Giro 2020: Voorbeschouwing op de bergetappe naar Madonna di Campiglio
Het Giro-peloton krijgt woensdag een hoofdmaal voorgeschoteld met vier cols en aankomst in skigebied Madonna di Campiglio. Hier liggen zonder twijfel kansen voor klassementsrenners die dromen van het roze. WielerFlits blikt vooruit!
Parcours
Zwaar, zwaarder, zwaarst. Dat is het credo in een derde week van een grote ronde, maar de Giro d’Italia lijkt er dit jaar nog een schepje bovenop te doen. Ook de zeventiende etappe speelt zich weer af in de bergen, nu krijgen de renners een klassieke bergrit door de Dolomieten voorgeschoteld. In Bassano del Grappa, een stad in het hartje van de regio Veneto, zal de vlag worden gezwaaid voor de start van etappe zeventien van deze Giro.
Bassano del Grappa ligt aan voet van de Monte Grappa, maar dit jaar laat de Ronde van Italië die berg links liggen. In 2017 was deze ruim twintig kilometer lange beklimming nog een obstakel in de voorlaatste etappe naar Asagio, gewonnen door Thibaut Pinot. Dit jaar gaat het via Marostica, Breganze en Zugliano naar de voet van de Forcella Valbona (22 kilometer aan 6,6%). Dit is een echte loper en dus een ideale klim om de benen wat los te rijden.
De renners dalen vervolgens de Passo Coe – ook niet onbekend in de Giro, Cadel Evans kende er in 2002 zijn Waterloo als rozetruidrager – af richting Calliano en Aldeno, waar de weg weer begint te stijgen richting de top van de Monte Bondone (20 kilometer aan 6,8%). De Bondone is twintig kilometer lang, stijgt gemiddeld aan 6,8% maar kent ook pieken tot 15%. In 1956 won Charly Gaul een memorabele etappe met aankomst op de Monte Bondone, precies vijftig jaar later zegevierde een indrukwekkende Ivan Basso op de top van deze klim.
Een interessant gegeven is dat de renners ditmaal de Monte Bondone beklimmen vanuit een andere en nog niet eerder gedane kant. Als de renners de top bereiken op 1.572 meter hoogte, moeten ze nog bijna negentig kilometer afzien om de streep in Madonna di Campiglio te bereiken. Na een lange afdaling en een lastige tussenstrook naar Ponte Arche is het weer klimmen geblazen met de Passo Durone.
De Passo Durone (10,4 kilometer aan 6%) is wellicht een ideale springplank voor de renners die al wat verder staan in het klassement, maar nog altijd de ambitie hebben om het podium te halen of zelfs de Giro te winnen. De top ligt namelijk op een kleine veertig kilometer van de finish, in de wetenschap dat de slotklim naar Madonna di Campiglio niet al te zwaar is. Een probleem is echter wel dat eventuele aanvallers na de afdaling van de Durone nog behoorlijk lang stand moeten houden tot de voet van de slotklim.
Eenmaal de eerste renners de afdaling van de Durone tot een goed einde hebben gebracht, beginnen ze aan een tussenfase van goed zestien kilometer. De weg loopt lichtjes omhoog richting de voet van de slotklim, maar wie hier in zijn eentje besluit om door te rijden, pleegt wellicht sportieve Harakiri. Met nog 12,5 kilometer te gaan beginnen de coureurs dan eindelijk aan de slotklim naar het toeristisch ingerichte Madonna di Campiglio (12,5 kilometer aan 5,7%).
De klim is eigenlijk een klassieke loper met een gemiddeld stijgingspercentage van ongeveer 6%. Wie wil uithalen op deze slotklim, zal vrijwel meteen moeten aanvallen om überhaupt verschillen te creëren. De eerste tien kilometer lopen omhoog aan 6,4%, met helemaal aan het einde een piek van 9%. De laatste twee kilometer vlakken dan weer af naar 2%. Wie treedt er in de voetsporen van Marco Pantani en Mikel Landa, renners die al eens zegevieren op Madonna di Campiglio?
