Richard Carapaz heeft de veertiende etappe in de Giro d’Italia op zijn naam geschreven. De Ecuadoraan van Movistar domineerde op de Colle San Carlo en bouwde zijn voorsprong op het groepje der favorieten aan de meet uit tot bijna twee minuten. Daarmee nam hij de leiderstrui over van Jan Polanc, die, net als Bauke Mollema, tijd verloor.

Spettacolo werd verwacht in de veertiende etappe van de Giro d’Italia en spettacolo is wat het publiek vervolgens ook kreeg. De favorieten roerden zich in de bergrit naar Courmayeur namelijk al vroeg!

Favorieten tonen zich vroeg
Deze keer waren het niet Mikel Landa, Miguel Ángel López, Bauke Mollema of Ilnur Zakarin die de wedstrijd vroeg deden ontploffen, maar Primoz Roglic en Simon Yates. Zij testten op de eerste beklimming van de dag even de benen, maar zagen zichzelf gevolgd worden door alle andere sterke klimmers in deze ronde. In de vallei smolt vervolgens alles weer samen.

Kopgroep met sterke klimmers vormt zich, rust keert weder
Op dat moment waren er vooraan acht coureurs weggereden uit het peloton, die de vlucht van de dag zouden vormen. Met Fausto Masnada, Andrey Amador, Ivan Sosa, Christopher Juul-Jensen, Giulio Ciccone, Chris Hamilton, Hugh Carthy en Matteo Cattaneo zat er het nodige klimgeweld in deze groep, die snel drie minuten bij elkaar reed.

De rust keerde weder in de wedstrijd en enkele vertrouwde koerssituaties deden zich opnieuw voor: Ciccone pakte de bergpunten voor zijn bergtrui, terwijl Jumbo-Visma de controle behield in het peloton. Ook de snode plannetjes van Bahrain Merida en Astana waren vertrouwd te noemen: zij stuurden Ion Izagirre en Damiano Caruso de aanval in om later hun kopmannen van dienst te kunnen zijn. De twee coureurs kregen Tony Gallopin en Alexis Vuillermoz met zich mee.

Colle San Carlo zorgt voor grote verschillen, Carapaz de sterkste
Zij sloten snel aan bij de kopgroep, die zich aan het voorbereiden was op de Colle San Carlo. Deze 10,5 kilometer lange beklimming begon op 35 kilometer van de meet en zou voor veel vuurwerk zorgen. Met een voorsprong van één minuut en veertig seconden arriveerde de kopgroep aan de voet van de klim, maar eenmaal op de klim werden de renners één voor één teruggepakt door de favorieten. Ciccone was op 29 kilometer van de finish als laatste aan de beurt.

In het groepje der favorieten was het Nibali die al snel de knuppel in het hoenderhok gooide. De Italiaan kreeg Roglic met zich mee, evenals López, Carapaz en Landa. Wegrijden deden de vijf coureurs niet echt: de overige klassementsrenners sloten binnen een kilometer weer aan vooraan, behalve… rozetruidrager Jan Polanc en Ilnur Zakarin! Zij zouden na zaterdag volledig wegvallen uit de top van het klassement. Ook Mollema en Yates kenden een moeilijke dag. De aanvallen van Nibali en López bleken uiteindelijk teveel van het goede te zijn voor de Nederlandse en de Britse klassementsrenner. Mollema kreeg uiteindelijk meer vier minuten aan de broek, maar Yates wist in de afzink nog terug te keren.

Vooraan bleven Carapaz, Roglic, Nibali, Landa en López als sterkste klimmers in koers over. De vijf coureurs leken aan elkaar gewaagd te zijn, maar dat was buiten een klap van Carapaz om gerekend. De Ecuadoraan plaatste op 28 kilometer een indrukwekkende aanval en kwam met een voorsprong van meer dan een halve minuut op de favorieten, waar Dombrowski en Majka weer de aansluiting hadden gemaakt, over de top. Daarna volgde een korte afzink waarna er opnieuw geklommen moest worden richting finishplaats Courmayeur.

Carapaz bouwt voorsprong uit en slaat dubbelslag
Carapaz wist in de afzink zijn voorsprong te behouden en op de slotklim er nog anderhalve minuut bovenop te doen, waardoor hij de nieuwe drager van de roze trui is. In het groepje der favorieten werd er niet goed meer samengewerkt, waardoor zij op grote achterstand binnenkwamen. Niet alleen Carapaz was de profiteur van deze gebrekkige samenwerking: ook Yates kon in zijn vuistje lachen. De eerder nog geloste Brit plaatste een demarrage in slotfase en wist nog een halve minuut op zijn concurrenten terug te pakken.