Interview Ruben Van Gucht en Paul Herygers zijn sinds vorig veldritseizoen dé stemmen van de cross. Voor Van Gucht is die rol als commentator in het veld relatief nieuw, Herygers kan dan weer jarenlange ervaring voorleggen. WielerFlits zocht de twee heren op voor een dubbelinterview over het huidige veldritseizoen, het opvolgen van Michel Wuyts en het drukke leven als commentator.

We spreken de twee commentatoren na de veldrit in Baal, op nieuwjaarsdag. Mathieu van der Poel gaf er andermaal een demonstratie. Wout van Aert moest veel tijd prijsgeven, dat zagen ook Van Gucht en Herygers. “Wat we vandaag zagen, was een zeer hoog niveau”, vertelt Herygers. “Ik had meer strijd verwacht, zeker op dit parcours. Dit zou Van Aert beter moeten liggen.”

Waar Van der Poel nu de grote smaakmaker is, was Thibau Nys dat in het begin van het seizoen. Waren jullie verrast door zijn prestaties? 
Van Gucht: “Goh, in Beringen was ik niet per se verrast door Thibau. We hadden in de maanden voor het veldritseizoen natuurlijk al een aantal keren mooie dingen gezien. Vooral zijn overwinning in die Zwitserse eendagskoers (de GP des Kantons Aargau, red.), waar hij Marc Hirschi en Pello Bilbao klopte, was zeer straf. Toen voelden we al aankomen dat hij goed ging zijn. Maar een aantal weken later, wanneer hij de Koppenbergcross won, was ik wel zeer verbaasd. Zeker de manier waarop, dat was zeer straf.”

Herygers: “Voor mij was ook zijn zege in Waterloo van een hoog niveau. Daar toonde hij niet alleen zijn fysieke sterkte, maar ook dat hij in het kopke sterk is. Zo jong en zo helder kunnen denken, dat is knap. Maar we moeten nu ook zeggen dat zijn niveau wat wisselvallig is. Zijn vorm is een beetje zoals de beurs van Wall Street, constant op en neer (lacht, red.). Dat was in de jeugd ook al zo, dus dat moeten ze wel zien op te lossen.”

Van Gucht: “Paul zag het ook meteen aankomen. Hij zei zeer snel dat Thibau nog een aantal crossen ging winnen, maar ook dat hij serieus wat dipjes ging hebben. Paul leest de koers als geen ander.”

Is Nys de nieuwe ster dat het veldrijden, en vooral het Belgische publiek, nodig heeft?
Van Gucht: “In die eerste weken van het veldritseizoen zeker wel. Dan is hij cruciaal. Thibau heeft gigantisch veel talent, maar is ook iemand waarvan het publiek houdt. Hij heeft iets speciaals. Maar we moeten ook realistisch zijn en nu de kerstperiode is aangebroken, gaat het veel minder over hem. Nu zijn Wout en Mathieu dé sterren.”

Herygers: “Wat Ruben zegt klopt helemaal. Thibau is een mannetje. Vandaag zag ik een kindje langs het parcours staan met een kartonnen bord met daarop ‘Wout + Thibau’ staan. Dat zegt eigenlijk alles. Hij is een renner waarvoor je naar de cross komt. Dat is mooi, zo’n mannen hebben we nodig.”

De jonge Nys werd hard aangemoedigd op de Koppenberg – foto: Cor Vos

Nys is een van de kopmannen van Baloise Trek Lions, die ploeg heeft dit seizoen een zeer grote stap gezet. In een aantal crossen hebben zij een voordeel gehaald uit hun numerieke overwicht. Kunnen we stellen dat veldrijden meer een ploegsport is geworden?
Van Gucht: “Dat is een moeilijke vraag. Je kan dit seizoen inderdaad zien dat ze zeer hard aanwezig zijn. Zeker in het begin van het seizoen was dat zeer zichtbaar. De laatste weken zijn ze dan weer bezig met de juiste renners op te stellen in de juiste koers. Zo won Joris Nieuwenhuis bijvoorbeeld de Wereldbeker in Val di Sole terwijl de rest van de ploeg op stage zat in Italië. Op die manier blijven ze een heel seizoen relevant.”

