Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Giro 2018 met acht aankomsten bergop, minder kilometers tegen de klok
In Milaan is het parcours van de Giro d’Italia 2018 gepresenteerd. De Italiaanse rittenkoers start volgend jaar op zaterdag 5 mei in Jeruzalem met een openingstijdrit van 9,7 kilometer. Drie weken later wordt op zondag 27 mei in de straten van Rome de slotetappe verreden.
De Giro kent volgend jaar minder kilometers tegen de klok. Het totaal van de twee individuele tijdritten in het etappeschema bedraagt 44,2 kilometer, terwijl dat er dit jaar nog 69,1 waren. Er zijn acht aankomsten bergop, met de beklimming van de Etna tijdens de zesde rit als eerste krachtproef. Daags voor het einde vormt de beklimming naar Cervinia de laatste test.Tom Dumoulin was aanwezig bij de presentatie, maar hield zich op de vlakte over zijn deelname. “Dat kan ik nu nog niet zeggen. Ik heb het parcours nog maar net gezien. Maar ik vind het een mooi parcours”, vertelde de titelverdediger. In januari maakt hij zijn beslissing wereldkundig. De organisatie kon wel de komst van Chris Froome aankondigen.
Zoals eerder bekend gemaakt zullen de eerste drie etappes het peloton door Israël voeren. Er wordt aangevangen met een tijdrit van 9,7 kilometer door Jeruzalem. Etappe twee en drie zullen een decor voor sprinters vormen. Beide etappes moet één geclassificeerde klim overwonnen worden. Etappe twee van Haifa naar Tel Aviv voert de renners over de Zikhron Ya’Aqov. In de derde etappe zullen de renners door de Negev woestijn rijden. Hier moeten ze een klim gelegen rondom Makhtesh Ramon overwinnen. Dit is een type krater die alleen in de Negev woestijn te vinden is.
Na een rustdag en een verplaatsing naar Europa, vinden de eerste drie etappes over Italiaanse wegen plaats op Sicilië. Etappe vier is een eerste heuveletappe, met onderweg twee klimmen waar punten te verdienen zijn voor de bolletjestrui. De laatste tien kilometer gaan licht heuvelop, ideaal voor punchers. De vijfde rit voert de renners over drie geclassificeerde klimmen en kent wederom een finish heuvelop. In etappe zes kan een eerste krachtmeting verwacht worden tussen de klassementsmannen met een finish op de Etna.
Etappe zeven is opnieuw een kans voor de sprinters voordat de klassementsmannen hun degens weer mogen kruisen. Etappe acht is wederom een finish bergop, naar de top van de Montevergine di Mercogliano (17,1 kilometer aan 5%). Ook in etappe negen zal het peloton de nodige hoogtemeters moeten verwerken. Na een heuvelachtig begin en een officiële klim gaan de laatste 46,9 kilometer bijna volledig bergop. Een flinke test voor de klassementsrenners. Na een tweede rustdag begint de tiende rit met een klim van ruim elf kilometer en voert deze verder over heuvelachtig terrein. Een grote kans voor de aanvallers van het peloton.
De elfde rit voert het peloton van het binnenland naar de kust met onderweg twee klimmen waar punten vallen te behalen in het bergklassement. De finish voert de renners heuvelop Osimo in. Hier zullen punchers hun slag willen slaan. Etappe twaalf en dertien zijn bijna geheel vlak met slechts een korte klim dicht op de finish. Zijn er sprinters goed genoeg om deze heuvels te overleven of kan een late aanval hier slagen?
