Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Evenepoel blikt terug op succesvol 2024: “Contrasteert met hoe vlekkeloos Pogacars jaar is verlopen”
De Kristallen Fiets voor beste Belgische wielrenner van 2024 wordt vanavond pas uitgedeeld, maar de winnaar bij de mannen staat eigenlijk al vast. Remco Evenepoel boekte het afgelopen seizoen immers tal van grote successen. In gesprek met Het Laatste Nieuws, initiatiefnemer van de Kristallen Fiets, blikte de dubbele olympische kampioen terug op zijn jaar. Maar keek hij ook alvast vooruit naar de toekomst en hoe hij de strijd aan kan gaan met Tadej Pogacar.
In totaal boekte Evenepoel in 2024 negen zeges. Dat waren er iets minder dan in 2022 (vijftien) en 2023 (dertien), maar hij won wel vooral grote wedstrijden, waaronder tweemaal op de Olympische Spelen. “Niet vergeten dat ik na mijn crash in de Ronde van Baskenland drie weken buiten strijd was”, aldus Evenepoel, die denkt dat het missen van de Ardennen-periode hem twee à drie overwinningen heeft gekost. “Anders was ik toch weer aan een dozijn geraakt.”
Remco Evenepoel in 2024
Overwinningen
Figueira Champions Classic
Volta ao Algarve – Etappe 4 (ITT)
Volta ao Algarve
Parijs-Nice – Etappe 8
Critérium du Dauphiné – Etappe 4 (ITT)
Tour de France – Etappe 7 (ITT)
Olympische Spelen (ITT)
Olympische Spelen (RR)
WK wielrennen, individuele tijdrit
Belangrijkste ereplaatsen
Parijs Nice (2e)
Critérium du Dauphiné (5e)
Tour de France (3e)
WK wielrennen, wegrit (5e)
Ronde van Lombardije (2e)
Terug naar Parijs-Nice
Evenepoel baalt ook van zijn tweede plaats in Parijs-Nice. “Slaat het weer niet plots om in de ploegentijdrit, winnen we die, pak ik het geel en ben ik ervan overtuigd dat ik de trui kan verdedigen tot Nice. In tweede instantie verspeel ik natuurlijk de eindzege door die ‘hapering’ in de zesde rit, waar ik ook wat geïsoleerd zat. Matteo Jorgenson gokte die dag iets minder en is dúrven gaan. Dus ja… Parijs-Nice is een wedstrijd waar ik absoluut opnieuw naartoe wil.”
Voor de rest heeft Evenepoel geen grote fouten of beslissingen genomen, vindt hijzelf. Alleen had de val in het Baskenland en daaropvolgende revalidatie wel grote gevolgen. “Op anderhalve à twee maanden tijd moest ik van onder nul – mijn vorm was begin mei slechter dan bij wijze van spreken bij de hervatting na een winterbreak, begin november – opnieuw naar 100% gaan.”
“Niet evident, maar het lukte. In de zomer heb ik alles kunnen afvinken wat ik mezelf tot doel had gesteld. En zelfs méér dan dat. Na de Spelen kreeg ik die rush naar de ideale conditie en de tonnen energie die ik daarin had gepompt, dan wel cash aangerekend. Het contrasteert met hoe vlekkeloos bijvoorbeeld Pogacars jaar is verlopen.”
Evenepoel en Pogacar in de Tour de France – foto: Cor Vos
Tadej Pogacar
Diezelfde Pogacar zegevierde dit jaar bijna overal waar hij startte. Hoe valt de Sloveen in de toekomst te kloppen? Evenepoel stelt dat dit ‘niet simpel’ is, ook omdat UAE Emirates als team weer stappen heeft gezet. Toch ziet de Belg nog verbeterpunten bij zichzelf. “Door de revalidatie van mijn schouderbladbreuk had ik iets meer spieren dan gewoonlijk. In die zin kan het misschien nog wel één kilo lichter”, klinkt het. “Maar vooral moeten we aan de slag met hun aanpak en mijn data op die slotklimmen. En eventueel bepaalde trainingsmethodes aanpassen.”
“De manier waarop Visma | Lease a Bike vorig jaar de code-Pogacar heeft gekraakt, paste UAE nu op zijn beurt extra verfijnd toe op Vingegaard”, stelt Evenepoel vast. “De tegenstand grondig analyseren, elk kleinste detail op en naast de fiets, is iets wat ook wij meer en meer moeten gaan doen, willen we in de toekomst blijven strijden voor dat Tour-podium. Het lijkt ‘dom’, maar als je alles optelt, kom je toch aan vijf procent. En het verschil tussen 95 en 100 procent maakt die negen minuten in de eindafrekening.”
