Florian Sénéchal wint enerverende editie Le Samyn
Florian Sénéchal is winnaar geworden van de 51e editie van Le Samyn. De Fransman van Deceuninck Quick-Step sprintte na een spectaculaire koers sneller dan Aimé De Gendt en titelverdediger Niki Terpstra.
In Vlaanderen werd afgelopen weekend het klassiekerseizoen in gang geschoten met Omloop Het Nieuwsblad en Kuurne-Brussel-Kuurne. Vandaag was het dan weer tijd voor de eerste Waalse eendagswedstrijd van het seizoen: Le Samyn! Een interessante koers vol kasseistroken en hellingen.
Tempo ligt bijzonder hoog
De organisatie kon slechts rekenen op drie WorldTour-ploegen, maar met Niki Terpstra stond wel de titelverdediger aan de start. Terpstra en co begonnen om goed 12.00 uur aan de 198,4 kilometer lange wedstrijd. Het duurde lang vooraleer er een kopgroep wegreed. Sterker nog: er kwam helemaal geen traditionele vroege vlucht.
Het tempo lag namelijk ontzettend hoog van bij de start, wat het sein was voor een vroege finale. Het peloton brak dan ook in verschillende groepjes. Titelverdediger Terpstra had zich aanvankelijk laten verrassen, maar de Nederlander gaf zijn ploeg Direct Energie de opdracht om de boel op de kant te zetten. En dat op zeventig kilometer van de streep.
Titelverdediger Terpstra toont zich
Vooral Adrien Petit bleek van goudwaarde voor Terpstra. Mede door het beulswerk van de Fransman ontstond er een nieuwe kopgroep van tien coureurs, met daarbij onder meer Terpstra, Brian van Goethem en Deceuninck Quick-Step-renners Rémi Cavagna, Tim Declercq en Pieter Serry.

Niki Terpstra neemt het initiatief – foto: Cor Vos
Deze vluchtgroep hield alleen geen stand, waardoor we een hergroepering kregen. We gingen met een peloton van ongeveer zestig renners de laatste vijftig kilometer in. Het waren echter Serry en Aimé De Gendt die profiteerden van een moment van windstilte: de twee Belgen wisten een maximale voorsprong bijeen te fietsen van een halve minuut.
Spectaculaire finale
Serry en De Gendt werden op goed twintig kilometer van de finish echter bijgehaald door vijf tegenaanvallers: Elmar Reinders, Jesper Asselman, Stijn Vandenbergh, Declercq en Rémy Mertz. Het was Direct Energie dat in de achtervolgende groep het tempo hoog hield, om kopman Niki Terpstra nog een kans te geven op de overwinning.
Die laatste versnelde uiteindelijk op de Chemin de Wihéries, in de hoop om de koplopers nog bij de lurven te vatten. Dat lukte, maar Terpstra nam in zijn spoor wel zijn landgenoot Lars Boom en de Fransman Florian Sénéchal mee. We begonnen zodoende met tien matadoren aan de laatste tien kilometer.

De koplopers geven alles in de eindsprint – foto: Cor Vos
Declercq lijkt op weg naar de zege, maar Sénéchal wint
Terpstra, Boom, Sénéchal… Ze probeerden er allemaal vanonder te muizen, maar niemand kon een beslissend gaatje slaan. Dan moest de beslissing maar vallen op de kasseien van de Rue de Belle Vue, op goed vier kilometer van de finish. Het was Sénéchal die als eerste versnelde: de renner van Deceuninck Quick-Step kreeg (opnieuw) Boom en Terpstra met zich mee.
Dit drietal leek ribbedebie, maar een verbluffend sterke De Gendt wist – samen met Declercq – de kloof nog te dichten. Er volgde een moment van aarzeling, wat het sein was voor Declercq om te versnellen. De trouwe knecht leek op weg naar een grootse zege, maar hij werd net voor de finish ingerekend door een sprintende Boom.
Deceuninck Quick-Step blijft maar zegevieren
De Nederlander was echter te vroeg aangegaan en werd dan ook overvleugeld door Sénéchal, die overtuigend de spurt won. De Fransman wist daardoor het leed van Declercq wat te verzachten. Voor zijn werkgever Deceuninck Quick-Step is het alweer de veertiende zege van het seizoen.

Niki Terpstra feliciteert Florian Sénéchal met zijn overwinning – foto: Cor Vos
Boom oogde erg sterk maar overschatte zichzelf wat in de sprint.
Jammer ook voor Tim Declercq dat er nog een Roompot-man terug kwam aansluiten, had anders een mooie beloning geweest voor al zijn werk. Hoe dan ook een mooie en verdiende winnaar.
Aime de Gendt vond ik erg sterk vandaag, vroeg in de aanval en reed flink tempo en dan nog terugkomen ook in de finale. Aanvaller van de dag.
Tenzij je ervaring ermee hebt en vaak wint/won wanneer je maar wilde, anders gaat die vlieger toch zelden op.
En DCQS wint...
Terpstra die weer eens ondervindt dat het toch lastiger winnen is als je niet meer bij QS rijdt. Mooi dat Boom weer beetje op de oude begint te lijken.
Ik lees 3 WT-teams. Quick Step, AG2R en wie was de 3e?
Garry Lineker had het zo kunnen zeggen...
En ie doet het toch altijd maar he die Patrick Lefevre!
Veel winners liggen vaak onder de loep, hogen bomen en iets met wind. En dat kunnen ze daar, op de wind rijden.
En een jongen zoals Vakoc, die bij veel andere ploegen aan de deur had gestaan na een jaar waarin hij geen enkele koers heeft kunnen rijden omwille van revalidatie, blijft wel aan boord. Ik denk eigenlijk dat Lefevere een stuk sympathieker kan zijn dan hij in de media laat uitschijnen, maar dat hij dat imago van een hard iemand waar je wat schrik voor moet hebben, wel best vindt.
Strade > Stybar
MSR > Alaphilippe
DDV > Senechal
E3 > Gilbert
GW > Viviani
RvV > Lampaert
PR > Jungels
AGR > Stybar
FW > Alaphilippe
LBL > Gilbert
Eventueel hussel je wat namen
Ik gok op Valverde voor Strade en Caleb Ewan voor MSR.
Maar ik was in het openingsweekend ook al twee keer mis op Scorito met respectievelijk GvA en Groenewegen :)
is dit wel normaal heel de ploeg blijft maar gaan alle renners al twee jaar op rij wat doen ze daar ??
Zaterdag Sporza 12:25 tot 12:55 Strade op één. Vanaf 12:55 gaat het verder op Canvas en als op één het middagjournaal beëindigd is,gaat het weer verder op één. Zowel de dames als de heren komen aan bod.
dit jaar slechts 9 koersen waarvan 7 rittenkoersen.
Doping gebruik bekentenis Patrick Lefevere
Je weet een ouwe vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken