Dolblije Egan Bernal: “Ongelooflijk dat ik Parijs-Nice heb gewonnen”
Egan Bernal kon na de slotetappe van Parijs-Nice maar moeilijk bevatten dat hij de Franse rittenkoers op zijn naam had geschreven. In de rit naar de Col de Turini veroverde hij de gele leiderstrui om die gisteren op de laatste dag met succes te verdedigen.
“Dit voelt geweldig. Ik kan niet geloven dat ik Parijs-Nice heb gewonnen”, reageerde Bernal vol ongeloof. “Ik ben echt heel blij.” De Colombiaan kreeg de titel niet cadeau in de slotetappe, want belangrijke concurrent Nairo Quintana reed hem virtueel zelfs even uit de gele trui. Team Sky wist de scheve verhoudingen echter recht te trekken, waardoor haar jonge goudhaantje in de voetsporen kon treden van zijn landgenoten Carlos Betancur en Sergio Henao.
“Toen enkele renners aanvielen, kon ik ze niet volgen. Maar ik wist ook dat ik een goede ploeg had, een sterke ploeg ook die de vluchters binnen schootsafstand kon houden”, blikte Bernal terug. “Het was niet lastig om rustig te blijven, want ik geloofde in het team. De hele ploeg reed zo hard. We wisten dat het de laatste dag was en onze mannen legden echt de pees erop. Quintana was erg sterk, maar ik had Michał Kwiatkowski, Iván Ramiro Sosa, Tao Geoghegan Hart…”
Wachten en rustig blijven
“Toen Quintana aanviel, wist ik dat als ik hem zou volgen, ik bij hem kon blijven. Maar dan zou ik er alleen voor staan en ik gaf er dan de voorkeur aan om even te wachten en rustig te blijven. Nicolas Portal, onze ploegleider, weet alles van deze koers. Alle details, hoe de wind staat, de wegen, de tijdsverschillen. In de finale wist ik dat ik aan 45 seconden genoeg had om te winnen”, zei hij nog.
Bernal hervat de competitie in de Ronde van Catalonië en gaat zich daarna voorbereiden op de Giro d’Italia, waarin hij de kopman is van Team Sky. “Het wordt mijn eerste grote ronde als kopman, dus ik wil ervan genieten. Ik wil er nog niet aan denken of ik kan winnen. Ik ben namelijk pas 22 jaar oud, ik ben jong en ik moet nog veel leren. Ik moet met beide benen op de grond blijven.”

even later
“Toen Quintana aanviel, wist ik dat als ik hem zou volgen, ik bij hem kon blijven. Maar dan zou ik er alleen voor staan en ik gaf er dan de voorkeur aan om even te wachten en rustig te blijven.''
Oftewel meneer Bernal was aan het jokken. Hij had de aanval van Quintana dus wél kunnen volgen, maar koos ervoor om (of moest) zijn ploeg het te laten oplossen. Hij wil niet als een laffe renner gezien worden, maar is het dus eigenlijk wel.
Waarom een laffe renner. Je kunt ook zeggen: Een renner met inzicht, die weet wat wel en niet kan. Hij voelde dat het goed zat met het team om zich heen. En het team werkte inderdaad hard voor de winst van Bernal. Daar is het team voor. Het klopt dat het raar overkomt als hij zegt dat hij de aanvallers eerst niet kon volgen en later dan weer wel Quintana.
Vergeet niet dat Bernal nog maar 22 jaar is. Als je het dan toch al zo kan beredeneren dat het goed zit is dat gewoon erg knap. Zeggen en doen is meestal twee. En hij doet het gewoon.
Zoveel zijn er niet die dat kunnen. Uiteindelijk zorgde hij er zelf voor in het laatst ook de marge te verkleinen. Dus snap ik de opmerking niet zo dat het "laf" is.
Maar het is hem vergeven, je eigen mogelijkheden inschatten is moeilijk, pacen is moeilijk en hij is nog jong.
Maar nu fouten maken mag ook, en hij rijdt nu te behouden om vrolijk van te worden.
Hopelijk iets meer lef in de Giro.
Onder de renners die ouder zijn dan hij zie ik geen groter talent.