Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Giro 2023: Roglic slaat sensationele dubbelslag in zenuwslopende klimtijdrit naar Monte Lussari
Primoz Roglic heeft voor een grote sensatie gezorgd op de voorlaatste dag van de Giro d’Italia. De Sloveen van Jumbo-Visma won, ondanks dat hij op een zeker moment zijn ketting eraf reed, de klimtijdrit naar Monte Lussari en reed zo Geraint Thomas uit het roze. De Brit verloor veertig seconden in de klimtijdrit: veertien seconden teveel om de eindzege binnen te halen.
Op de voorlaatste dag van de Giro d’Italia kregen de renners een loodzware klimtijdrit voorgeschoteld. Na een nagenoeg vlakke aanloop vanuit Tarvisio en een eerste meetpunt na 11,3 kilometer, begon het wegdek snel te rijzen. De Monte Lussari heeft een lengte van 7,3 kilometer en een gemiddeld stijgingspercentage van liefst 12,1% (!), maar eigenlijk is de klim nog steiler dan dat. Dat komt omdat kilometer 5 en 6 van de klim zo goed als vlak zijn. In de rest van de klim ligt het stijgingspercentage nauwelijks onder de 13% of 14%, met uitschieters naar de 22%.
Eerste heats
De tijdrit werd ingedeeld in drie heats, te beginnen vanaf 11.30 uur. In de eerste heat startten veel sprinters en andere zware mannen, waardoor we geen al te scherpe tijden hoefden te verwachten. Thibault Guernalec (Arkéa-Samsic) stond in deze fase lang aan de leiding. Tijdens de tweede heat kwam Thomas Gloag in de buurt van de Fransman, al leek de jongeling van Jumbo-Visma niet tot de limiet gegaan. Hij vierde in de laatste honderden meters een feestje met het publiek, net als veel andere renners trouwens.
Ook Milan had er duidelijk plezier in – foto: Cor Vos
Thomas Champion had geen tijd voor een feestje. De 23-jarige renner van Cofidis gaf het volle pond en nam zo de leiding over van Guernalec. Al snel moest hij zijn plaats in de hot seat echter weer afstaan, aan Matthew Riccitello. De klimmer
Voorfinale
Daar kwam al vrij vroeg in de derde heat verandering in. Het was Jay Vine die Riccitello afloste, al was het nipt. De Australisch kampioen tijdrijden deed slechts drie seconden beter. Heel lang kon Vine dan ook niet genieten van de koppositie, want al snel dook zijn ploeggenoot Brandon McNulty 46 tellen onder zijn tijd.
De Amerikanen deden het goed. Na Riccitello en McNulty pakte namelijk ook Sepp Kuss de leiding. De klimknecht van Jumbo-Visma deed op de top twee seconden beter dan McNulty. Ilan Van Wilder moest genoegen nemen met een voorlopig vijfde tijd, maar deed daarmee wel beter dan Santiago Buitrago. Hij schoof zo op naar plek twaalf.
Sepp Kuss – foto: Cor Vos
Toppers aan het werk
Ondertussen waren Joao Almeida, Primoz Roglic en Geraint Thomas allen van start. Bij het eerste tussenpunt was Roglic de beste: hij pakte vier tellen op Almeida en twee op Thomas. Die laatste had wel relatief veel tijd besteed aan zijn fiets- en helmwissel, net voor het eerste tussenpunt.
Bij het tweede tussenpunt zagen we goede tijden van Thymen Arensman en Thibaut Pinot, terwijl Eddie Dunbar veel van zijn pluimen verloor. De Ier zou zijn vijfde plek gaan verliezen aan een van de genoemde namen, dat was duidelijk. Damiano Caruso klokte bij dit tussenpunt precies dezelfde tijd als Kuss en leek op dit punt zijn vierde plaats met verve te verdedigen. Ook Almeida kwam met dezelfde tijd als Caruso en Kuss door.
Beste tijd Roglic, wachten op Thomas
Roglic deed meer dan een halve minuut beter en liep daarmee ook zestien seconden in op Thomas, die als tweede door zou komen. De kopman van Jumbo-Visma reed niet veel later zijn ketting er echter af en stond enkele seconden met de voeten aan de grond. Niettemin klokte hij bij het laatste tussenpunt de toptijd en was hij ook aan de finish de nummer één. Hij deed daar beter dan Damiano Caruso en Joao Almeida, die achtereenvolgens de toptijd hadden geklokt.
