Hein Verbruggen is van mening dat de wielersport wat betreft dopinggebruik het ergste achter de rug heeft. Dat vertelde de oud-voorzitter van de UCI aan het TV-programma Één op één. Bovendien ontkent hij wederom ooit een positieve test van Armstrong uit de publiciteit te hebben gehouden.

Verbruggen was UCI-preses in een tijd dat de sport bijna ten onder ging aan de dopingproblematiek. “Ik denk niet dat je bestuurder kan zijn in deze sport zonder geconfronteerd te worden met het dopingsysteem”, stelt hij. “Het is een sport die altijd gevoelig daarvoor is geweest. Vanaf het begin is doping al in de sport gekomen, maar er is ook altijd een anti-dopingcultuur geweest. Dat wordt vaak vergeten. Mijn bond heeft altijd een voortrekkersrol gehad in dopingbestrijding.”

Hij ontkent geprobeerd te hebben een positieve test van Lance Armstrong onder de tafel te houden, zoals de Amerikaan beweert. Armstrong zou in 1999 en 2001 positief hebben getest op respectievelijk cortisonen en EPO. Volgens Verbruggen was er van een positieve test geen sprake. “De cortisonentest van ’99 is niet door de UCI behandeld, maar door het Franse ministerie. De Fransen hebben laten weten dat de test niet positief was, maar misschien verdacht.”

De UCI heeft de test volgens Verbruggen niet laten verdwijnen. “Daar klopt niets van, daar hebben wij niets over te zeggen. Je kunt een positief geval eenvoudigweg niet wegstoppen. Ook het IOC wordt er immers over ingelicht. Hij is simpelweg niet positief geweest. Wat hij zegt is iets anders. Maar hij zal daar wel zijn redenen voor hebben.” Verbruggen laakt het gedrag van Armstrong, die volgens verhalen van ploeggenoten schermde met het feit een positieve test te kunnen laten verdwijnen. Hij zou zijn ploegmaten daarmee aangemoedigd hebben doping te gebruiken.

Ook de beschuldigingen van corruptie verwijst Verbruggen naar het rijk der fabelen. “Het is gewoon niet waar, al blijft het voor sommigen een lekker verhaal”, geeft hij aan. Volgens Verbruggen heeft de wielersport de ergste problemen achter de rug. “De cultuur van dopinggebruik is over. Dat weet ik zeker”, vertelde hij. “Met het bloedpaspoort wordt het steeds moeilijker om te bedriegen. Er is een mentaliteitsverandering gaande. Dat duurt een paar generaties, zo’n vijf á zes jaar, maar dan komen we er wel”, voorspelt hij.