Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Dumoulin pleit voor ander parcours in Amstel Gold Race
Als het aan Tom Dumoulin ligt, gaat het parcours van de Amstel Gold Race in de toekomst stevig op de schop. De Limburger vindt dat de Nederlandse WorldTour-koers veel aantrekkelijker gemaakt kan worden. “Voor ons is het allemaal heel zwaar, maar op tv is het oersaai”, vertelde hij aan de NOS. “Dat is jammer, echt heel zonde.”
Dumoulin reageerde op de kritiek van oud-PSV’er en wielerliefhebber Ronald Waterreus, die de Amstel Gold Race bij Langs de Lijn ‘een veredeld criterium’ noemde. “Die mening deel ik niet, maar je moet toegeven dat het contrast tussen de Vlaamse koersen en Parijs-Roubaix enerzijds en de Amstel, Luik en de Waalse Pijl anderzijds heel groot is.”Typerend voor de Amstel Gold Race is dat er door de favorieten meestal wordt gewacht tot aan de laatste beklimming van de Cauberg. “Terwijl in de Ronde van Vlaanderen de beslissing elk jaar valt op een ander moment”, betoogt Dumoulin. “Laat ze eerst maar eens beginnen met het terughalen van de finish naar Maastricht”, zegt hij met een knipoog naar zijn geboorteplaats.
Dumoulin heeft wel een ludiek idee om de koers minder saai te maken. “Laat een volkomen nobody die niets van wielrennen weet het parcours uittekenen. Dan snappen wij als renners er niets van en weten de ploegleiders niet wat ze met het parcours aanmoeten. Dan krijg je misschien een hele interessante koers.”
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een interview met Tom Dumoulin over zijn band met het gravelen. Nu hij gestopt is als prof, doet hij veel andere dingen. In 2025 gaat hij voor het eerst Unbound Gravel rijden en wij gingen op pad met Dumoulin en Adne Koster om te praten over hun liefde voor de fiets, de koers, en hun voorbereiding op Unbound. Pre-order jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Waarom korter? Roubaix en de Ronde zijn ook niet bepaald kort, en dat waren toch geen saaie koersen... het gaat gewoon om de finale, die nu niet bepaald uitnodigt tot aanvallen.
Kwestie van slimme markering/afzetting. En als je ziet hoe ze zich nu met een half peloton in de afdaling van de Daalhemerweg richting de bocht naar de Cauberg smijten...
Ondernemers zullen het wel niet willen tenzij je er een slim bijverdienmodel van kunt maken.
Dan ook niet zeuren als het een vlak parcours wordt met een massasprint op het einde.
Verder heeft Dumoulin wel gelijk. Dit parcours heeft tot gevolg dat je alleen de laatste 3 kilometer hoeft te bekijken en dan heb je alles gezien.
Mijn voorkeur gaat toch uit naar de aanloop via de Wilhelminalaan. Die loopt al licht omhoog en geeft nog kansen om naar voren te komen. Dan heb je niet het gevaar van de bocht die ze nu hebben. Als ze door de Grendelpoort gaan is de laatste 100 meter voor de Grendelpoort al beslissend. Als je daar op positie 15 tot 20 zit doe je al niet meer mee. Via de Wilhelminalaan heb je meer favorieten op de eerste lijn die mee kunnen doen voor de overwinning.
Bovendien maakt een parcours zwaarder maken het helemaal niet meer open, vaak juist meer gesloten. Zeker bij heuvelklassiekers, waar de renners over het algemeen over één cartouche beschikken. Dan wordt het wachten nog belangrijker.
De aankomst op de Cauberg met een grote groep is helemaal zo erg niet, dat geeft de AGR juist een mooi karakter. Alleen het probleem is nu dat het echt te moeilijk is geworden om weg te rijden omdat wát er moeilijk is te ver van de finish ligt. Het parcours hoeft dus niet lastiger, maar leg de Keutenberg weer in de echte finale. Dan nog steeds kan het een sprint de Cauberg op worden, maar ligt dat niet voor 90% vast zoals het dat nu ligt.
In 2009 moest Gesink op de Wilhelminalaan al lossen bij Ivanov en Kroon, dus liever niet. ;)
Met die lus om het centrum van Valkenburg heen is het alsnog korter i.c.m. Dodeman en Keutenberg noordwaarts afdalen vergeleken met de huidige lus Keutenburg en via Sibbe en Daalhemerweg. Maar op de weg tussen Schin op Geul en Valkenburg is een grote groep wel in het voordeel t.o.v. vluchters.
Toen de finish in Maastricht lag was het ook niet veel beter met vaak een sprint van een grote groep (won zabel niet ooit in een sprint?).
Nederlanders op plek 2 en 3 morgen teken ik gelijk voor en Gesink ook ;)
De finale voor de Keutenberg / Dodeman moet dan selectiever zijn. Als er dan nog maar 1 of 2 favorieten een knecht bij zich hebben, heeft een groep (bijv. de 5 die ik eerder noemde) nog meer kans van slagen. Als Gilbert bijvoorbeeld alleen nog Sanchez bij zich heeft en Matthews alleen nog Gerrans, dan zie ik Kwiat, Purito en Costa geen kopwerk doen als Gilbert en Matthews in het wiel blijven zitten gokken. Het zou nog mooier zijn als een aanvaller dan ook nog een teamgenoot (Gesink of Gallopin) in het wiel van de groep favorieten kan zitten profiteren.
Voordeel van de Wilhelminalaan blijft toch dat meer favorieten vooraan de Cauberg kunnen beginnen en er een eerlijke strijd is. Die Wilhelminalaan was volgens mij ook de laatste keer met een Nederlander op het podium ;)
Maar wat is "saai / oersaai" Dat is toch voor eenieder verschillend.
Hoe spannend een koers is, dat maken de renners voor een groot deel en het parcours in mindere mate uit.
Milaan - San Remo.
Ik vind daar geen bal, spanning aan.
Minder renners en korter parkoers maakt het dinamisch, daarnaast hebben meer renners kans op winst. Aanvallen is een pre en controle is bijna onmogelijk. De sterkste moet anticiperen om te winnen en omdat de koers kort is moet je sneller reageren. Veel spannender vorm de kijker, maar ook schappelijker voor de renner! Wielrenner loopt gigantisch achter in innovatie op tv gebied. Moeten ze veel meer mee kunnen doen.
Ik vond de aankomst in Maastricht prachtig. Dat waren gedenkwaardige wedstrijden, waarin heel uiteenlopende renners mee konden doen voor de overwinning.