Het parcours van de Giro d’Italia 2025 is maandagavond eindelijk voorgesteld. De Grande Partenza van de 108e editie van de Giro is op vrijdag 9 mei 2025 in Albanië. Na de inleidende etappes op Albanees grondgebied, trekt de Giro-karavaan naar Italië voor drie uitdagende weken, met onderweg de nodige bekende beklimmingen en andere hindernissen.

Giro-organisator RCS Sport kwam eerder al met het nieuws naar buiten dat de komende Ronde van Italië – voor het eerst in de geschiedenis – zal starten in Albanië. De aanloop naar deze grote aankondiging verliep verre van vlekkeloos, maar de plooien werden op tijd gladgestreken.

Giro-start: voor het eerst in Albanië

De Giro gaat van start met een lastige openingsrit van 164 kilometer, met start in Durazzo (Durrës) en aankomst in Tirana. In de finale rond de hoofdstad wordt twee keer de Surrel-klim aangedaan, waarna de finish na een afdaling ligt. Op de tweede dag volgt een individuele tijdrit van 13,7 kilometer door Tirana met halverwege een kort klimmetje. In het openingsweekend zullen er kortom al wat verschillen ontstaan tussen de klassementsrenners.

Etappe drie is 160 kilometer lang, kent start en finish in Valona (ook wel Vlorë) en voert de renners grotendeels langs de kust. De sprinters hoeven zich geen illusies te maken, want de laatste klim van de dag is behoorlijk zwaar en ligt niet heel ver van de finish: Qafa E Llogarasë van 10,7 kilometer à 7,4%. Op de flanken van deze beklimming zullen de mannen voor het algemeen klassement al vroeg de degens kruisen.

Eerste week: verraderlijke etappes en stofhappen naar Siena

In de vierde etappe koersen de renners weer op Italiaanse bodem. In de regio Apulië is een vlakke rit uitgetekend van Alberobello naar Lecce. De vijfde rit speelt zich dan weer af tussen Ceglie Messapica en Matera. Rit zes zal vertrekken uit Potenza, om vervolgens koers te zetten naar Napels. De havenstad staat bekend om de vulkaan Vesuvius, het historische centrum op de UNESCO Werelderfgoedlijst en voetbalclub SSC Napoli en zijn sterspeler Diego Armando Maradona. Maar ook wat betreft de wielersport kent Napels een rijke historie. De plaats was al 86 keer gastheer voor de Giro d’Italia.

De zevende etappe vindt plaats in de centraal gelegen regio Abruzzen en dat betekent klimmen geblazen. Eenmaal vertrokken uit Castel di Sangro koersen de renners over meerdere bergen – waaronder de klim naar Roccaraso en de Valico della Forcella – richting de slotklim naar skigebied Tagliacozzo/Marsia (11,7 km à 5,7%, met in de laatste twee kilometer percentages tot 12%).

Stofhappen op de Toscaanse gravelwegen – foto: Cor Vos

De coureurs krijgen na deze pittige bergrit in de Abruzzen geen tijd om op adem te komen, want in het tweede weekend volgen er twee zeer verraderlijke etappes. De achtste etappe van Giulianova en Castelraimondo kent de nodige hoogtemeters en een explosieve finale, terwijl rit negen dan weer de onverharde gravelwegen van de regio Toscane zal opzoeken.

De Strade Bianche-rit begint in Gubbio, in de regio Umbrië. Vanaf daar zet men koers richting Toscane, waar de renners vijf (drie lange en twee korte) gravelstroken voor hun kiezen krijgen. De finish ligt na de steile Via Santa Caterina op het Piazza del Campo in Siena.

Tweede week: beproeving tegen de klok en Sloveens uitstapje

Na een dagje stophappen richting Siena, zijn de renners toe aan een welverdiende eerste rustdag. De klassementsrenners zullen op die dag echter niet alleen maar bezig zijn met herstellen, aangezien één dag later een zeer belangrijke individuele tijdrit op het programma staat. De tweede Giro-week opent met een beproeving tegen de klok van Lucca naar Pisa van ongeveer dertig kilometer, over zo goed als vlakke wegen. De finish ligt pal naast de wereldberoemde Toren van Pisa.

In deze tijdrit zal het algemeen klassement ongetwijfeld worden opgeschud, maar de klimmers krijgen in de daaropvolgende etappes zeker nog de kans om verloren tijd goed te maken. In de elfde etappe – met start in Viareggio en een finish in Castelnovo ne’ Monti – liggen meerdere pittige beklimmingen te wachten, waaronder de beruchte Alpe San Pellegrino (14,2 km à 8,7%). Deze beklimming maakt na een langere afwezigheid weer zijn opwachting in de Ronde van Italië.

