Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Giro 2022: Santiago Buitrago klopt Gijs Leemreize in bergrit, hoofdrol Mathieu van der Poel
Santiago Buitrago (Bahrain Victorious) heeft vanuit de vroege vlucht de zeventiende etappe van de Giro d’Italia gewonnen. De Colombiaan versloeg Gijs Leemreize (Jumbo-Visma) in een bergetappe van 168 kilometer met aankomst in Lavarone. De beslissende aanval plaatste Buitrago vlak voor de top van de slotklim van Monterovere. Even leek het erop dat Mathieu van der Poel de rit ging winnen, maar hij stortte in op die laatste beklimming.
De start van de etappe was extreem zwaar, want vanuit het vertrek begonnen de renners – in de stromende regen – aan de Passo del Tonale van bijna negen kilometer. Hier ontstond in meerdere schuiven de 25-koppige kopgroep van de dag. Opmerkelijk genoeg waren er geen bergpunten op de Tonale, maar dat betekende niet dat Koen Bouwman, Giulio Ciccone en Diego Rosa (de top-3 uit het bergklassement) meesprongen in de vlucht.
Vijf Nederlanders en een Belg in grote kopgroep
Ook Mathieu van der Poel, Thymen Arensman, Sam Oomen, Gijs Leemreize en Mauri Vansevenant waren van de partij, net als klimmers als Jan Hirt, Guillaume Martin, Felix Gall, Hugh Carthy, Santiago Buitrago en Attila Valter. Zij kregen de ruimte van het peloton, waar INEOS Grenadiers het verschil tussen de drie à vier minuten hield in de afdaling en de vallei richting de Giovo-klim van derde categorie.
Thymen Arensman was de aanstichter van de vlucht – foto: Cor Vos
Op de Giovo groeide de voorsprong van de koplopers richting de vijf minuten. Op de top was het Bouwman die Ciccone uit het wiel sprintte en de maximale negen bergpunten pakte. In de afdaling werd hard doorgereden en brak de kopgroep in tweeën. Van der Poel, Martin, Carthy, Bouwman, Oomen, Leemreize, Vansevenant, Ciccone, Lorenzo Fortunato, Alessandro Covi en Antonio Pedrero reden weg, maar de achtervolgende groep met Arensman en Hirt wist terug te keren.
Van der Poel voert schifting door
Ondertussen liep de voorsprong tot zeven minuten, waardoor Hirt (op 7.42 minuut van de roze trui) virtueel in de buurt kwam van leider Richard Carapaz. Maar de samenwerking vooraan was niet goed genoeg volgens Van der Poel. Gall, Martin en Covi reageerden, waarna de vier wegreden van de rest. Het zorgde ervoor dat Jumbo-Visma moest achtervolgen, om Bouwman in de wedstrijd te houden voor zijn bergtrui.
De vier koplopers begonnen met 1.20 minuut voorsprong aan de finale, die van start ging met de Passo del Vetriolo (12 km aan 7,6%). Vanuit de achtergrond versnelden Carthy, Bouwman, Buitrago, Hirt en Vansevenant en dat ging te hard voor Ciccone. De Italiaan wilde wel volgen, maar ging over zijn limiet en moest vroeg op de klim lossen. Leemreize wist nog wel aan te sluiten in die groep, al bleef het verschil met de groep-Van der Poel een halve minuut.
Mathieu van der Poel op de voorposten – foto: Cor Vos
Bergpunten voor Bouwman, Leemreize en Van der Poel dalen snel
Carthy, Hirt, Bouwman en Buitrago waren duidelijk de betere klimmers. Zij maakten twee kilometer onder de top de aansluiting bij Martin, Gall en een indrukwekkende Van der Poel, die op deze Alpencol mee het tempo bepaalde. Even later knokte ook Leemreize zich terug. Bouwman kreeg vervolgens van zijn medevluchters alle ruimte om de 40 bergpunten te pakken en zo zijn voorsprong nog verder uit te breiden.
In het peloton was het Bahrain Victorious dat namens Mikel Landa de kop overnam. De flink uitgedunde favorietengroep kwam vijf minuten na Bouwman over de Passo del Vetriolo. In de afdaling wisten Van der Poel en Leemreize een gat van 30 seconden te slaan met de rest. Zij namen veel risico en moesten dat bijna bekopen met een duik over de vangrail, maar beide Nederlanders corrigeerden zich op tijd.
