Robert Gesink wist gisteren zijn zesde stek in het eindklassement van de Tour de France veilig te stellen, ondanks een mindere tijdrit, waar de renner zelf ook niet tevreden over was. Toch overheerst bij de Achterhoeker na drie weken Tour een positief gevoel, maar ziet hij nog wel veel ruimte voor verbetering. RaboSport sprak met Gesink over zijn Tour de France.

Je derde grote ronde. Weer toptien. Zesde, notabene in de Tour. In hoeverre is het besef er al?
“Het was een rotdag qua parkoers en omstandigheden, maar aan het einde inderdaad toch wel een hele mooie dag. Dit is een prachtig resultaat. Hier doe je het voor. Alle ontberingen in trainingskampen en andere koersen dragen enorm bij aan dit resultaat. Ik heb nu super voldoening en ben vooral supertrots. In je allereerste Tour, want dat mag ik toch wel zeggen, zesde worden. Het biedt houvast voor de toekomst.”

Heb je vandaag van meet af aan meer gekeken naar Hesjedal dan naar Rodriguez die veel dichterbij stond?
“Inderdaad was ik vooraf van Rodriguez minder bang dan van Hesjedal. Dat werd ook snel bevestigd. Hesjedal maakte het nog spannend. Dan probeer je nog wat te rekenen. Frans Maassen, die achter mij reed, riep in de laatste kilometers dat Hesjedal binnen de minuut was gekomen. Toen heb ik me nog binnenstebuiten gekeerd. Dat was een hele opgave, want het was een slopende tijdrit. Maar het resultaat was uiteindelijk toch goed.”

De omstandigheden waren voor jou als lange renner niet bepaald voordelig.
“Dan druk je je nog voorzichtig uit. Het was de slechtst mogelijke tijdrit die ik me kon wensen. Zo lang en dan over zo’n rotparkoers. Heel veel klimmetjes, maar allemaal heel kort. Doortrekken was er gewoon niet bij. Als je even ritme had, was je alweer boven. En dan die tegenwind. Het was vreselijk afzien. Met dat hoge voorwiel sloeg het stuur soms bijna onder mijn armen vandaan. Dit parkoers was veel te lang en met deze wind helemaal geen doen. Ik ben blij dat het erop zit.”

Je hebt een constante ronde gereden. Hoe kijk je er zelf op terug?
“Precies zo. Een hele goede constante Tour. In het begin zag het er even donker uit toen ik viel, maar de blessures zijn al met al meegevallen. Ik heb nog wat pijn aan mijn hand, maar dat is goed te verdragen. Ik denk ook nog wel eens terug aan de kasseienrit. Die was lastig en daar had ik pech. Anders was het vandaag misschien nog minder spannend geweest. Maar het is toch nog goed gekomen.”

De toekomst. Je hebt al gezegd dat het verschil met de toptwee toch nog groot is.
“Ik wil in de toekomst wel gaan denken aan twee rondes per jaar. Meer grote rondes rijden. Dat heb ik nodig. Ik heb het er nog met Koos Moerenhout over gehad. Die zei ook dat je in grote rondes hardheid ontwikkelt, die je nodig hebt als klassementsrenner. En die doe je op door dat soort dingen te doen. Ik moet lichamelijk sterker worden. Maar het perspectief is prima na deze Tour. Andy Schleck werd per slot van rekening in zijn eerste Tour geen zesde, maar twaalfde”, aldus een trotse Gesink tegen RaboSport