In de tweede week van de Giro mogen de renners zich ook opmaken voor een sprintersrit naar Viadana (rit 12) en overgangsetappe richting Vicenza (rit 13), al zit het venijn van de dertiende etappe hem wel in de staart. De finishstreep is namelijk getrokken op de Monte Berico (1,1 km à 7,2%). Dit is een klim die aardig wat overeenkomsten vertoont met de San Luca in Bologna. Ook nu wordt er richting een kerk geklommen en ligt er een zuilengalerij langs (een deel van) de asfaltweg.

Philippe Gilbert won in 2015 een Giro-rit in Vicenza – foto: Cor Vos

De Ronde van Italië speelt zich dit jaar overigens niet alleen af op Albanees en Italiaans grondgebied, maar zal ook een blitzbezoekje brengen aan buurland Slovenië, het land van Giro-winnaars Tadej Pogacar en Primoz Roglic. Het gaat om een etappe met finish in Nova Gorica. Dit is een plaats van zo’n 30.000 inwoners met de nodige Italiaanse invloeden. Dat is ook niet zo gek, aangezien Nova Gorica grenst aan de Italiaanse stad Gorizia.

De tweede week wordt afgesloten met een sportieve knaller. De vijftiende etappe tussen Fiume Veneto en Asiago zal worden gekruid door een bekende scherprechter en dat is de Monte Grappa (25 km à 5,8%). Deze ruim twintig kilometer lange beklimming zat vorig jaar ook in het parcours van de Giro d’Italia, maar werd toen wel pas in de voorlaatste rit – en laatste cruciale rit voor het eindklassement – opgediend en ook veel verder in de etappe.

Slotweek: klimmen, klimmen en nog eens klimmen

Na een tweede en laatste rustdag beginnen de renners aan de derde en laatste week van de Giro. In de slotweek zal traditiegetrouw de beslissing vallen in de strijd om de eindzege. De klimmers krijgen in meerdere ritten de kans om hun slag te slaan. De eerste mogelijkheid dient zich al meteen aan, want de zestiende etappe kunnen we wellicht bestempelen als de koninginnenrit. Tussen Piazzola sul Brenta en Brentonico wachten meerdere beklimmingen, met onder meer de Passo di Santa Barbara (12,7 km aan 8,3%) en de slotklim naar Brentonico (17,4 km à 6,4%).

De Mortirolo werd al vaak beklommen in de Giro, zo ook door Roberto Heras – foto: Cor Vos

In rit zeventien zal het kaf ook van het koren worden gescheiden. Het belooft een pittige bergetappe te worden, met passages over de Passo del Tonale en de gevreesde Mortirolo, gevolgd door een snelle afdaling en een op- en afgaande finale van een dertigtal kilometer naar de finish in wintersportoord Bormio, op een hoogte van 1.200 meter boven zeeniveau.

De coureurs zullen de Mortirolo vanuit Monno beklimmen, maar de organisatie heeft nog een verrassing in petto. De renners zullen namelijk een nieuw, bijzonder steil stuk (de ‘recta Alberto Contador’, vernoemd naar de tweevoudig Giro-winnaar) afleggen richting de top van de klim. Dit is een strook van 2,8 kilometer aan een gemiddelde van liefst 13,2%. De klim is in zijn totaliteit 9,8 kilometer lang, aan net geen 10%.

Na deze twee zware bergritten krijgen de nog aanwezige sprinters een uitgelezen mogelijkheid om voor de zege te bikkelen, want de achttiende etappe (Morbegno-Cesano Maderno) is zo goed als vlak. Voor de klassementsrenners is het zaak om zoveel mogelijk energie te sparen, met de zware bergetappes naar Champoluc (rit 19) en Sestriere (rit 20) nog voor de boeg.

Froome zette de Giro van 2018 op zijn kop op de flanken van de Finestre – foto: Cor Vos

In de etappe naar Champoluc lijken de Col Tzecore (16 km à 7,7%), Col de Saint Pantaléon (16,5 km à 7,5%) en Col de Joux (15,1 km à 6,9%) de belangrijkste scherprechters. De voorlaatste etappe van de Giro zal dan weer finishen in Sestriere – het dorp op ruim 2.000 meter hoogte – waar in 2020 Tao Geoghegan Hart en Jai Hindley een duel om de Giro-zege uitvochten. Eerder in de rit volgt er al een joekel van een beklimming, met de loodzware en slechts deels geasfalteerde Colle delle Finestre (18,5 km à 9,2%).

De Giro d’Italia eindigt op zondag 1 juni – na drie weken en een lange transfer – in Rome met een etappe voor de sprinters, zoals de afgelopen twee edities al het geval was.