Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Giro 2024: Olav Kooij sprint naar zege na nagelbijtende finale in Napels
De eerste ritzege van Olav Kooij in een grote ronde is een feit. De Nederlander van Visma | Lease a Bike snelde in Napels – na een ware nagelbijter – naar de overwinning. Jhonathan Narváez leek na een aanval op de laatste klim namelijk op weg naar een nieuwe ritzege, maar werd in de laatste honderd meter toch nog voorbijgesneld door de spurters.
De laatste rit voor de eerste rustdag van de Giro d’Italia 2024 was met 214 kilometer een stuk langer, maar ook een stuk eenvoudiger dan de etappe van de dag ervoor. Er stond maar één gecategoriseerde klim op het menu, maar vlak was de etappe allerminst. De renners kregen in de laatste veertig kilometer nog vier korte hellingen voor de wielen geschoven, met de Monte di Procida (4,1 km aan 3,1%), Lucrino (1,1 km aan 6,7%), Solfatara di Pozzuoli (2 km aan 4,9%) en de Posillipo (3,2 km aan 4,4%). De top van die laatste heuvel lag op zeven kilometer voor de finishlijn.
De rit liet zich dan ook moeilijk voorspellen. Was het een dag voor de aanvallers? Of moesten we toch vooral kijken naar de sterke sprinters? Het zou in ieder geval niet de dag worden van Alexey Lutsenko. De Kazachse kampioen van Astana Qazaqstan, die zaterdag in de bergrit naar Prato di Tivo al uit de top-10 van het algemeen klassement kukelde, verscheen wegens ziekte niet meer aan de start.
Twee renners van Polti-Kometa rijden al snel weg
De 163 overgebleven renners begonnen na een neutralisatie en oponthoud (vanwege een lekke band van Roel van Sintmaartensdijk) rond 12.20 uur aan de laatste etappe voor de eerste rustdag. Na het officiële startsignaal gingen twee renners van Team Polti Kometa er gelijk vandoor. Het waren de Italianen Mirco Maestri en Andrea Pietrobon. Manuele Tarozzi (VF Group-Bardiani CSF-Faizanè) zette de achtervolging in, maar bleek niet sterk genoeg om de sprong te maken.
Team Polti-Kometa wist zich ook vandaag weer te onderscheiden – foto: Cor Vos
In het peloton bleek men al snel bereid om de strijdbijl te begraven en zo konden Maestri en Pietrobon al snel uitlopen. De voorsprong van de twee renners van Team Polti-Kometa bedroeg na goed twintig kilometer al meer dan twee minuten. In het peloton reden de mannen van Alpecin-Deceuninck een goed, maar zeker geen verschroeiend tempo. De Belgische ploeg hoopte met zijn sprinter Kaden Groves vandaag de etappe te winnen en ging zijn verantwoordelijkheid dan ook niet uit de weg.
Onrust in het peloton, renners in de tegenaanval
Hierdoor bleef de voorsprong van de twee koplopers enige tijd schommelen rond de tweeënhalve minuut, maar Alpecin-Deceuninck liet het verschil daarna nog wat verder oplopen richting de vier minuten. Dit bleek ook meteen de maximale voorgift voor Maestri en Pietrobon, die zich verder geen illusies hoefden te maken over een eventuele ritzege. Het was wachten op de onvermijdelijke hergroepering, maar Davide Ballerini had andere plannen en zorgde met een tegenaanval voor wat leven in de brouwerij.
De Italiaan slaagde er niet in om weg te rijden, maar wist wel andere renners te inspireren om de knuppel in het hoenderhok te gooien. Plots was het erg onrustig in het peloton, waar slag om slinger werd gedemarreerd. Alpecin-Deceuninck en BORA-hansgrohe (in dienst van Danny van Poppel?) hadden echter baat bij een minder spectaculair wedstrijdverloop, wisten de aanvallen in de kiem te smoren en zo andere avonturiers te demotiveren. Het werd zo weer een stuk kalmer in het peloton, waardoor ook de vluchters weer wat konden uitlopen.