Herygers: “Het belangrijkste is dat ze meerdere renners hebben die het kunnen afmaken. Dat heeft geen enkele andere ploeg op dit moment, zeker niet met zo veel renners. Sven Nys heeft dat allemaal goed gezien, hij heeft een goede zaak gedaan. Hij heeft de juiste mannen op het juiste moment in de ploeg gebracht en daar plukt hij nu de vruchten van. Volgens mij zijn het ook niet zo’n dure renners. Zoals Nieuwenhuis bijvoorbeeld, hij heeft hem in de ploeg gehaald toen hij de weg beu was. Slim.”

Van Gucht: “Daar sluit ik me bij aan. Voor mij is Ronhaar trouwens wel een nog grotere ontdekking dan Nieuwenhuis. Die jongen heeft echt een bijzonder grote motor. Het knappe is dat hij ook nu, diep in het seizoen, zo blijft rijden.”

Van der Poel is nu de man van het moment. Vader Adrie zei dat Mathieu richting het wegseizoen nog een aantal procentjes kan verbeteren. Moeten we dan de hoop opgeven en ook op de weg geen strijd verwachten?
Van Gucht: “Wat zijn procenten natuurlijk. Wat bedoelt Adrie daar exact mee, hoe meet je dat? Natuurlijk is het de bedoeling dat Mathieu richting het wegseizoen weer een opbouw gaat doen en andere accenten gaat leggen. Maar of we dan echt kunnen zeggen dat hij nóg beter gaat zijn? Dat vind ik moeilijk om over te oordelen. Het zou in ieder geval heel straf zijn.”

Herygers: “Van der Poel doet op dit moment alles goed. Hij leeft voor zijn sport, misschien wel meer dan ooit. Wat hij daar in Spanje heeft gedaan (Van der Poel heeft in de winter een aantal weken getraind onder de Spaanse zon, red.), heeft hij nog nooit eerder gedaan. Je ziet nu wat voor effect dat heeft. Misschien kan hij zelfs nog meer voor zijn sport leven, al hoeft dat niet bij hem. Dat speelse is cruciaal voor hem.”

In Hulst kwam Van der Poel nog een keer in contact met supporters die hem viseren. In het verleden zijn er nog zo’n incidenten geweest. Is er een oplossing voor deze problematiek?
Herygers: “Zoals Sven Nys het tijdens de uitzending zei: ‘De muziek van de feesttent luider zetten, dan hoor je het niet als de fans boe roepen’ (lacht, red.).”

Van Gucht: “Het is een moeilijke situatie. Ik weet niet of de organisatoren veel kunnen doen. De verantwoordelijkheid ligt bij het publiek zelf. Er kan ingezet worden op sensibilisatie. Ik hoop dat er dan ook sociale controle komt tussen de supporters. Ze moeten elkaar durven aanspreken als iemand iets doet wat niet door de beugel kan.”

Herygers: “Ik hoorde een idee waarbij er mensen undercover, normaal gekleed, op het terrein zouden rondlopen. Zij zouden dan communicatie kunnen hebben met de organisatie en de mensen die zich niet kunnen gedragen er kunnen uitpikken. Dan kunnen ze die gewoon buitensmijten.”

Van Gucht: “Zoals in het voetbal; stadionverbod! Dat is geen slecht idee. Als dat onder de supporters zou rondgaan, krijgen ze misschien ook wat schrik om niks verkeerd te doen. Dat lijkt me alleen maar goed.”