Strijd om de ritzege: Leemreize en Buitrago pakken Van der Poel terug
Met een voorsprong van 1.30 minuut begonnen Van der Poel en Leemreize aan de slotklim naar Monterovere (7,9 km aan 9,9%), omdat de achtervolging totaal niet op gang kwam. Een ontketende Van der Poel wist al vroeg zijn landgenoot te lossen, terwijl Carthy, Hirt en Buitrago met moeite dichterbij kwamen. Voor Bouwman was de klus geklaard, hij reed rustig naar de finish.
Van der Poel vs. Leemreize – foto: Cor Vos
Maar ondertussen was Van der Poel solo op pad, al hield Leemreize het verschil klein. Drie kilometer voor de top sloot de jonge klimmer van Jumbo-Visma dan toch aan bij MVDP en hij versnelde gelijk. Het verzet van Van der Poel leek gebroken, want Leemreize sloeg meteen een gat. Ondertussen was Buitrago in zijn eentje op jacht naar de Nederlanders; hij haalde Van der Poel twee kilometer voor de top bij. Leemreize had toen nog 40 seconden voorsprong.
In de laatste kilometer van de klim voelde Leemreize de hete adem van Buitrago in zijn nek. De Colombiaan had een soepele tred te pakken en sloot 500 meter voor de top aan. Buitrago probeerde nog weg te rijden, maar Leemreize vocht zich terug. Een tweede versnelling moest de Nederlander wel laten gaan. Dat betekende dat Buitrago met lichte voorsprong begon aan de afdaling richting Lavarone, al wachtte in de absolute slotfase ook nog een oplopend stukje.
Het verschil tussen Buitrago en Leemreize was in de finale ongeveer twaalf seconden. De Jumbo-Visma-renner gaf niet op, maar kon het tempo van zijn Colombiaanse concurrent niet bijhouden. Buitrago liep uit naar 25 seconden in het lastige stuk richting Lavarone en mocht zich zo voorbereiden op ritwinst. Leemreize kwam 35 seconden later als tweede over de finish. Van der Poel werd in de slotfase nog ingelopen door Hirt, Carthy en de klassementsrenners; hij strandde uiteindelijk op de twaalfde plek in de daguitslag.
Santiago Buitrago kan zijn geluk niet op – foto: Cor Vos
Strijd der favorieten: Carapaz vs. Landa vs. Hindley
In de favorietengroep kreeg Almeida het op de Monterovere lastig na een versnelling van Bahrain Victorious. Van alle klassementsrenners bleken Carapaz, Landa en Hindley opnieuw de besten. Richie Porte en Wout Poels waren de enige helpers die ze nog konden volgen. Een dubbele demarrage van Landa zorgde voor nog meer schade, al konden Carapaz en Hindley goed volgen.
Vlak voor de top leken er toch wat scheurtjes te zien bij Carapaz en Hindley, maar ze kwamen toch in het wiel van Landa en Poels over de top. De favorieten voor de eindwinst gaven elkaar geen ruimte. Van concurrenten João Almeida, Vincenzo Nibali en Domenico Pozzovivo was allang geen sprake meer in die fase.
Uiteindelijk kwamen de favorieten op een kleine drie minuten van Buitrago over de finish. Carapaz maakte er nog een lange sprint van voor de vijfde plaats, maar Hindley zat goed in het wiel van de roze trui. Landa kon niet mee met die sprint en verloor een vijftal seconden op zijn directe concurrenten. Almeida verloor bijna 1.10 minuut op Carapaz, Nibali gaf meer dan twee minuten toe.
Richard Carapaz en Jai Hindley sprinten weg van Landa – foto: Cor Vos
Vond die auto van Bahrain met z'n aanmoedigingen ook wel storend. Er zijn ook oortjes.
Verrassend wel dat uiteindelijk Landa kraakt. Had het idee dat Carapaz het het zwaarste had op de klim.
Landa zal nog twee dagen(vrij,zat) moeten aanvallen om Almeida op meer achterstand te zetten wil die podium gaan rijden ivm de slechtste tijdrijder van de vier.
De Nederlanders kleuren de etappe wederom, MvdP waanzinnig sterk dit had ik echt niet zien aankomen. Bouwman die zijn bergtrui zo goed als veilig stelt. Poels die weer een ouderwetse dag had
Wegwielrennen is juist zo mooi omdat het zo ver af staat van hijgend op wattagemachientjes rammende paincavefiguren..
