De twaalfde etappe van de Giro d’Italia is op naam gekomen van Nico Denz. De Duitser van BORA-hansgrohe was in Rivoli de snelste van een kopgroep van drie. Toms Skujiņš werd tweede, Sebastian Berwick derde.

Rit twaalf van de Giro d’Italia bracht het peloton van Bra naar Rivoli. In het eerste uur zaten al aardig wat klimmetjes, al telde alleen die naar Pedaggera (4,1 km aan 4,3%) mee voor het bergklassement. Daarna daalden de renners naar de Povlakte, om vervolgens koers te zetten naar het afsluitende circuit rondom Rivoli. In die verraderlijke finaleronde was de Colle Braida (9,8 km aan 7,1%) de scherprechter. Na deze klim volgde een afdaling van vijftien kilometer naar Reano en een vlakke(re) finale van twaalf kilometer naar de finishstreep.

Grote kopgroep
Het ging hard in de openingsfase van de rit. Er waren de nodige aanvalspogingen, wat uiteindelijk leidde tot een kopgroep van vijfentwintig renners. Daarbij onder meer Ilan Van Wilder, Laurens Huys, Sepp Kuss, Michael Matthews en Bauke Mollema. Die laatste had maar liefst drie ploeggenoten van Trek-Segafredo om zich heen had, waaronder Mads Pedersen.

Mollema in het offensief – foto: Cor Vos

Toen het verschil tussen de kopgroep en het peloton (waar INEOS Grenadiers controleerde) al meer dan anderhalve minuut was, probeerden Stefano Oldani, Davide Gabburo, Jonathan Milan en uiteindelijk ook Luca Covili en Lorenzo Fortunato de sprong nog te maken. Paarsetruidrager Milan haakte al snel af, maar de andere vier gaven het volle pond om terug te keren. Met nog goed 130 kilometer te gaan, lukte dat. In totaal hadden we zo 29 koplopers.

Negentig kilometer voor het einde was het verschil tussen de kopgroep en het peloton zo’n drie minuten. Op dat moment kwam er vooraan een aanval: Denz, Tonelli, Berwick, Skujiņš en Battistella reden op een vlak stuk weg bij hun medevluchters. Opvallend viel Battistella na enkele kilometers alweer terug, waardoor we met vier aanvallers overbleven. Zij breidden hun voorsprong snel uit. Het verschil met de achtervolgers liep op tot drie minuten.

Skujiņš op kop – foto: Cor Vos

Strijd tussen de vluchters
Bij die achtervolgers bleef het nog lang onrustig. We zagen verschillende demarrages, maar aanvankelijk leidde dat tot niets. Met nog zo’n vijftig kilometer voor de boeg kwam er dan wel afscheiding. De groep viel uiteen in meerdere kleine groepjes, waarbij Baudin, Scaroni en Bettiol het voorste deel vormden. Zij kwamen in de eerste kilometers van de Colle Braida tot twee minuten en 17 seconden van, maar daarna liep het verschil weer op.

Van het peloton hadden de vier vooraan al helemaal niets te vrezen. Het pak, waar Jack Haig nog ten val was gekomen, had aan de voet al een achterstand van negen minuten. Op de beklimming zelf ging daar maar weinig tijd vanaf, want tussen de klassementsrenners was het wapenstilstand. De favorieten spaarden hun krachten voor de bergrit van vrijdag.

Het uiteindelijke koptrio – foto: Cor Vos

Tonelli valt weg, Denz valt aan
Op de Colle Braida trok Skujiņš stevig door in de kopgroep. Tonelli was daar het slachtoffer van, hij ging op vier kilometer van de top overboord. Berwick en Denz – die laatste op hangen en wurgen – konden wel volgen. We kwamen zo met drie renners boven. Zij zouden de finale rijden, want de achtervolgende groep, die nu weer uit zo’n tien renners bestond, lag nog altijd ver achter. Het zou tussen Skujiņš, Berwick en Denz gaan.

Die laatste leek het op een korte helling opnieuw moeilijk te hebben, maar plaatste op twaalf kilometer van het einde wel een snedige demarrage. Berwick kwam daardoor op een gat te zitten. Na enkele kilometers achtervolgen, kon de Australiër echter weer terugkeren. Hij nam daarna niet meer over. Door de grote voorsprong konden de drie wat pokeren en dat gebeurde dan ook in de laatste twee kilometer.

Denz trekt door – foto: Cor Vos

Winst voor Denz
Denz had bij het ingaan van de laatste vijfhonderd meter de koppositie, maar op driehonderd meter van het einde zette Berwick zijn sprint al in. De renner van Israel-Premier Tech had echter niet al teveel meer in de benen en viel al snel stil. Dat in tegenstelling tot Denz. Skujiņš zat in het spoor van de Duitser, maar kwam hem niet voorbij. Denz toonde zich veruit de snelste en pakte de zege.