads Pedersen een rol speelde in de strijd voor de boni’s in Vuelta: “Hij kan ze gebruiken”
Opvallend moment in de Vuelta gisteren. Jonas Vingegaard graaide enkele seconden bonificatie mee terwijl João Almeida lag te slapen, maar ook Mads Pedersen speelde een cruciale rol. De Deen legde na afloop uit hoe dat zat: “Als landgenoot had het niet veel zin om hem daar onder druk te zetten”, zei hij bij Domestique.
Even terug naar vrijdag. Vroege vluchter Jakub Otruba kwam als eerste over de streep bij de tussensprint en nam zo ook zes bonificatieseconden mee. In het peloton konden de renners dus nog vier en twee seconden pakken, maar daar leek weinig interesse in te zijn. Leek, want Vingegaard kwam opeens toch naar voren. Ook Pedersen deed dat, want hij wilde punten pakken voor het puntenklassement.
Vingegaard staat tweede in dat klassement, maar toch drong Pedersen niet aan bij Vingegaard. “Ik wist dat het zou gebeuren. We zijn allebei Deens en we hebben met elkaar gesproken. Je weet dat hij ook bonificatieseconden krijgt bij die sprint, en hij heeft die seconden op dit moment harder nodig dan ik de punten. Als landgenoot had het niet veel zin om hem daar onder druk te zetten”, verklaarde Pedersen zijn actie.
Ik zie juist dat wat ik zo leuk vind aan wielrennen. Onverwachte wendingen en gekke verbondjes.
Leuk juist, om naar te kijken
(In een al niet zo heel spannende vuelta)
Maar onzin dat het geen spannende ronde is. Op de beslissende dag is het tijdsverschil in het klassement 40 seconden. Er moet een onderscheid gemaakt worden tussen spectaculair en spannend. Zoals Pogi, Remco, Jonas en Mathieu op hun beste dagen zware wedstrijden winnen, ziet er spectaculair uit maar spannend is het niet. Als Jonas hier in bloedvorm was geweest, dan had hij met twee vingers in de neus gewonnen en op elke berg een nieuw record neergezet. Almeida, hoe goed ook, zou dan waarschijnlijk al op 5 minuten of meer hebben gestaan. Dan was het vandaag nogmaals kijken hoe de Visma trein raket Jonas weer lanceert.