Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Droom komt uit voor wereldkampioen Remco Evenepoel: “Zo’n seizoen ga ik niet meer hebben”
Remco Evenepoel mag zich het komende jaar wereldkampioen wielrennen noemen. In Wollongong stond er geen maat op de 22-jarige Belg, die meeschoof in een grote kopgroep en de laatste 25 kilometer in zijn eentje afwerkte. “Dit is ongelooflijk”, jubelt Evenepoel na afloop. “Dit is een droom.”
“Ik kan dit niet vergelijken met mijn wereldtitel bij de junioren. Dit is drie uur langer en de koers was veel zwaarder. De wedstrijd was lang en het was ook een super lang seizoen. Het is geweldig dat zo af te sluiten. Ik ben blij dat ik de benen had vandaag”, blikt hij terug.
In de finale wist hij Alexey Lutsenko te lossen op de voorlaatste beklimming van Mount Pleasant. “We waren met twee man vooruit en ik voelde dat ik sterker was dan Lutsenko. Maar ik wilde alleen verder. Op dit parcours was er geen tijd te verspillen. In de slotronde merkt ik dat Mount Pleasant super zwaar was, daar voelde ik mijn benen echt explodeerden. Maar ik wist dat het bijna klaar was, want na de afdaling was het nog maar vijf kilometer tot finish”, aldus Evenepoel.
“Mijn voorsprong werd ook alleen maar groter. Ik bleef maar gaan, want het is toch het WK. Je wil dan geen risico nemen en gewoon die trui winnen.”
‘We hebben dit verdiend’
De Belgische ploeg koerste erg attent en dat pakte in Australië goed uit voor Evenepoel. “We hebben echt als een team gekoerst. Vooraf zeiden we al: het maakt niet uit hoe, maar we wilden dit WK winnen als ploeg. Het was Wout van Aert of ik. Ik moest vroeg aangaan, en hij zou volgen en wachten op zijn sprint. En dit keer heeft de vroege aanval het gered. We hebben dit verdiend”, geeft Evenepoel aan.
“Dit is een droom. Het is ongelooflijk. Het is jammer dat het WK volgend jaar al in augustus is, dus het zal een van de kortste jaren als wereldkampioen zijn. Maar ik heb hier al heel lang over gedroomd. En nu win ik na een monument, een klassieker en eengrote ronde ook het WK. Een seizoen als dit zal ik niet vaak meer hebben. We gaan zit zeker heel groot vieren. Ik ga mijn bed niet zien, denk ik.”
foto: Cor Vos
Laat ze allemaal maar starten in de tour. Wat een rijkdom.
Vevie mag het hier dan op een beschaafde manier dezelfde boodschap overbrengen, maar velen hier en op andere media, deden dat iets minder beschaafd en met een compleet gebrek aan respect.
Het is gewoon Remco Evenepoel
Dat is zijn kracht, er is niemand die dit beter kan. Maar als de absolute top zoals Wout of Pogacar of Colbrelli op het EK in het wiel zitten, denk ik niet dat dit lukt. Al de rest begeeft onder zijn gebeuk. Maarja als je als concurrent zijnde je koers helemaal afstemt op Evenepoel rijdt er iemand anders weg en win je ook niet.
Doet me beetje denken aan Cancellara in de Vlaamse klassiekers, als hij los kwam, was er geen houden meer aan. Die konden ze ook enkel verslaan door te anticiperen of in het wiel te hangen (en dan ging er een derde hond met de zege vandoor).
Dat denk ik ook wel eerlijk gezegd. Na zo'n fenomenaal jaar met de regenboogtrui als het absolute orgelpunt, moet er natuurlijk alleen maar plaats zijn voor de grote vreugde. Maar als iemand die hier vaak genoeg in discussie is gegaan met de in mijn ogen té kritische naysayers, zou ik toch ook waken voor te overdreven euforie bij de supporters.