Het was vervolgens wachten op Thomas, de laatste die binnen moest komen. De rozetruidrager gaf alles, maar gaf op de streep veertig seconden toe op Roglic. Dat was veertien seconden teveel voor de Brit om het roze te behouden. Die ging, op de voorlaatste dag van de Giro, naar Roglic.
Van 'wat als' hou ik niet. Het is een gegeven dat er in een grote ronde toppers uitvallen, maar ik denk wel dat het er dan een stuk enerverender van was geworden.
Het is Roglic verder meer dan gegund na zo veel pech de laatste jaren. G vind ik dan weer een leuker figuur, maar veel kleur hebben beiden niet aan deze giro gegeven.
Des te mooier dat aanvallen in ieder geval Thibaut nog goed heeft geholpen deze giro. Het was vaak genoeg ook tenenkrommend om te zien, zeker als fan, maar een 5e plek + bergklassement had ik eerlijk gezegd niet meer verwacht. Is in een laatste jaar gewoon een heel mooi resultaat. Hopelijk kan hij de 'dubbel' pakken in de tour. Zou een prachtig kunstje zijn.
Verder een ode aan alle vluchters deze giro die koers wel kleurden. Ook dat maakt grote rondes mooi: er komen nieuwe namen naar voren die in een ronde van een week zelden de kans krijgen een rit te pakken. Ik denk vooral natuurlijk aan Healy, Denz en Gee, schitterende ongeleide projectielen. De sluwheid van de Zuid-Amerikanen bekoort me minder, maar toch ook knap en verdiend gewonnen door Rubio en Buitrago.
Morgen voor het toerisme nog een dag kijken en hopelijk een koninklijke laatste sprint zonder gedoe.
(of een hele leuke stunt van Ineos :D )
Roglic' grootste zege van zijn gehele palmares wat mij betreft (tenminste, als hij zonder kleerscheuren Rome haalt). En het slot past in een rijtje zeer, zeer memorabele sportmomenten in mijn herinnering... en dat rijtje is klein (de 1-1 tegen PSV in de kwartfinale van de UEFA uit 2002 bijv).
En ook fascinerend om wat reacties vooraf terug te lezen. Al die ismes, 100% overtuigingen en harde oordelen, alles gelogenstraft.
Hij moest en zou slechte herinneringen aan les filles planches overwelmen met een historische herinnering.
Mission geslaagd.
Mooiste moment na de finish: de knuffel tussen Roglic en Bouwman - ze hielden elkaar zo intens en gemeend vast. Prachtig!
en zoveel riepen er dat hij maar moest verkassen, maar dit is meer dan hij bij andere teams ooit bijeengefietst krijgt denk ik. Roglic zit in de Jumbo-harten.
Alsof Thomas geen baat heeft bij veel tijdrit kilometers...
En van die helmwissel snap ik echt helemaal niets. Dat ging me een partij traag.
Nee, dit was geen geweldige Giro. Het voortijdig afstappen van twee smaakmakers heeft niet geholpen.
Roglic mag Kuss dankbaar zijn. Zonder hem, geen Girowinst.
Iedereen verplicht op de mountainbike!
@Albeijing, aan aandacht en publiciteit nu geen gebrek.
Waarmee ik zeker niets wil afdoen van roglic zijn prestatie die het hoge ritme ondanks pech wel kon vast houden
Vergelijk het met een zeiknatte Roubaix: ook daar staat vaak de achterdeur open, en niet de voordeur. Ook daar beslissen valpartijen of lekke banden wie er uiteindelijk over blijft. Alleen maakt de modder het dan vaak tot een heroisch kijkspel.
En wat we gisteren en vandaag gekregen hebben was gewoon echt prachtig. Beter weer, en vooral ook koers aan de voorkant.
Bij de wissel van Thomas kreeg ik de indruk dat hij nog even een boterhammetje ging eten en de afwas doen, wat een gestuntel!
En dan nog wel in de plaats waar hij zijn Junior WK skispringen wonen zijn laatste skispring overwinning omdat hij later crashte.
En dan Geraint Thomas dat interciew. Wat een sportmanship wat een character.
Die laatste weken heel minutieus naar zijn topvorm groeide, echt mooi.
Zeer veel respect voor Thomas ook. Was zo sterk deze Giro, ook in de bergen met zijn zwaardere postuur zo sterk gereden en had nooit verwacht dat hij vandaag tweede in de rit zou kunnen worden (ook niet dat Roglic zo zou uithalen). Maar vooral zijn reactie na de finish maakt hem zo'n klasbak. Hulde voor Geraint!