Giro 2025: Mads Pedersen klopt Wout van Aert op lastige aankomst en pakt vierde ritzege
Mads Pedersen heeft de dertiende etappe van de Giro d’Italia gewonnen. De renner van Lidl-Trek versloeg Wout van Aert na een zinderende sprint op een lastige aankomst in Viacenza. Isaac Del Toro eindigde als derde en blijft leider in het algemeen klassement.
Er was niemand die op voorhand kon vertellen hoe de dertiende etappe van de Giro d’Italia zou verlopen. Dat had alles te maken met het interessante profiel van de rit; 180 kilometer van Rovigo naar Vicenza, met in de finale een aantal lastige beklimmingen. De finish lag bovendien op de Monte Berico, een pittige heuvel. In het verleden won Philippe Gilbert hier al eens, waardoor er verwacht werd dat het een rit was voor de sterke sprinters en punchers.
Sterke kopgroep met een Belg
Toch dachten ook de aanvallers dat ze een kans hadden in de rit van vrijdag. Zo werd er meteen na het startsein gedemarreerd. Onder meer Quinten Hermans probeerde het, maar de Belg geraakte niet weg. Kort daarna ontstond er een nieuwe poging, die wel succesvol was. Het ging om een groep van negen met daarbij Dries De Bondt (Decathlon AG2R La Mondiale), Luca Mozzato (Arkéa-B&B Hotels), Fran Miholjevic (Bahrain Victorious), Lorenzo Milesi, Sven Erik Bystrøm (Groupama-FDJ), Chris Hamilton (Picnic PostNL), Mattias Bais (Polti VisitMalta) en Filippo Magli (VF Group-Bardiani CSF-Faizanè).
Een sterke kopgroep dus. Het peloton had dat ook door, want daar werd meteen stevig doorgereden. De mannen van Visma | Lease a Bike, Lidl-Trek en Q36.5 zetten zich op kop en probeerden de negenkoppige vlucht niet te ver laten wegrijden. Dat lukte, want de kopgroep reed maar twee minuten voorsprong bij elkaar. Dat er zowel in de vroege vlucht als in het peloton hard gereden werd, bewees de imposante gemiddelde snelheid in het eerste uur: net sneller dan 49km/u.

De Bondt op kop van de vroege vlucht – foto: Cor Vos
INEOS zorgt heel even voor vuurwerk
Het tempo lag niet alleen tijdens het eerste uur, maar tijdens de hele etappe erg hoog. Dat was dus ook het geval toen het peloton de heuvelzone naderde. Die begon op 50 kilometer van de streep, aan de voet van de San Giovanni in Monte (5km aan 6,6%). Quasi de hele vroege vlucht – alleen Germani reed nog voorop – werd daar overvleugeld door een ontketend peloton. INEOS Grenadiers was namelijk al enkele kilometers bijzonder hard op kop van het peloton aan het rijden, en deed op de klim exact hetzelfde.
Het peloton brak zo in verschillende stukken, met slechts een tiental renners in de eerste groep. Een aantal klassementsrenners – waaronder Juan Ayuso – lieten zich aanvankelijk verrassen, maar de rust keerde nog voor de top van de klim weer terug. Na de immense kopbeurt van Ben Turner werd er namelijk even geaarzeld, waarna we een samensmelting kregen. Thymen Arensman nam nog heel even de kop over, maar de Nederlander deed dat niet lang.
Enkele kilometers kregen we dus vuurwerk te zien, maar daarna viel het tempo toch weer stil. Zo konden er heel wat renners weer aansluiten, waaronder Mads Pedersen en in een latere fase ook Wout van Aert. Vooraan hield Germani knap stand, hij kreeg op het einde van de klim ook nog gezelschap van Christian Scaroni. De twee Italianen vonden elkaar in de vallei en liepen weer wat uit op het peloton.

INEOS Grenadiers zorgde even voor chaos – foto: Cor Vos
Boni’s voor Ayuso en Del Toro, nieuwe aanval
Daar hadden Lidl-Trek en Q36.5 zich weer gegroepeerd. Zij bepaalden het tempo en hielden de voorsprong van het kopduo binnen de perken. Op 20 kilometer wachtte een eerste passage aan de finish, met dus ook de Monte Berico (800m aan 7,6%). Het peloton reed daar gecontroleerd naar boven. Na de klim nam UAE Emirates-XRG het voortouw. De ploeg van leider Isaac Del Toro rekende zo Germani in op elf kilometer van de streep.
