Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Gemengde gevoelens bij Visma | Lease a Bike: “We wilden voor de ritzege gaan”
Visma | Lease a Bike heeft in de laatste bergrit van de Tour de France nog eens alles op alles gezet. De Nederlandse formatie probeerde op verschillende fronten voor de ritzege te strijden, maar stootte voor een zoveelste keer op een ongenaakbare Tadej Pogacar.
De ploeg stuurde in eerste instantie Wilco Kelderman en Jan Tratnik vooruit in de vroege vlucht. Als je ziet hoe goed eerstgenoemde gisteren reed, was er wel geloof dat hij het kon afmaken. “We hoopten voorin voor de dagzege te rijden”, doet Kelderman zijn verhaal bij Sporza. “Maar toen begon opeens Soudal Quick-Step plots te rijden. Dan weet je dat het lastig wordt. Er werd ook niet goed samengewerkt in de groep.”
Toch wilde Kelderman niet noodzakelijk negatief terugkijken op de rit. Hij zag kopman Jonas Vingegaard alles op alles zetten om Remco Evenepoel te lossen, wat hem uiteindelijk ook lukte. Voor de ritzege was Pogacar dan weer te sterk. “We doen wel een goede zaak. Jonas was vandaag supergoed”, besloot Kelderman.
Frans Maassen
Eenzelfde verhaal klonk bij Frans Maassen, ploegleider bij Visma | Lease a Bike. “We zijn weer een stukje zekerder van tweede plek. Remco heeft geprobeerd de tweede plaats aan te vallen, maar ik denk dat het resultaat voor ons goed uitvalt. Het voelt als een overwinning voor ons. Maar het is toch nog altijd niet gelopen voor die tweede plaats, we moeten de tijdrit nog rijden en dan zien we wel.”
Volgens Maassen was het vertrouwen in de ploeg nog altijd groot. “Jonas voelde zich vanochtend heel goed, dat beloofde wel. Maar het is zonde dat we deze rit niet kunnen winnen. We hebben het maximale gegeven, we hebben lang gehoopt dat de kopgroep met Wilco voor zou blijven. Maar toen Soudal Quick-Step druk ging zetten, wist je dat de winnaar uit het peloton kwam.”
“Ik ben vooral blij dat het geloof er nog altijd was bij Jonas. Natuurlijk hoop je dat het lukt. Het is moeilijk om een explosieve renner als Pogacar te verslaan in de sprint, maar hij had een goed gevoel en dan hoop je dat je de rollen kunt omdraaien.”
Is verder al bekend waarom Jorgenson per se dat ene bergpunt van Carapaz wilde stelen? Zó benieuwd naar de beelden uit de befaamde "control room"