Harrie Lavreysen heeft met een bronzen medaille op de Keirin de Olympische Spelen van Tokio afgesloten. De olympische kampioen sprint en teamsprint moest op zijn laatste onderdeel Jason Kenny en Azizulhasni Awang voor zich dulden.

Lavreysen baalde dat hij zich net als de anderen had laten verrassen door Kenny. De Brit reed op de eerste plaats achter de derny en pakte met een vroege aanval, met nog drie ronden te rijden, een gaatje dat door niemand meer kon worden dichtgereden. “Ik kwam de hele dag goed door en voelde me klaar voor de finale, maar als er dan zo’n gat komt… Ik zat van achter te wachten, van: kom op jongens, ga nou rijden. Als ik het dichtrij, wint de rest. Daar baal ik van, maar dat is Keirin. Het is wel weer een medaille”, vertelde Lavreysen voor de camera van de NOS.

Zijn strijdplan voor de Keirin-finale was om met nog twee ronden te rijden te beginnen opbouwen, om dan op anderhalve ronde van het einde vol door te rijden. “Dat heb ik nog steeds gedaan. Als ik nu terugkijk, had ik dat misschien eerder moeten doen. Degene die zich opoffert, die is de lul. Zo’n gat moet je nooit laten vallen, zeker niet in de finale, en helemaal niet bij de oud-olympische kampioen.”

Tevreden
“Op dit moment baal ik een beetje. Als ik hier later op terugkijk, denk ik dat ik hier heel tevreden mee kan zijn. Gisteren en vandaag was ik helemaal gesloopt, ik was helemaal op. Daarom was ik heel blij dat ik weer in de finale kwam. Ik kon me nog helemaal oppeppen om er vol voor te gaan. Als ik gisteren wist dat er nog een bronzen medaille inzat, had ik ervoor getekend. Ik moet hier eigenlijk hartstikke blij mee zijn”, zei Lavreysen verder.

Dat hij met twee gouden medailles en een maal brons de Olympische Spelen verlaat, moet nog tot Lavreysen doordringen. “Het is ongelooflijk. Ik ging eigenlijk van wedstrijd naar wedstrijd, en het vieren en het besef was er niet. Ik dacht alleen: ik moet door. Ik heb nu even tijd nodig om het te beseffen en hiervan te genieten.”