Scaroni kon nog even overleven, waardoor hij nog net de volle buit nam bij de tussensprint voor bonificatieseconden. Ayuso werd tweede en nam vier seconden, Del Toro won twee seconden. In de afdaling na die tussensprint ontstond er even weer een moment van vertwijfeling, waarna Romain Bardet zijn ervaring gebruikte om op een goed moment aan te vallen. De Fransman kreeg Mathias Vacek met zich mee, waarna we een sterke kopgroep kregen.
Razendspannende sprint met Pedersen en Van Aert
UAE Emirates-XRG reed in de achtergrond wel op kop van het peloton, maar dat was meer controleren dan achtervolgen. Visma | Lease a Bike en Alpecin-Deceuninck namen daardoor de koppositie over, maar op vijf kilometer van de streep hadden Bardet en Vacek nog steeds vijftien seconden voorsprong te pakken. Bart Lemmen, Wilco Kelderman en Timo Kielich gingen vol in de achtervolging, maar leken niet veel dichter te komen.
Bardet en Vacek begonnen zo met een kleine voorsprong aan de laatste kilometer en de beklimming van de Monte Berico, waarna we een zeer spannende slotkilometer kregen te zien. Het kopduo kon daarin niet standhouden, want Alpecin-Deceuninck reed het gat dicht in functie van Kaden Groves. De Australiër zakte er echter zelf door in de laatste honderden meters, waarna we een strijd te zien kregen tussen Pedersen, Van Aert en Del Toro.
Die strijd met drie werd al snel een duel tussen Pedersen en Van Aert. De Deen ging als eerste de sprint aan, maar Van Aert kroop naar zijn achterwiel. Heel even leek Van Aert op en over Pedersen te gaan, maar de Belg slaagde daar toch niet in. Na een zinderende sprint kon Pedersen zo zijn handen in de lucht steken. Hij pakte zijn vierde ritzege in de Giro. Van Aert werd tweede, Del Toro derde. De Mexicaan blijft ook leider in het algemeen klassement.
Het was Groves die de hele tijd in het wiel van Planckaert zat. Hermans zat in het wiel van Van Aert, kwam even naar voor om 200 meter op kop te rijden en dan terug te parkeren.
Pedersen was gewoon de sterkste en van Aert erkent dat ruiterlijk....
Pedersen het sterkste, Wout sterk 2 en Del Toro ook weer fantastisch op 3. Samen met Vacek de opvallendste renners van de Giro.
Pidcock niet te zien, begint wel wat sneu te worden zo.
Ayuso zou dat ook graag willen maar zit ernstig in zijn maag met del Toro die het kopmanschap via de boni’s meer en meer opeist. Ayuso is kostbare energie aan het verspillen door zich te laten verleiden mee te doen aan dit sprokkelseconde spel.
Roglic, Tiberi of Yates kunnen nog wel eens de derde hond zijn.
Del Toro ook weer top, eindigt hier voor mannen als Roglic en Pidcock. Toch wel een aankomst die hen op het lijf is geschreven. Ik weet niet goed wat ik van Del Toro moet verwachten in het echte hooggebergte maar toch wel leuk om deze klasbak te zien ontluiken.
Van Aert ook prima maar komt gewoon iets tekort tegen deze Pedersen, net zoals in etappe 1 en eigenlijk het hele voorjaar. Toch jammer dat die Deense bonk niet naar de Tour mag dit jaar met dit stel benen.
Anyways, slappe hap van Visma die de koers niet kan controleren na dat pukkeltje voor de finish. Dacht echt dat die twee het gingen redden..
Ja, zeker?
Ik weet niet of je dit zo maar kunt stellen hoor. Wat natuurlijk wel een zekerheid is, is dat mocht Hij de Giro hebben gereden, dan zou Remco deze rit ook hebben gewonnen.
Nu Pedersen in topvorm is dan kan het niet anders dan dat van Aert ook al heel dichtbij zijn topvorm zit (of er al is).
Fraaie duo-sprint heuvel op. Uit hun tenen.
Del Toro bevestigt in dit soort aankomsten. Wat kan hij in het hooggebergte in de 3e week?
Leuke poging van Ineos in eerste instantie. Als je daar kan boven komen met drie man van Ineos en bvb ook ayuso en del toro kan je eventueel anderen wel op achterstand zetten. Eens duidelijk was dat dit niet het geval was snap ik wel niet goed waarom ze arensman nog op kop zetten…