In Madonna di Campiglio kun je in de winter overigens heerlijk skiën, in de zomer is het bovendien een mountainbikeparadijs. De renners willen woensdag vooral zo snel mogelijk binnenkomen, want er volgen nog enkele loodzware etappes.
Start: 10.20 uur in Bassano del Grappa
Finish: tussen 16.06 en 16.55 uur in Madonna di Campiglio
Afstand: 203 kilometer
Favorieten
Woensdag hebben de renners al zestien etappes afgevinkt en moeten ze nog maar enkele dagen koersen, maar de zwaarste ritten moeten nog komen. In de klim naar Madonna di Campiglio mag spektakel worden verwacht. Vijf jaar geleden vloeide de winnaar, Mikel Landa, voort uit de groep favorieten en zestien jaar eerder ging de zege eveneens naar een vedette, Marco Pantani.

Tao Geoghegan Hart maakte indruk op Piancavallo – foto: Cor Vos
Ook nu beschikt de winnaar zonder twijfel over een stel sterke klimmersbenen. En dan komt snel de naam Tao Geoghegan Hart naar boven. De Britse INEOS Grenadiers-renner maakte veel indruk in de finale van de rit naar Piancavallo en kon als enige het tempo volgen dat Team Sunweb oplegde. Aan het eind had hij bovendien nog een vinnige versnelling om de zege binnen te slepen. Op die manier steeg hij met stip in het klassement naar de vierde plaats.
Wilco Kelderman moest weliswaar de etappezege aan Geoghegan Hart laten, maar kwam dankzij het harde werk van zijn ploeg, en met name Jai Hindley, dicht bij het roze. Daardoor liep hij maar liefst 41 seconden in op João Almeida en pakte hij kostbare tijd op Pello Bilbao, Vincenzo Nibali en Domenico Pozzovivo. Als Kelderman, Hindley en de Sunweb-ploeg weer net zo in orde zijn als zondag, zijn het dagsucces en het roze binnen handbereik.

Is Team Sunweb weer net zo in orde als zondag? – foto: Cor Vos
Liefst twee weken lang staat João Almeida nu al aan kop van de Giro, maar vooralsnog weigert hij te denken aan de eindzege. Het podium rekent de Portugees wel tot de mogelijkheden. Als hij dat wil bewerkstelligen, moet hij op Madonna di Campiglio aanklampen bij onder anderen Kelderman, Hindley en Geoghegan Hart. In de rit naar Piancavallo toonde hij alvast zijn vechtlust. Met James Knox en Fausto Masnada heeft Deceuninck-Quick Step nog twee opties achter de hand.
Terwijl in de etappe naar Piancavallo veel aandacht uitging naar winnaar Geoghegan Hart en de strijd om het roze, klom Rafał Majka in de luwte naar de vijfde plaats in de daguitslag. De Pool, zesde in de stand, heeft het podium nog altijd in het vizier en moet dus aanvallen. Hetzelfde geldt voor de Haai van de Straat van Messina, Vincenzo Nibali. Met liefst 22 grote ronden achter zijn naam is de Italiaan misschien wel de meest uitgekookte renner van de favorieten.

João Almeida rekent het podium tot de mogelijkheden – foto: Cor Vos
Normaal gesproken kunnen we de namen die zondag in Piancavallo bij de eersten eindigden, woensdag opnieuw verwachten. Naast de eerder genoemde renners, denk aan Pello Bilbao en Domenico Pozzovivo, die (net als Geoghegan Hart, Majka en Nibali) eveneens binnen een minuut van het podium staan. En van Jakob Fuglsang mogen we verwachten dat hij nog de sprong naar de top-10 maakt.