Volgend seizoen zal hij in de trui van wereldkampioen nog meer een bull's eye op zijn rug hebben. Reken daarbij dat er heel wat grote kleppers dit seizoen zonder grote prijs hebben afgesloten, en volgend jaar dus alles op alles gaan zetten om hun plaats aan de top weer in te nemen. Denk aan Pogacar, Roglic, Bernal als die terug op niveau komt, Alaphilippe... Ook voor Wout & Mathieu en een coming man als Pidcock was dit uiteindelijk geen grand-cru seizoen.
Ik was en blijf ervan overtuigd dat Evenepoel met zijn fysieke capaciteiten en de mindset van een kampioen zijn palmares nog aardig gaat aanspekken, maar een seizoen als dit zou ook voor hem wel eens once in a lifetime kunnen zijn. Net zoals er in mijn ogen veel te pessimistisch werd gedaan na zijn terugkeer na De Val, moeten we ook nu niet doorslaan en denken dat hij volgend jaar weer zomaar de ene grote prijs na de andere gaat pakken.
Inderdaad goed vieren en wat mij betreft in december ook de Vélo d'or gaan ophalen.
Alleen die met een buitengewone fysieke gave kunnen meerdere WK's winnen of meerdere monumenten winnen.
Zijn grote kracht is zijn motor. En zolang die op dat niveau meegaat kan er veel. Maar zelf als REV-fan vrees ik het Sagan-scenario. Vlug aan de top. 10 jaar mee en dan plots gedaan.
Een monument, klassieker, grote ronde en WK winnen in één seizoen, dat doet hij niet meer na.
Dat wordt dan ook hét belangrijkste punt de komende jaren. Voeten o de grond houden, realistische doelen blijven stellen en omgaan met nederlagen/teleurstellingen zoals hij het dit jaar deed en niet zoals hij het de jaren daarvoor deed. Als hij volgend jaar een patat krijgt in de Tirreno zoals dit jaar zal er zo mogelijk nóg meer over geschreven worden.
Uiteraard, maar ik zou het wel grappig vinden indien Evenepoel (na Pogacar) ook tussendoor even 2 monumenten wint en de theoretische "strive for fivers" Thieu, Wout en Flip vlotjes voorbij gaat.
Maw boeken toe, 't is goed geweest!
RVL is voor Juju
Ik twijfel er niet aan dat hij zijn kampioenentrui gaat laten zien. Maar ik hoop vooral dat hij met deze trui aan eens stopt met het moeten bewijzen van het ongelijk van anderen, en gewoon gaat koersen voor zijn eigen erelijst. Zonder die voetbalgebaartjes als het vingertje voor de mond als je een keer een doelpunt maakt. Hij heeft dit jaar volgens Lefevere reuzensprongen gezet op de fiets. Wat mij betreft mag hij dat ook gaan doen naast de fiets (al stemde zijn gedrag bij de Vuelta mij op dat vlak ook wel hoopvol).
Ik vond zijn zege in LBL dan toch iets groter dan dit hier, iedereen wist op 50 km van de meet toch al wat de uitkomst ging zijn alleen de Evenepoel lovers vonden dit een leuke koers in realiteit was het een flauwe bedoeling.
raar dat de raid van pogacar in de strade, waarbij de winnaar ook op tientallen kilometers van de finish duidelijk was bij gebrek aan initiatief in de niet zo sterk bezette achtervolging, wel een epische koers was die in het collectief geheugen zou blijven hangen.
Ik zei al eerder in feite niks te kennen van vrouwenkoers, maar als je als 39-jarige dat kan presteren dan ben je volgens mij fysiek te sterk voor het vrouwencircuit dat eigenlijk pas de laatste jaren in volle ontwikkeling is.
Als ik juist hoorde mogen vrouwenkoersen ook maar een bepaalde afstand hebben of zo. Ik denk dat VVL gewoon fysiek méér aankan en dus bij wijze van spreken deze prestatie kan neerzetten.
Ik zie geen enkele man in staat ooit hetzelfde te doen en de mannen mogen ook maar een bepaald aantal koersdagen hebben dacht ik. Dus dan is dat praktisch al helemaal onmogelijk.