Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Giro 2025: Juan Ayuso wint eerste strijd tussen klassementsrenners, kleine tik voor Primoz Roglic
Juan Ayuso heeft de zevende etappe van de Giro d’Italia gewonnen. De Spaanse renner was de sterkste op een aankomst bergop na een strijd tussen de klassementsrenners. Isaac Del Toro en Egan Bernal werden tweede en derde. Primoz Roglic kreeg een kleine tik, maar werd wel de nieuwe leider in de Giro.
Na heel wat kansen voor de snelle mannen, was het vrijdag – eindelijk – tijd voor een rit voor de klimmers. De zevende etappe startte in Castel di Sangro, waarna het meteen klimmen geblazen was. In totaal stonden er vrijdag vier gecategoriseerde beklimmingen op het programma. De finish lag, een kleine 170 kilometer na de start, op de top van een beklimming van eerste categorie, in Marsia.
Een dag voor de klassementsrenners dus, maar ook voor de aanvallers. Dat was eraan te zien, want het regende demarrages in de openingsfase. Een groep met onder meer Jay Vine, Lorenzo Fortunato en Diego Ulissi probeerde het, maar kreeg geen ruimte. Dat had te maken met de aanwezigheid van Vine. Red Bull-BORA-hansgrohe zag dat niet zitten en besloot om het gat te dichten. Enkele kilometers later volgde er een nieuwe poging, en nu kwam er wel goedkeuring van het team van Primoz Roglic.
Leemreize op kop van de kopgroep – foto: Cor Vos
Leemreize in de kopgroep
Er reden zeven renners weg, met daarbij Nederlander Gijs Leemreize. De renner van Picnic PostNL kreeg Christian Scaroni (XDS Astana), Paul Double (Jayco AlUla), Nicolas Prodhomme (Decathlon AG2R La Mondiale), Alessandro Tonelli (Polti VisitMalta), Manuele Tarozzi (VF Group-Bardiani CSF-Faizanè) en Gianmarco Garofoli (Soudal Quick-Step) met zich mee. Het zevental reed echter nooit een grote voorsprong bij elkaar. Red Bull-BORA-hansgrohe zette zich namelijk de hele dag op kop van het peloton, inclusief een stevig tempo.
Op de top van de derde gecategoriseerde beklimming – waar Double weer als eerste bovenkwam – hadden de vluchters nog zo’n tweeënhalve minuut voorsprong. In de afdaling werd die voorsprong weer wat groter, maar het leek een moeilijk verhaal te gaan worden voor de vluchters. Niet veel later kreeg Red Bull namelijk steun uit een opvallende hoek. Rozetruidrager Mads Pedersen zette zich op kop van het peloton. Hij wilde iets terugdoen voor zijn ploeggenoten en hen een kans geven om te strijden voor de rit.
Roglic had zijn zinnen gezet op de etappe – foto: Cor Vos
Vuurwerk op de slotklim?
Richting de voet van de slotklim – waar Romain Bardet en David Gaudu op een gegeven moment tegen de grond gingen – werd de voorsprong van de vluchters dan ook steeds kleiner. Door de goede samenwerking in de kopgroep konden ze wel nog even overleven, zelfs tot op de flanken van de slotklim Tagliacozzo (11,9 km aan 5,6%). Die beklimming van eerste categorie was ook best makkelijk in het begin, maar in de laatste drie kilometer ging het gemiddeld stijgingspercentage eerder richting de 10%.
Aan de voet van de slotklim liet Pedersen meteen lopen. Het werd dus – voor wie daar nog aan twijfelde – duidelijk dat de Deen zijn roze trui ging afgeven na afloop van rit zeven. In het peloton hadden de mannen van INEOS Grenadiers zich ondertussen op kop gezet. Zij probeerden Thymen Arensman en Egan Bernal in een gunstige positie te brengen. Ook Bahrain Victorious en Lidl-Trek reden in de voorste gelederen van het peloton.
Veel vuurwerk zagen we echter niet. De laatste vluchters werden dan ook pas gegrepen op vijf kilometer van de finish. Daarna ging het tempo wel de lucht in, wat te danken was aan de renners van Bahrain Victorious, Lidl-Trek en UAE Emirates XRG. Het peloton dunde zo steeds verder uit. Onder meer Bardet en Daniel Felipe Martínez moesten al snel de rol lossen. Een aanval kwam er echter nog niet, daarvoor was het wachten tot de voorlaatste kilometer.
De groep met favorieten op de slotklim – foto: Cor Vos
Ayuso imponeert, Roglic krijgt een kleine tik
Het was thuisrijder Giulio Ciccone die als eerste voor het hazenpad koos. De man van Lidl-Trek kreeg geen ruimte, dus ging al snel een tweede keer aan. Ook toen hingen er nog heel wat renners aan zijn wiel, waarna een groep van een kleine 20 klimmers – met ook Mathias Vacek – de slotkilometer in ging. Arensman begon die kilometer op kop van de groep met favorieten, in functie van Bernal. De Colombiaanse kampioen trok op een goede 700 meter van de streep ten aanval.
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
Wel leuk dat Bernal (al was het maar even) een beetje terug is.
Hoe zou die nou ontstaan zijn?
Je geeft echt geen seconden cadeau aan ayuso hoor, dat slaat nergens op
Ten tweede, ik kreeg de indruk dat Primoz weer typisch Primoz was en heel berekend met zijn energie om ging, de Giro is nog lang niet voorbij. Hij geeft geen moer om die ene overwinning meer of minder.
In een tijdrit rijd je het snot voor je ogen voor elke seconde en dan zou je vandaag zeggen “ik ga niet voluit in deze 2km, je mag gerust 15s inlopen”.
Zo gaat het dus echt niet he
Als je goed genoeg bent zit je op het wiel van Ayuso en kom je er net voor de meet uit. Toen Bernal versnelde bleef roglic zitten en reden meerdere renners hem voorbij waarna hij herstelde op de uitloper.
Wat niet wil zeggen dat Roglic in de tijdrit en slotweek niet terug de beste kan zijn.
RB gecontroleerd voor niks en UAE veruit sterkste bergop.
Ayuso de beste, Bernal verrassend goed.
Maar aangezien ze beide als kopman waren aangewezen is het toch wel triest als je in de eerste de beste bergetappe al moet knechten.
Sowieso is het een beetje raar omdat je niet een topfavoriet in de ploeg hebt.
Veelzeggend voor INEOS was echter dat in een grote ronde na bijna een week hun best geplaatste renner op plek 19 stond.
Gelukkig is de Giro nog lang, en is Egans 3e week normaal nog sterk.
Bernal verwacht ik ook niet top in week 3.