Tot slot is het natuurlijk ook nog mogelijk dat aanvallers ver genoeg los geraken van de mannen voor het klassement. Jonathan Caicedo (EF Pro Cycling) bewees in de etappe naar de Etna al dat hij een lange dag in de aanval succesvol kan afronden. En in de strijd om het bergklassement zijn veel punten op te rapen op weg naar Madonna di Campiglio. Dus ook Giovanni Visconti en Ruben Guerreiro, die dinsdag al wel in de aanval waren, zullen deze rit hebben aangestipt.
Favorieten volgens WielerFlits
**** Tao Geoghegan Hart
*** Jai Hindley, Wilco Kelderman
** João Almeida, Rafał Majka, Vincenzo Nibali
* Pello Bilbao, Jonathan Caicedo, Jakob Fuglsang, James Knox
Weer en TV
Het is overwegend bewolkt bij de start in Bassano del Grappa, aan een temperatuur van 14℃. De neerslagkans is vrijwel nihil en een zwakke wind waait vanuit het zuidwesten, aan windkracht 1 à 2. Aan de aankomst in Madonna di Campiglio, op 1.514 meter hoogte, is het hooguit 7℃. Er moet rekening worden gehouden met een matige tot vrij krachtige wind.
De elfde etappe van de Giro d’Italia is ook nu weer live te volgen op Eurosport 1 en online via Eurosport.nl. De uitzendingen (op tv en online) beginnen om 12.25 uur. De tv-uitzending wordt gedeeltelijk gecombineerd met de Vuelta.
Iemand al iets gehoord of de etappes van donderdag en zaterdag helemaal gereden kunnen gaan worden, of is er een te grote kans op sneeuw?
De etappe van morgen lijkt zwaarder als het is, de zwaarste colls liggen in het eerste gedeelte, de twee laatste colls zijn niet zo zwaar.
De Stelvio etappe is het zwaartepunt voor zowel Almeida en Kelderman.
De laatste bergetappe zou voor Kelderman moeten kunnen, als sunweb vanaf de eerste coll er gelijk goed in gaat. De laatste colls zijn weer niet zo zwaar.
Laatste rit is weer voor Almeida, tijdrit van 15 kilometer, daar gaat Kelderman toch snel 10 tot 20 seconden verliezen.
Zo, dat is mijn kijk op de laatste 5 dagen.
Deze lange lopers moeten Kelderman uitstekend liggen. Als Sunweb ook net zo sterk is als zondag kan kelderman hier Almeida uitputten en het roze overnemen.
Met de etappe naar de Stelvio in het vooruitzicht ben ik echter bang dat men weer op reserve gaat rijden. Dan hangt Almeida er op't eind nog altijd aan en is deze dag gewoon weer voor dezelfde groep vluchters die we al de hele (onderbezette) Giro in beeld krijgen...
Van dat 'wachten op morgen' wordt ik stilaan kotsmisselijk. Als Kelderman zich vandaag goed voelt dan moeten ze er gebruik van maken, want je weet nooit hoe de benen de komende dagen nog aanvoelen. We zullen het nooit weten, maar Roglic had misschien in de Tour ook wel een dag of twee waar hij zijn goede benen niet verzilverd heeft.
Of zou hier het ketonen-effect een rol spelen, gecombineerd met een goede finale bidon, waardoor Almeida niet te slopen valt? Dan misschien maar proberen met een hele lange finale...
Logische verhaal is dat hij niet mee kan als de grote klimmers gaan. Maar hij heeft richting Piancavallo al laten zien dat hij tegen de logica in fietst... (en dan een gefronste wenkbrauw)...
Studies suggereren dat voor het verbranden van een keton minder zuurstof nodig is dan voor het verbranden van vet (dus een hogere netto-energieopbrengst). Daarnaast worden de suikers reserve gehouden (denk aan explosiviteit en sprinten). Sommige onderzoekers denken dat het lichaam de voorkeur heeft om een keton te verbranden (tov vet en suiker), waarom is onduidelijk.