Emotionele Michael Boogerd ziet Thymen Arensman winnen op La Plagne: “Moest even slikken”
Video De ritoverwinning van Thymen Arensman op La Plagne heeft Michael Boogerd niet onberoerd gelaten. De oud-wielrenner uit Den Haag, die in 2002 de laatste Tour de France-etappe met finish op La Plagne won, kreeg een landgenoot als opvolger op de Alpencol. “Bizar, ik ben er emotioneel van. Ik moest even slikken”, verklaarde hij kort na de finish in zijn analyse bij de NOS.
Arensman reed in de regen op La Plagne weg uit de favorietengroep en hield een minimale voorsprong vast in de slotkilometers. Hij bleef Jonas Vingegaard en Tadej Pogačar voor. “Ze gaan hem toch niet pakken?”, dacht Boogerd in de slotfase. “Dit is zo verdiend. Wegrijden op 12 kilometer van het einde, en nooit meer dan 30 seconden hebben… Wat een spanning, dit is een thriller!”
“Als je als enige die mannen kan volgen en dan twee, drie keer aanvalt… Je moet het maar durven, en dan ook nog volhouden. Hij is zo kapot gegaan, maar dit is schitterend, heb er geen woorden voor”, zei de voormalig Rabo-renner. De koerswijze van Arensman valt te prijzen. “Hij gaat vanuit de elitegroep, dat is lef. Eerst rijdt Pogačar het dicht, maar daarna gaat hij nog twee keer. Hij voelde het moment goed aan, toen ze naar elkaar gingen kijken.”
“Je ziet dat Thymen super was, want hij kon een grote versnelling blijven trappen. Dat tekent hoe sterk hij was. Die kleine voorsprong die hij had én houdt… Dan moet je goed zijn. Chapeau, echt een hoogwaardige overwinning. Dit is schitterend”, aldus Boogerd.
In de slotkilometer kwamen de achtervolgers nog dichtbij door een versnelling van Florian Lipowitz. “Ik wou die Duitser bijna van zijn fiets trekken, je bent al derde”, zegt Boogerd gekscherend. “Maar ik had in laatste 500 meter het idee dat hij het ging halen. Hij heeft ook niet omgekeken. […] En dit is nu de nieuwe Nederlandse berg! Vijf aankomsten en twee Nederlandse winnaars. Alpe d’Huez moet vrezen”, zei hij ook nog lachend.
“Tadej Pogačar reed ook wel om de rit te winnen, anders houdt hij het niet zo kort met de ploeg”, ging Boogerd nog verder. “Hij hield het op 20 seconden. Als Vingegaard vanavond de beelden ziet, slaat hij zich voor de kop. Hij gaat gewoon te laat aan… En als je ziet wat overblijft in die groep, Lipowitz wordt kort gelost en wordt Onley gelost. En daar rijdt Thymen bij weg. Tactiek en nadenken hoort bij wielrennen, maar Thymen heeft het niet cadeau gekregen.”

David Moncoutié, volgens insiders clean, is wat mij betreft de grootste coureur uit die tijd.
IEDEREEN weet van het EPO verleden, het idee dat je nog iets toevoegt door dat nog eens te benadrukken.
Maar iedereen weet ook dat vanuit de jaren 70 de hele opbouw naar het EPO tijdperk iets van het hele wielrenpeloton was (waarbij er sommigen niet gebruikten, maar de top vrijwel geheel wel).
Dat iedere keer als de naam Boogerd genoemd wordt zo veel mensen nog steeds in een ultra vrome veroordeling vallen, ik kan er met mijn pet niet bij. Get over it.
De rest van het peloton reed toen op oud brood en balkenbrij, dus dat stelt alles voor mij ineens in een heel ander perspectief.
Iedere uitslag uit die tijd is discutabel, degene met de beste trukendoos, medische begeleiding of het nemen van het meeste risico's was een grotere kanshebber op een betere (eind) uitslag. Dat is geen topsport. Dat is jezelf en het publiek belazeren.
Van mij hoeft Boogie niet zo opgehemeld te worden om zijn resultaten uit het verleden.
Petje af voor Arensman.
We weten allemaal hoe het verder zit, maar of dat nu heel veel zin heeft om te benadrukken, zo na een moment van pure vreugde en emotie...