Een week na Toursucces weer rustig rond Frank van den Broek: “Niet gaan fietsen voor alle aandacht”
Interview Een Tourdebuut om van te dromen. Tweede in de openingsrit na ploeggenoot Romain Bardet en leider in het punten- en jongerenklassement op zijn eerste dag in de Tour de France. Het zette de wereld van Frank van den Broek voor eventjes op z’n kop. De hele wielerwereld wilde weten wie die jongen uit Warmond is.
Een week later is de mediastorm rond de renner van Team dsm-firmenich PostNL gaan liggen. En dat is maar goed ook, zegt Van den Broek. Alle aandacht was voor eventjes leuk.
Het is een week geleden dat jouw wereld op z’n kop kwam te staan. Wat is er sindsdien allemaal gebeurd?
“Ik kan het eigenlijk nog niet echt geloven wat we geflikt hebben. Ik had echt een superdag. Ik denk dat ik niet echt fouten maakte. Alles ging goed in de afdalingen, ook bergop kon ik goed meekomen en op het vlakke kon ik ook echt nog goed snelheid maken. Het was gewoon een superdag.”
Voelde je dat al in de ochtend?
“Kort na de start kreeg ik wel in de gaten dat ik goed was. Ik kon een paar keer goed meespringen en daarna weer van die inspanning herstellen. Toen dacht ik: het zal echt een goede dag zijn. Dat was nogal een verschil met de dagen voorafgaand aan de Tour. Ik weet niet wat de oorzaak was, misschien was het de nervositeit, maar ik voelde me niet echt super. Het verbaasde me eerlijk gezegd dat ik die goede benen had.”
Een goed getimed moment voor een superdag, op je eerste dag in de Tour…
“We grapten al een beetje met de klimmers in de ploeg. Een dag eerder hadden we nog een best zware training gedaan van drie uur. Voor mij viel het nog wel mee, maar sommige jongens moesten echt wel pittige intervallen doen. Die aanpak heeft uiteindelijk wel goed gewerkt.”
Een dag voor de start van een grote ronde nog een zware training. Dat hoor je niet vaak…
“Die eerste twee ritten in Italië waren gewoon heel pittig. Om het lichaam aan zo’n inspanning te laten wennen, kan het goed werken om zo’n prikkel toe te voegen aan een training. We wilden er vanaf dag één gelijk staan. Zeker omdat we echt voor etappes komen en niet voor het klassement. De openingsrit was een mooie kans die we gelijk gepakt hebben.”
Wat heb je teruggekeken van de etappe?
“Een beetje scrollen door de uitzending vooral. En op Instagram heb ik veel voorbij zien komen.

Bardet en Van den Broek waren de nummers een en twee in Rimini – foto: Cor Vos
Jij wordt tweede achter ploeggenoot Romain Bardet en mag het podium op. Wat is er daarna allemaal over je heen gekomen?
“Heel veel pers, heel veel aandacht. We werden behoorlijk in het zonnetje gezet natuurlijk. ”
Wat merk je daar nu een week later nog van?
“Eh, dat valt wel mee eigenlijk. Niet meer zo heel veel. Dat weekend heb ik ontzettend veel berichten ontvangen, maar dat is wel weer helemaal stilgevallen. En eerlijk gezegd vind ik dat wel prima. Op dat moment was het wel leuk, maar ik had al vrij snel zoiets van: het is wel mooi geweest.
Ik ben niet gaan fietsen voor alle aandacht. Maar gewoon omdat ik het leuk vind. Inmiddels is de volle focus weer op volgende kansen.”
Hoe lastig was het om die knop weer om te zetten?
“De tweede rit was ik echt goed naar de klote. Ik had heel erg gehoopt om op z’n minst de witte trui te kunnen behouden. Maar er werd die dag alweer zo hard gereden. Het zat er gewoon niet in om die trui te behouden. In de sprintritten die daarna volgden heb ik even de kans gehad om te herstellen.
In de vierde etappe heb ik het nog heel even geprobeerd. Nog voor de tussensprint was ik heel even weg, maar toen kreeg ik al snel door het ‘m die dag niet ging worden. Pas vrijdag voelde ik me voor het eerst weer wat beter. Toen begonnen mijn benen weer een beetje goed te voelen.”

Van den Broek in het groen, Bardet in het geel – foto: Cor Vos
En je witte en groene trui? Waar liggen die? Heb je ze dagelijks in je handen?
“Die zitten in mijn kleine koffer, maar die ligt achter in de bus. Ik heb ze sindsdien nog amper meer in mijn handen gehad. Dat is iets voor na de Tour.”
Is de gedachte dat ook de gele trui binnen handbereik was nog vaak door je hoofd geschoten?
“Die gedachte is natuurlijk wel een keertje voorbij geweest, maar ik heb er geen spijt van. Ik gebruik het als motivatie. Het is misschien nog wel leuker om iets niet te hebben en het te kunnen najagen, dan dat je iets mag bereiken.”
Wat is voor jou een logische volgende stap?
“Daar heb ik nog niet over nagedacht. Ik denk eigenlijk gewoon zo door blijven gaan.”

Reacties zijn gesloten.