Tadej Pogacar blinkt in zijn roze trui – foto: Cor Vos
Maar Maestri en Pietrobon bleken een vogel voor de spreekwoordelijke kat, al kwamen ze nog wel als eerste door aan de eerste tussensprint van de dag. In Mondragone pakte Pietrobon de volle buit, voor zijn ploeggenoot, maar het was toch vooral uitkijken naar de sprint in het peloton. Tim Merlier – die na een val in de tijdrit kampt met een pijnlijke lies – was paarsetruidrager Jonathan Milan, Olav Kooij en Kaden Groves er te snel af en mocht zo zes extra punten op zijn conto bijschrijven.
Thomas komt ten val, maar keert weer terug
Na de tussensprint in Mondragone ging het tempo in het peloton met een ruk de hoogte in, met de heuvelachtige finale in het achterhoofd. Met minder dan zestig kilometer voor de boeg werd het peloton plots opgeschrikt door een valpartij van een van de belangrijkste klassementsrenners. Geraint Thomas kwam net na een rotonde namelijk ten val. De 37-jarige Brit leek zich niet echt druk te maken, kroop al snel weer op de fiets en werd opgewacht door zijn ploeggenoten Tobias Foss en Ben Swift.
Na een korte achtervolging wist Thomas weer de aansluiting te vinden met het peloton, net op tijd voor de cruciale en lastige heuvelzone richting de finish in Napels. Na de tweede en laatste tussensprint in Giugliano in Campania – waar Groves goede zaken wist te doen – was het aftellen naar de eerste en meteen ook enige gecategoriseerde klim van de dag: de Monte di Procida (4.1 km à 3%). Op deze beklimming was het vergeefs wachten op vuurwerk, maar werden de eerste sprinters – met Fabio Jakobsen en Merlier – al gelost.
Costiou en Alaphilippe kleurden de finale – foto: Cor Vos
Aanvalslustige Alaphilippe opent de finale
Waar er op de eerste klim nog niet veel gebeurde, kwam de koers volledig tot leven op de daaropvolgende helling naar Lucrino (1,1 km aan 6,7%). Het was niemand minder dan Julian Alaphilippe die het bal opende en vroege aanvallers Pietrobon en Maestri wist te overrulen. De Fransman, al tweede in de gravelrit naar Rapolano Terme, kreeg met Nicola Conci een ‘waakhond’ van Alpecin-Deceuninck mee. Ook Lewis Askey (Groupama-FDJ), Kevin Vermaerke (DSM-Firmenich) en Ewen Costiou (Arkéa-B&B Hotels) sprongen mee.
Deze zeven renners – Pietrobon en Maestri wisten hun wagonnetje nog aan te haken – reden een voorsprong bijeen van een twintigtal seconden. Het peloton zat met andere woorden niet ver en leek de situatie nog altijd onder controle te hebben. In de kopgroep bleek Conci niet bereid om mee te draaien en dit kwam de samenwerking niet ten goede. Alaphilippe en Costiou besloten dan maar met z’n tweeën weg te rijden uit de groep en met vereende krachten verder te koersen richting de laatste klim van de dag.
Smaakmaker Alaphilippe geeft niet op
De twee Fransen hoopten zo met voorsprong te beginnen aan de laatste beklimming (3,2 km aan 4,4%) naar Posillipo, een historische wijk in het zuidwesten van Napels. Alleen: in het uitgedunde peloton wisten Alpecin-Deceuninck en Lidl-Trek elkaar te vinden in hun drang naar een sprint. De voorsprong van Alaphilippe en Costiou liep zo steeds verder terug en net voor de voet van de slotklim leek de samensmelting een feit. De twee koplopers begonnen nog wel met een kleine voorgift aan de laatste klim, maar het leek een gevecht tegen de bierkaai.
Jhonatan Narváez kwam dicht, zeer dicht bij een nieuwe zege – foto: Cor Vos
Het woord opgeven staat echter niet in het woordenboek van Alaphilippe. De tweevoudig wereldkampioen schudde een zoveelste versnelling uit zijn benen, nam afscheid van zijn landgenoot Costiou en hoopte in zijn eentje naar de finish in Napels te soleren. In de groep daarachter werden de messen echter geslepen en was het wachten op een counter van een van de puncheurs. Vlak voor de top zag Jhonathan Narváez zijn moment gekomen. De winnaar van de openingsetappe naar Turijn ging met een machtige versnelling op en over de leeggereden Alaphilippe.
