Nick Doup

• dinsdag 9 september 2025 om 08:44

Interview Michael Woods geniet niet meer van het leven als wielrenner in het profpeloton. Dat is dan ook de reden waarom hij na de GP de Montréal in eigen land stopt als profwielrenner. In aanloop naar het Canadese tweeluik sprak WielerFlits hem op een persmoment, en daarbij gaf Woods ook aan dat hij twijfelde om nog een jaar door te gaan vanwege het WK wielrennen 2026 in ‘zijn’ Montréal.

“Het WK in Montréal heeft mijn besluit om te stoppen zeker moeilijker gemaakt”, erkende Woods. “Het was mijn doel om dat wereldkampioenschap in 2026 te halen, maar ik wil niet meedoen aan het WK om alleen maar ‘mee te rijden’. Ik wil echt competitief zijn en het voelde als een te grote uitdaging voor mij om echt op topniveau te zijn voor die WK-wegwedstrijd.”

• 

  18 aug

  Lees ook Michael Woods (38) stopt als wielerprof, maar heeft nog wel 'epische plannen' als duursporter

  18 aug

De veer brak misschien wel in maart, toen hij bij een valpartij in Milaan-Turijn zijn sleutelbeen brak. Een paar maanden later kreeg hij een longinfectie in de Ronde van Zwitserland, waarna Woods een redelijk anonieme Tour de France reed. Sindsdien kwam hij niet meer in actie voor Israel-Premier Tech.

Fysiek vallen de problemen nog enigszins mee, al heeft hij wel wat hernia-klachten, maar vooral mentaal heeft Woods het lastig. “Ik ben nog wel steeds in vorm, maar ik heb niet meer de wil om de risico’s te nemen die nodig zijn om echt mee te kunnen strijden”, doelt hij op het WK 2026 in Canada. “Ik denk dat ik jonge renners daarmee een slechte dienst bewijs. Zij kunnen zich dan juist laten zien in hun eigen land.”

foto: Cor Vos

Onlangs kondigde Ide Schelling aan na dit seizoen te stoppen met wielrennen, omdat hij geen plezier meer had in het wielrennen. “Ik ben niet meer zo verliefd op het wereldje en het leven als dat ik eens had”, vertelde hij. De Nederlander is nog maar 27 jaar oud. Bij de inmiddels 38-jarige Woods is van een gebrek aan plezier geen sprake.

“Ik houd echt van deze sport, ik ben het wielrennen heel erg dankbaar”, vertelt Woods. “Ik prijs mij erg gelukkig dat ik hier onderdeel van heb kunnen zijn. Maar sinds ik in maart heel hard gevallen ben en al vaker gevallen ben, en kijkend naar mijn leeftijd en mijn twee kinderen, denk ik dat het tijd is om te stoppen. Ik wil niet meer de risico’s nemen die ik jarenlang heb genomen.”

“Ik houd van het wielrennen, maar ik geniet er niet meer van. Puur omdat ik bang ben geworden door de risico’s die eraan kleven”, aldus de Canadees, die in 2023 een rit won in de Tour de France en in 2018 en 2024 etappes in de Vuelta won. “Ik geniet wel van het fietsen en ik houd van trainen, om mezelf tot de limiet te dwingen. Maar ik houd niet meer van de risico’s.”

Bij het nieuws over zijn pensioen liet Woods al weten dat hij in 2026 andere sporten wil ontdekken. De voormalig atleet liet zelfs het gravelen vallen. “Mijn vorm is nog heel erg goed, dat zie ik ook aan mijn trainingsdata”, legt hij uit. “Op mijn leeftijd weet ik dat ik nog maar een paar jaar op topniveau te gaan heb, dus ik wil heel graag nieuwe uitdagingen aangaan volgend jaar. Gravelen is daar een van, maar ook de triatlon wil ik oppakken. Ik denk zelfs aan toerskiën (ook wel ski mountaineering, red.) en trail racing.”

Emotionele zege in Vuelta 2018
Na het tweeluik in Québec en Montréal zwaait Woods dus af. Een profcarrière van tien jaar komt ten einde, waarin hij diverse zeges boekte. “Zeker de zege in de Tour op Puy de Dôme was de grootste uitslag uit mijn carrière”, aldus Woods. “En mijn zege in de Vuelta 2018 is om veel redenen belangrijk. Het was niet mijn eerste zege, maar twee maanden daarvoor werd onze zoon stilgeboren. Hij heeft mij veel kracht gegeven en naar een hoger niveau getild. Ik heb alles op alles gezet om hem te eren. Die overwinning was een trots moment. Ik krijg nog steeds tranen in mijn ogen als ik eraan denk. Die zege bracht mij heel veel en made me step up my game.”

“Daarna werd ik derde op het WK (Innsbruck 2018, red.), wat ook een bepalend moment was voor mij. En ik denk dat mijn tweede plaats in Luik-Bastenaken-Luik 2018 ook heel speciaal was. Van mijn vijfde plaats op de Olympische Spelen in Tokio heb ik het meeste spijt, ik was misschien wel de sterkste renner in koers daar. Ik vloog die dag, en er had echt meer ingezeten.”

foto: Cor Vos