Van der Poel laat Van Aert deze winter elke keer zijn achterwiel zien – foto: Cor Vos

Laten we het nu hebben over jullie rol als commentatoren. Ruben, hoe is het voor jou om Michel Wuyts op te volgen? 
Van Gucht: “Het zijn grote schoenen om te vullen. Ik ben opgegroeid met Michel. Als kind keek ik al naar hem op. Daarna heb ik het geluk gehad om met hem te kunnen samenwerken. Ik heb ontzettend veel van hem geleerd. Ik heb rustig kunnen leren en heb ook een aantal keren commentaar gegeven toen Michel ziek was of niet kon. Daarvoor was ik ook lang reporter in het veld. Ik ben er dus niet uit het niks ingegooid.”

Herygers: “Ik vind dat Ruben het heel goed doet. Hij legt zijn eigen accenten tijdens de uitzendingen, maar we gooien het ook niet helemaal om ten opzichte van vroeger. Dat is een goede balans. We hebben onze draai gevonden samen.”

De rol als commentator brengt vaak ook heel wat kritiek met zich mee. Hoe gaan jullie daarmee om?
Van Gucht: “Ik kan daar vrij goed mee omgaan. Door sociale media kan het soms wel best dichtbij komen. Ik heb echter geleerd van een van mijn vroegere bazen dat ik alleen naar hen moet luisteren (lacht, red.). Als zij zeggen dat het goed is, is het goed. Als zij kritiek hebben of me ergens op wijzen, luister ik.”

Herygers: “Ik vind het heel knap hoe Ruben met kritiek omgaat. Hij heeft echt een harnas rond hem, het glijdt van hem af. Hij is daarin net zoals Michel, die kon daar ook heel goed mee om. Dat is knap. Ik heb het zelf veel moeilijker met kritiek. Ik ben een gevoelige mens. Ik kan echt wakker liggen van zo’n dingen.”

Wat hebben jullie aan elkaar? 
Van Gucht: “Heel veel. Paul is een zeer warme persoon. Ik werk graag met hem samen. Dat zit in kleine dingen. Ik heb bijvoorbeeld de gewoonte om vrij laat naar de cross te komen. Paul is dan al ter plaatse en belt me dan om me te informeren. Dan zegt hij bijvoorbeeld dat ik een bepaalde weg niet moet nemen omdat er file is of dat ik me op een bepaalde plaats moet parkeren. Aan zulke dingen voel je dat er rekening met je wordt gehouden.

Herygers: “We vullen elkaar aan, zoals dat hoort in de commentaarcabine. Ons werk stopt ook niet hier. Ook na de cross horen wij elkaar. Zo sturen we bijvoorbeeld dingen naar elkaar door als we iets gelezen hebben.”

Archiefbeeld van Van Gucht – foot: Cor Vos

Hoe bereiden jullie je voor op een uitzending?
Van Gucht: “Ik heb een vaste routine. Zoals ik net zei, ga ik altijd vrij laat naar de cross. Mijn voorbereiding doe ik tijdens en na het ontbijt. Dan lees ik veel en werk ik me in. Daarna ga ik altijd een uur lopen, dat doe ik elke dag. Dat werkt perfect voor mij, zo kom ik fris aan op de cross.”

Herygers: “Ik ben dan weer vroeg op de cross. Ik probeer hier dan nog wat info te winnen bij mensen die ik ken en door wat zaken op te zoeken. Al is dat laatste soms moeilijk, zoals vandaag. Ik had geen wifi en kon niks meer opzoeken. Dan moest ik een uitzending doen puur op routine. Gelukkig kan ik dat ondertussen wel.”

Laatste vraag. Voor de crossers zelf is de kerstperiode bijzonder druk, maar ook voor jullie. Hoe overleven jullie deze periode?
Van Gucht: “Eigenlijk op automatische piloot. Ik heb zo’n vaste routine nu, dat ik er niet veel bij moet nadenken. Maar natuurlijk moet je op sommige momenten rust inbouwen. Gisteren (op 31 december, red.) lag ik bijvoorbeeld al om half elf in mijn bed. Zo blijf ik fris.”

Herygers: “Wat wij doen is ook topsport. Op dit moment leven wij ook van uitzending naar uitzending. Soms weet ik zelfs niet meer welke dag het is (lacht, red.). Gelukkig komen we allebei zeer graag op de cross.”