Daarnaast, platteprijs, had ik het over wat er in de blog gebeurde. Niet deze sectie hier.
Helemaal met je eens! In de achtervolgende groep heeft hij met name Carthy al het vuile werk laten opknappen, zelf niets gedaan. En ja.... natuurlijk mag dat, maar het is niet echt fraai.
Kan mezelf ook maar moeilijk verplaatsen in een fanboy bijvoorbeeld. Of voor een Nederlander juichen puur omdat het een Nederlander is. Ik verbaas me daar ook over. En op sociologisch vlak is het gewoon reuze interessant. Misschien dat er wat minachting bij komt kijken, maar zo hebben we allemaal onze gebreken toch?
Sleepgedrag, ook al is het tactisch en koerstechnisch perfect te verklaren, roept veel meer ergernis op als Nederlanders (of Belgen, want voor Belgische supporters geldt het evenzeer) erdoor aan het kortste eind trekken. Terwijl als de Nederlander/Belg het gedrag vertoont, het plotsklaps sluw en slim gereden is.
De observatie is op macro-niveau, uiteraard zullen er ook wel mensen zijn die zich gewoon in het algemeen aan sleepgedrag ergeren.
MVDP was gewoon de superpoefer die deze rit op stelten zette.
Ze hebben m.a.w. alle drie gedaan wat binnen hun mogelijkheden lag: MVDP van ver gaan tot hij plafonneerde, Leemreize meegaan, niet over zijn toeren gaan en dan overnemen, en Buitrago als pocketklimmer zich niet gek laten maken en op tijd de achtervolging inzetten en de zwaardere Leemreize overvleugelen.
De logica gerespecteerd dus, en dat maakt jouw reactie hier haast even overtrokken als de reaguurderige reacties op het forum toen die zogezegd *** Colombiaan weer eens een zogezegd oververdiende Nederlandse ritwinst de grond in boorde.
Leukste is als een Belg het bij een Nederlander doet of omgekeerd. Helaas wilde de bijnaam Kauwgum Kopecky niet aanslaan.
De eerlijkheid gebiedt dan wel erbij te vertellen dat dezelfde persoon ook een - gelukkig eveneens mislukte - poging deed de bijnaam Demi Collering te lanceren. Dus op dat gebied hield hij het perfect in evenwicht.
Daarnaast zijn er hier veel mensen die als een Nederlander zo zou koersen als Buitrago, dat als uitgekiend en professioneel bestempeld zou worden.
Leuke strijd tussen Leemreize en Van der Poel, taaie gast wel die Leemreize.
Bouwman prima op koers nu voor het blauw, goed gereden.
Almeida normaal gesproken overboord voor de eindzege, zal waarschijnlijk toch gaan tussen Carapaz en Hindley, Landa mist het beetje extra heb ik het gevoel.
Matthieu ook weer van genoten, zag het kansje in de afdaling achter Gijs aan en gaat er dan voor. Bewonderenswaardig.
Hindley en Carapaz gaan het uitmaken voor eindwinst en Landa had een beter wordende Poels aan zijn zijde die hem nog meer van dienst kan zijn hopelijk.
Wordt steeds pijnlijker voor Bardet als je de top 3 ziet rijden, het blijft een "wat als" verhaal, maar was er toch dichtbij geweest. Ik vind vriend Hindley trouwens ongeveer even geloofwaardig als Padun, dit geheel terzijde.
Verder geniet ik elke dag van de Nederlandse aanvalslust. Leemreize en Arensman: er komen nog kansen op die ritzege. Benieuwd wat er nog in de tank zit bij Mollema, en of MVDP de tijdrit kan meepikken.
Dat is waar, en hij houdt al bij al nog net stand in de top 10, met nog bijna 5 minuten op Carthy
(in een wereld die door PCS te voorspellen viel dan)
Vanaf plek 5 zit je al met renners die hun dagelijks tijdsverlies niet stabiel kunnen houden en die zijn eenvoudiger in te halen door de aanvallers.
Hirt heeft gewoon ook als hij niet in de vlucht zat het tijdsverlies aardig weten te beperken, Carthy staat nog steeds op 4,5 minuut van die tiende plaats.
Escartin, maar dan met die grappige kop als extraatje
Carthy is een heel aanvallend ingestelde klimmer, ik hou daar wel van. Stukken leuker dan al die wieltjesplakkers bergop.