Soudal Quick-Step
Het hele jaar door waren er ook geruchten over een mogelijk vertrek van Evenepoel bij Soudal Quick-Step, maar hij blijft de ploeg toch trouw in 2025. “Mijn dromen en doelen heb ik van in het begin duidelijk gemaakt. Hier, in deze ploeg, wil ik monumenten en de drie grote ronden winnen en wereldkampioen worden. Daarvan heb ik al behoorlijk wat verwezenlijkt. Maar er rest nog wel wat. Wat de Tour betreft: geen simpele missie. Zeer arbeidsintensief. Enkel realiseerbaar in de juiste, tot in de puntjes afgestelde structuur.”
“Zo’n dingen hebben sowieso tijd nodig, maar… het mag ook niet eindeloos duren. In januari word ik 25 en zal ik aan mijn zevende profseizoen beginnen. Ik ga geen twintig jaar meer koersen. Waar ik toe wil komen: er zijn eisen van de ploeg uit, er zijn eisen van mij uit. En die moeten overeenstemmen.”
Genomineerden voor de Kristallen Fiets
Victor Campenaerts
Arnaud De Lie
Remco Evenepoel
Eli Iserbyt
Tim Merlier
Thibau Nys
Jasper Philipsen
Wout van Aert
Fabio Van den Bossche
Lennert Van Eetvelt
Maxim Van Gils
Tim Wellens
Dat hij ruimte en noodzaak ziet om te verbeteren is nodig en ook een sportman eigen maar het zomaar wegwuiven van 9 minuten is niet geloofwaardig. Sorry.
Het kan ook zomaar zo zijn dat de 3de plek in de Tour van 2024 de beste eindklassering was uit zijn loopbaan als hij ooit stopt. Ik denk van niet maar ik sluit het ook niet helemaal uit.
En op de OS: Ik weet dat ALS niet telt in de topsport, maar als Wout vol mee overneemt op het moment dat Mathieu weg was, dan zit Evenepoel daarachter tactisch gevangen. Want itt Wout kon Remco aanvankelijk niet mee toen de schifting werd doorgevoerd. Daarna pakt hij natuurlijk heel goed zijn moment, en zet hij de rest (inclusief Wout) tactisch klem, en maakt het subliem af.
En dan het vinden van die laatste procentjes: ik ben heel benieuwd in hoeverre dat zal gaan ten koste van andere zaken. Gaat hij zijn tijdritten dan nog winnen tegen Ganna of Tarling? Gaat hij niet weer explosiviteit inleveren waar hij juist zo hard aan heeft gewerkt, om iets te kunnen doen in finales tegen types als Roglic?
Ik ben in ieder geval benieuwd wat hij ons komend jaar zal laten zien.
En wat dat tijdrijden tegen Ganna en Tarling betreft, daar ging hij volgens jouw toch nooit geen kans tegen hebben. Het wordt tijd dat ge eens een andere plaatje opzet want die van u begint echt wel afgezaagd te worden .
@SUS, je kunt me vanalles in de mond leggen, maar dat is niet juist. Evenepoel is gewoon absolute wereldtop in het tijdrijden op dit moment. Maar waar ik vooral benieuwd naar ben is hoe dat zal zijn als hij zich gaat richten op het klimmen.
Maar blijkbaar is goed lezen lastig als je een Evenepoel-brilletje draagt. En dat is bij jou overduidelijk, om dat te zien heb ik in ieder geval geen bril nodig.
Natuurlijk heeft hij de Vuelta enkel gewonnen omdat de tegenstand te zwak was, het WK omdat ze hem gewoon lieten rijden, hij werd 3e in de Tour omdat de rest knechten waren en de echte kopmannen gevallen, en die tijdritten zijn oneerlijk want hij is klein en heeft voetbalbenen. Ik ben er zeker van dat je dat elke avond tegen jezelf zegt om in slaap te kunnen vallen maar dat je al snel ligt te woelen omdat je inbeeldt hoe hij drie dagen vóór de wegrit in Parijs al op de meet stond te poseren en vroeg aan de bondscoach of de Eifeltoren mee op de foto zou staan als hij op die manier poseerde. Nachtmerries!
Natuurlijk altijd met kleinerende termen erbij om zichzelf een beetje groter te maken. Eigenlijk wel komisch om die 2 bezig te zien, op een soort van eigen planeet. Of is het een zolderkamertje? ;)
Je hebt soms het gevoel dat die Evenepoel een veredelde amateur is als je die 2 bezig hoort.
