Een en twee voor SD Worx in Strade Bianche voor vrouwen. Na een sprint-à-deux met Lotte Kopecky drukte Demi Vollering haar wiel net iets eerder over de streep dan haar Belgische ploeggenote. Zichtbaar geëmotioneerd deed ze na de wedstrijd haar verhaal: “Deze overwinning betekent ongelooflijk veel voor me.”

Pas in de interviews na de finish hoorde Vollering dat ze had gewonnen, en niet haar ploeggenote. “Oh, oké, dat is mooi”, aldus de Berkelse. “Daar ben ik dan natuurlijk heel blij mee. Ik was wel een beetje verrast door haar actie.”

“Het was een heel gekke finale”, vat Vollering samen. “Ik denk dat we het als team heel goed hebben gedaan. De andere meiden hebben zich vandaag meerdere keren doodgereden, daar ben ik dankbaar voor. De ploeg, en in het bijzonder Chantal van den Broek-Blaak, heeft mij het geloof gegeven. Dat heeft me heel veel geholpen.”

Op iets meer dan zeventien kilometer van de finish begon Vollering eraan. “Ik dacht: dit is het moment. Ik reed even een stukje alleen en toen ineens was Lotte met me mee. Samen zijn we naar Faulkner gereden. We wisten onderaan de slotklim dat we haar gingen pakken. Die laatste klim liegt niet. Als je zolang alleen rijdt, red je dat niet.”

Deze betekent ongelofelijk veel voor me, ik vind het een van de mooiste wedstrijden. De afgelopen jaren werkte ik veel voor ploeggenotes, maar nu gaf het team – en in het bijzonder Chantal van den Broek-Blaak – mij het geloof. Dat heeft me ontzettend veel geholpen om aan deze wedstrijd te winnen.