Kooij zegeviert na ware thriller
Waar de dappere Alaphilippe werd ingerekend en achtergelaten door het peloton, begon Narváez met voorsprong aan de laatste zeven vlakke kilometers. Op twee kilometer van het einde bedroeg zijn voorsprong tien seconden, maar was dit ook genoeg om de rappe mannen te verrassen? Daar zag het lange tijd wel naar uit, maar Narváez bleek in een ware Hitchcock-finale toch niet in staat om zijn voorsprong vast te houden. Door een enorme kopbeurt van rozetruidrager Pogacar – in dienst van zijn ploeggenoot Juan Sebastián Molano – denderden de sprinters toch nog over hem heen.
De arme Narváez werd op slechts 50 meter van de streep bijgehaald door Milan en Kooij. De Italiaan zette als eerste aan in de sprint, maar werd dit keer toch duidelijk geremonteerd door de Nederlander. Kooij moest in de eerste sprintetappes nog zijn meerdere erkennen in zijn rivalen, maar in Napels was het dus wél raak voor de 22-jarige sprinter. Milan werd tweede, Molano derde.
Na regen komt zonneschijn voor Visma | Lease a Bike – foto: Cor Vos
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Hij mag Pogacar ook wel een bloemetje sturen trouwens, was die stiekem toch een beetje revanche aan het nemen voor dag 1? ;)
Narvaez heel sterk, wat een poging.
Tratnik, van Dijke en Cian ook toch mooi geholpen.
Fantastische Giro week met al die finales.
Sowieso de mooiste eerste week van een Giro die ik in jaren heb gezien. 8 van de 9 dagen waren echt spannend. Gisteren iets minder.
Wellicht kun je inhoudelijk reageren, kwaken en rondzwemmen als een eend is niet zo moeilijk
Blijkbaar doet het wat met kraam, badgio en antoin als Cian/Visma een mooie prestatie neerzet.
Een trol/anti-supporter vindt het nooit leuk als ze daarop worden gewezen. Mij stoort vooral dat 3 of 4 mensen hier met elk een stuk of 4 accounts de boel telkens opnaaien. Schone taak voor de redactie om dit aan te pakken.
de grootste dank aan Tim Van Dijke, wellicht de beste lead out die Olav zich wensen kon.
Jorgenson en Kooij stijgen ongetwijfeld in de pikorde binnen Visma LaB en
zijn wellicht hun grootste hoop om in '25, na 6 jaar wachten, eindelijk die
zo gegeerde heilige graal binnen te halen of wie weet ook een WK titel
waar ze ook al lang, vol ongeduld op wachten.
en hiermee tevens je stelling onderuit gehaald wordt dat ik een anti-supporter/ trol
van deze ploeg zou zijn? en de Laatste man alsook jijzelf je hiermee voor lul zetten.
Wat betreft je poging om me belachelijk te maken betreffende mijn onwetenheid
over 'de heilige graal'....tja, ga je ook de mist mee in want deze term wordt door
Belgische wielerexperts/analisten en journalisten gebruikt, als ze hebben over
de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix.....die een grote frustratie voor Visma LaB
is, gezien die reeds 6 jaren als doelstelling stond.....en nog steeds niet behaald werd.
En buiten deze 2 iconen, zie ik ook in de andere monumenten/ grote klassiekers,
Jorgenson, Hagenes? en Kooij een prominente rol als kopman krijgen, samen met
de Van Dijke brothers en Wout die zijn functie als luxeknecht alsmaar ziet uitbreiden.
vraag zou stellen.....net zoals jouw nu ook overkomt door te insinueren
dat Pogi enkel de zegekans voor die renner de grond in wou boren.
Pogi reed gewoon een lead-out voor hun sprinter Molano en dus perfect zijn recht
om dit te doen en niks mis mee......pover dat je moeite doet om het anders te laten
uitschijnen.......tja, afgunst en frustratie.
Mooi toch, blijkt ook moeilijk tegen zijn verlies te kunnen. Is het niet gewend natuurlijk.
Mooie overwinning voor Kooij!