Binnenkort een gouden kristallen fiets?
"Ik heb in maart een Covid-besmetting gehad dus tegen dat ik daarvan hersteld was, was het seizoen voorbij'
"Ja ik reed plat in de eerste 5km, die inspanning heb ik niet meer van bekomen"
"Ik kon niet plassen voor de laatste berg, dus die extra kilo gewicht heeft me wel de zege gekost"
Los daarvan, heeft wel ergens een punt dat zonder Baskenland een extra zege wel realistisch was (etappe of klassieker), 2a3 is ook wel wat optimistisch.
Vergelijken met andere jaren kun je niet zomaar 1 op 1:
2024 - 61 koersdagen (46 in WT) - 9 zeges (3 WT, WK TT + 2x OS) - 3° TdF+wit - 26 koersdagen tegen Pogi
2023 - 67 koersdagen (56 in WT) - 13 zeges (11x WT + WK TT+BK) - 4 koersdagen tegen Pogi
2022 - 68 koersdagen (45 in WT) - 15 zeges (6x WT + WK + BK TT) - Vuelta - 10 koersdagen tegen Pogi
in 2022 reed hij nog meer 'kleinere' koersen waar hij overwinningen nam. Vorig jaar amper tegen Pogacar of Vingegaard uitgekomen in het rondewerk. Dit jaar reed hij wel vooral WT-wedstrijden tegen die groten. En daarin wint hij natuurlijk minder (zeker na dit wonderjaar van Pogacar).
Vraag dan maar eens aan Djokovic welk zijn mooiste trofee is of aan Justin Henin of Van Avermaat. Olympisch goud is het hoogste dat een atleet kan halen in zijn carrière
Maar de echt interessante vergelijking gaat pas voor over enkele jaren zijn, als Pogacar en Vingegaard op pensioen zijn. De allrounder versus de hyperspecialist, wie gaat het mooiste palmares hebben, los van het feit dat ze nu al een geslaagde carrière hebben moesten ze de komende tien jaar niets winnen.
Die is toch overgestapt naar de categorie vechtsporten?
Verder een seizoen dat qua kwaliteit niet moet onderdoen voor zijn superjaar 2022. 3x goud op OS en WK, Tourpodium, ritten in de Tour, Dauphiné en Parijs-Nice. Ronde van Algarve er nog bij en een paar mooie ereplaatsen (Parijs-Nice, Lombardije, WK).
Als je zijn valpartij + revalidatieperiode in acht neemt eigenlijk een superjaar gehad. Ondanks dat het in de schaduw staat van Pogacar, is voor de meeste renners hun seizoen al geslaagd met eentje uit het rijtje OS/OS-tijdrit/WK-tijdrit.
Al 3 jaar op rij grote prijzen aan het opeenstapelen, het is er weinigen gegeven. Op dit niveau blijven verder presteren zou al mooi zijn, de kloof dichten met Pogi wordt aartsmoeilijk. Dan moet het eerder op z'n Vingegaards denk ik, door zich puur op 1 specialisme te focussen.
Er kan wellicht nog wat bij als alles 'vlekkeloos' verloopt, maar dat gebeurt vrijwel zelden. Eigenlijk had hij al zo'n jaar in 2022. De kans dat er eens een seizoen tussen zit zonder grote zege is misschien wel groter dan dat het nog beter wordt dan wat het nu al een paar jaar is. Eindzege in de Giro of Tour zou natuurlijk zijn carrière wel naar een nog hoger niveau tillen.
Hopelijk beginnen volgend jaar zowel Evenepoel, Pogacar als Vingegaard perfect voorbereid aan de Tour. Dat wordt de meest memorabele Tour in jaren. Een smuller voor elke wielerliefhebber! Tenzij de organisatie een parcours maakt dat op maat van één van de drie gesneden is, natuurlijk.
Toen hij viel in 2020 had hij 9 overwinningen op 22 koersdagen en was hij bovendien onderweg om Lombardije te winnen. (Als iedereen zegt dat Evenepoel enkel de Vuelta heeft gewonnen omdat Roglic viel, mag ik zeggen dat Fuglsang die dag enkel won omdat Evenepoel viel.) En is hij nu (veel) sterker dan in 2020? Misschien wel, maar hij kon verder hebben gestaan.
Dat hij na zijn zware val in Baskenland 3 weken training verloor, en 3 kg gewicht won, lijkt me een aanvaardbare reden om aan te nemen dat hij in de Tour beter kon geweest zijn. Uiteraard niet om te winnen, maar wel om met een kleiner verschil te hebben verloren.