Evenepoel gaat ‘confrontatie’ met Ronde van Lombardije aan: “Hoe sneller, hoe beter”
De volgende koers op het programma van Remco Evenepoel is de Druivenkoers op 26 augustus, maar de Belg kijkt ook al met een schuin oog naar de Ronde van Lombardije. Afgelopen zondag was het exact één jaar geleden dat Evenepoel zwaar ten val kwam in de Italiaanse wedstrijd. Toch staat de renner dit jaar ‘gewoon’ aan de start van de herfstklassieker.
In een interview met Het Laatste Nieuws blikt Evenepoel alvast vooruit op de Ronde van Lombardije. Over iets minder dan twee maanden keert de renner weer terug naar de plek des onheils: vorig jaar kwam hij namelijk zwaar ten val in de afdaling van de Colma di Sormano, nadat hij in de afzink een bocht verkeerd inschatte en zo over een muurtje het ravijn inreed.
Evenepoel heeft er afgelopen zondag niet al te lang bij stilgestaan. “Dat heeft geen zin. Na mijn thuiskomst vanuit Denemarken heb ik mijn koffers leeggemaakt en ben ik gaan fietsen, om mijn gedachten te verzetten. Ik moet ooit weer de confrontatie opnieuw aangaan. Hoe sneller, hoe beter. Dus keer ik er op 9 oktober weer terug.”
Mentale worstelpartij
Evenepoel heeft niet meteen de ambitie om een goede uitslag te rijden in de koers van de vallende bladeren. “Wel om de mentale worstelpartij absoluut te winnen. Ik heb geen idee hoe ik zal reageren eens ik er ben. Kom ik aan de start met een beklemmend gevoel? En verlamt me dat een beetje tijdens de koers? Of zal ik eerder bevrijd rondfietsen en de nodige risico’s durven nemen? We zien wel.”
Veel vragen en nog geen antwoorden, maar toch kijkt Evenepoel uit naar de eerstvolgende editie van de Ronde van Lombardije. “Ik kijk er in elk geval naar uit om de bladzijde te kunnen omslaan. Of het voorval me als mens heeft veranderd? Misschien ben ik een paar centimeter gekrompen”, reageert de Belg met een kwinkslag. “Nee, niet echt. Al kijk ik nu anders tegen dingen aan.”
“Zo even loslaten kan af en toe geen kwaad. En genieten van… Een biefstuk met frietjes. Zoals elk normaal mens.”
hln.be
Ik denk namelijk niet dat hij direct "daalt als een drol". Maar wel dat hij de neiging heeft om boven zijn macht te dalen. Nibali proberen te volgen, SKA proberen te volgen. Beide renners staan toch echt bekend als goede dalers. En dan vraag je om problemen.
En voor mij is het niet zozeer of hij de confrontatie met Lombardije aan durft. Maar vooral of hij ergens in een afdaling voor zichzelf durft te zeggen "hee, dit gaat mij net te hard. Ik laat het voor wat het is, en ik gok erop dat ik er onderaan wel weer naar toe kan rijden." En zolang hij dat niet gaat durven, schat ik de kans groot in dat hij er weer een keer naast gaat liggen.
Daar klonk het niet alsof zijn selectie al een uitgemaakte zaak was.
Helpt hij zelf overigens ook niet altijd even handig aan mee, met z'n uitspraken, maar goed.
Wat ik dan jammer vind, is dat hij met zijn overwinning in Denemarken meent dat hij zijn gelijk heeft gehaald. Terwijl Denemarken niks te maken heeft met zijn prestaties op de OS en de kritiek die daarop is geweest.
Quote van sporza: Was de kritiek na de Spelen te scherp? "Soms heb ik het gevoel dat ik nooit goed kan doen", bekent Evenepoel. "Dat is vrij moeilijk. Laat me maar gewoon de dingen doen op mijn eigen manier, dan komt het wel goed. Ik heb niemand nodig om te zeggen wat ik moet doen. Als ik mijn eigen ding kan doen, draait het altijd veel beter uit."
Zijn reactie in het sporza interview tekent voor mij vooral hoe weinig zelfreflectie Evenepoel schijn te hebben. Dat het niet in zijn gedachtenwereld past dat anderen wel eens gelijk zouden kunnen hebben. En dat zie je ook weer terug in het laatste deel van het interview, waarin hij aangeeft dat je hem gewoon moet laten doen, en dat hij zelf wel weet hoe hij succesvol gaat worden. Nou, dat hebben we denk ik kunnen zien in de Giro, waar hij zich ook niet liet intomen terwijl zo'n beetje iedereen zei "de giro komt te vroeg" of "als je naar de Giro gaat, ga dan niet voor een klassement". Ik denk dat zowel Lefevere als Evenepoel van het Giro debacle echt zelf de hoofdschuldigen zijn.
Het helpt alleen niet echt om dan zelf gelijk te roepen dat iemand anders dan maar het WK moet rijden (ook al is het goed bedoeld). Dan ben je wel erg streng voor jezelf.
Of die weinig zelfreflectie heeft durf ik niet te zeggen. Het zijn toch altijd maar flarden die uit een veel langer interview geplukt worden.
Ik denk dat hij er gewoon goed aan doet om op zijn leeftijd en met nog een hele carriere voor zich even pas op de plaats te maken. Verwachtingen (ook van zichzelf) even aan de kant schuift, zelf de luwte opzoekt en zich richt op volgend seizoen. Om daaraan fysiek en mentaal fit te beginnen. Niet zozeer dat je niet moet proberen te winnen waar je start als zich een kans voordoet, maar gewoon even de rem op je eigen uitspraken over ambities.
Want ik denk persoonlijk dat iedereen pas echt "los" gaat als hij gaat roepen over een WK selectie, geselecteerd wordt, en dan ofwel zelf volledig door de mand valt, ofwel het karretje van Van Aert in de poep rijdt. Want ik denk dat hij en zijn entourage toch stiekem hopen op een plekje in de selectie...
Wat ie straks dan maar moet doen is zijn eigen tempo naar beneden rijden en op het vlakke aero kogel style dat gaatje van 350m weer dichtrijden. Dat had ie eind 2020 zeker gekund en dat had toch een hoop gedoe gescheeld.