Etappe veerten is een rit waar menig wielerfan vingerlikkend naar uit zal kijken. Op deze dag moeten de renners, naast vier andere beklimmingen de Monte Zoncolan (10,1 kilometer aan 11,5%) bedwingen. Met stukken tot wel 22% zal de top van het klassement het elkaar hier bijzonder moeilijk proberen te maken. De hierop volgende rustdag zullen de renners bijzonder fijn vinden. Etappe vijftien wordt daarentegen weer een zware kluif. Met maar liefst vier gecategoriseerde klimmen en een finish heuvelop zetten de klassementsrenners ongetwijfeld hun strijd voort. Ondanks het vlakke profiel wordt de zestiende rit allesbehalve makkelijk. De tweede individuele tijdrit, over 34,5 kilometer, wordt verreden van Trento naar Rovereto. Etappe zeventien is daarentegen relatief makkelijk. Met ‘slechts’ één klim en een vlakke finish is dit de stilte voor de storm die het sluitingsweekend ongetwijfeld gaat worden.
Etappe 18 is het openingsschot voor een loodzwaar einde aan de ronde van Italië. Na een lange aanloop en een korte klim zullen de renners tot 1607 meter hoogte naar het skioord Prato Nevoso klimmen. Met vier cols, de Cima Coppi (hoogste punt in de Giro, red.) en een finish bergop is de negentiende rit de koninginnenetappe van de Giro 2018. De Cima Coppi is de gevreesde Colle delle Finestre. De klim loopt 18,5 kilometer aan een gemiddeld stijgingspercentage van 9,2% omhoog. De laatste 7,8 kilometer gaan echter over onverharde wegen. De laatste kans voor klassementsrenners om het verschil te maken volgt op de voorlaatste dag. Met drie beklimmingen dicht op elkaar en een finish bergop zal het klassement hier in een definitieve plooi vallen. De slotrit voert de renners met tien identieke ronden 118 kilometer door Rome. Een kans voor de sprinters die het hooggebergte hebben weten te overleven.
De laatste week is wederom ziek...
Het gaat om de gedachte natuurlijk.
Hij kan ze allebei winnen, de betere tijdrijder en wie weet nog beter klimmend.
Als ie met minuten voorsprong kan winnen zoals dit jaar, daarna lekker twee weken rust en dan voorbereiden, eerste week tour is zo vlak als een biljartlaken.
Btw: als ie vollebak in de Giro moet krijgt hij in de Tour garantie ergens een klop, week meer of minder maakt niets uit
Als je ooit volle bak drie weken gereden hebt kon je weten dat de minderen nog voller voor de bak moeten gaan, voor de laatste keer van drie week fietsen word je niet moe, integendeel, alleen maar fitter als je Tom in Milaan goed bekeken hebt met kleine Nario bedruimeld ernaast.
Als er belangstelling is ga ik op het forum tzt een parcours posten met identieke start- en finishplaatsen, alleen dan fatsoenlijke etappes, want het is niet alsof RCS gewoon een waardeloze set plaatsen die geld voor etappes wilden neerleggen heeft gekregen.
Die weinige tijdritkilometers in grote rondes vind ik best logisch. De verschillen tussen de klassementsrenners zijn de in de tijdrit gewoon veel groter dan in de bergen. Voor een spannende koers zijn organisatoren dus gebaat bij minder tijdritkilometers.
De passen die je noemt liggen geen van allen (op een deel van de Sella na) in Süd Tirol. Denk eerder dat je combinatie Trentino Alto Adige bedoelt, waar ze deels in liggen (Mortirolo en Gavia zijn Lombardije en Giao is volgens mij al Veneto). Trentino doen ze kort aan met Trento, maar inderdaad geen noemenswaardige passen.
Verder best oké parcours, veel leuke overgangs etappes, ook al vroeg in het schema.
Gevarieerd parcours zo op het eerste oog, tijdritkilometers, bergop aankomst, aankomst na en op heuvels, vlakke ritten. Voor ieder wat wils!
Haha meen je dit serieus? Dit is toch ongeveer in iedere ronde dat je tijdritkilometers hebt en aankomsten bergop. Wat een dooddoener.
Kijk eens wat kritischer naar dit parcours. Tijdritten zijn niet heel bijzonder, bergritten niet heel speciaal. Ik word er niet warm of koud van. Echt een parcours om Froome te paaien.