Ellen Van Loy kijkt met bewondering naar collega’s als Ceylin del Carmen Alvarado, Annemarie Worst en Yara Kastelijn, de vaandeldraagsters van een nieuwe generatie Nederlandse veldrijdsters. “De concurrentie is echt bikkelhard geworden. We worden tot het uiterste gedreven”, zo vertelt Van Loy aan Sporza.

Het vrouwenveldrijden zit al jaren in de lift en afgelopen seizoen kregen de wielerliefhebbers fraaie duels voorgeschoteld tussen verschillende rensters. Van Loy: “We worden echt tot het uiterste gedreven en dat is mooi om te zien, maar ik moet er ook nog mijn boterham mee verdienen. Elke gewonnen plek is belangrijk.”

“In een snelle cross kunnen twaalf vrouwen binnen de minuut finishen van de winnares. Als je mee bent met de eerste twaalf, moet je tevreden zijn. Je kunt veel plekken verliezen als je bijvoorbeeld een bocht verkeerd inschat. Een derde of een twaalfde plek, aan het einde van de rit is dat financieel een groot verschil”, zo vertelt Van Loy.

Een kijkje in de Nederlandse keuken? 
Van Loy denkt nog niet meteen aan stoppen, maar zit wel in de herfst van haar carrière. Hoe kijkt de renster van Telenet Baloise Lions eigenlijk naar de toekomst van de Belgische vrouwencross, in de wetenschap dat ook Sanne Cant (29) al heel wat jaren meedraait? “Hopelijk zitten de talenten nu op een fiets en rijden ze in een veld.”

“Ik hoop in de toekomst jonge talenten te begeleiden, al weet ik niet of ik daar goed in ben.” In België is het met een vergrootglas zoeken naar jong veldrittalent, terwijl Nederland beschikt over vele toekomstige veldrittoppers. Van Loy: “Het kan geen kwaad om eens te gaan kijken en luisteren hoe zij het aanpakken.”

“Nederland heeft veel rolmodellen waar de kinderen echt naar opkijken.” Van Loy ziet zelfs een rol weggelegd voor rensters als Alvarado, Worst en Kastelijn. “Misschien moeten we die toppers ook proberen in te zetten in België. Zo lok je de kinderen misschien naar de cross.”