Voor Robert Gesink is de Tour de France dus over. Waar veel Rabofans hun hoop op het debuterende talent hadden gevestigd na het tegenvallen van Menchov, zal het nu een zeer zware Tour worden voor de Raboploeg.

“Nee, ik ben niet geduwd of wat dan ook”, zegt Gesink op Rabosport.nl. “Het was gewoon een heel knullig moment. In de afdaling van het tweede colletje van de dag werd ineens heel hard geremd. Ik zat op het verkeerde moment op de verkeerde plek, kon niet meer goed remmen en ineens sloeg ik over de kop. Ik was de meest ongelukkig van het hele peloton op dat moment. Aanvankelijk dacht ik dat het nog meeviel. Ik zag direct al die schaafwonden en dat is nog tot daar aan toe. Maar al snel begon mijn linkerpols heel erg pijn te doen. Met die hand probeerde ik mijn val te breken. Dat is funest geweest.”

Gesink kreeg hulp van onder andere Niermann en Posthuma, en het leek allemaal nog mee te vallen. “Ik kon mijn stuur daarna redelijk vasthouden, maar remmen was heel moeilijk. Maar zo gauw de weg hobbelig werd, was het ondraaglijk. Van de rondedokter kreeg ik nog een pijnstiller, maar je moet niet denken dat daar alles direct mee weg was.” Toch moest hij na de etappe opgeven in zijn eerste Tour, die dus veel te vroeg eindigt.

Voor het Rabobank-equipe zit voorlopig alles tegen. “De ploeg heeft nu heel hard een meevaller nodig. Het klinkt wellicht gek, maar dinsdagavond na de ploegentijdrit leek het of we allemaal de knop hadden omgedraaid. Ik had deze Tour met de ploeg nog niet zo’n gezellige avond meegemaakt. Nu is het voor mij allemaal waardeloos. Maar ik wil vooruit kijken en niet bij de pakken neer zitten. Het woord ‘Vuelta’ was het eerste wat in me opkwam toen ik het slechte nieuws hoorde. Maar ik heb begrepen dat het medisch haalbaar kan zijn. Ik zou daar graag kopman zijn.”

Ploegleider Breukink reageerde kort tegenover het ANP: “Het is dramatisch voor hem en doodzonde voor de ploeg. We hadden van Robert vooral in het tweede gedeelte van deze Tour veel verwacht. Nu moet hij na vijf dagen al naar huis. Voor hemzelf is dat natuulijk nog het moeilijkst”.