Dit gebeurde er in de wielerwereld op 16 mei
zaterdag 16 mei 2020 om 19:00

Dit gebeurde er in de wielerwereld op 16 mei

Een periode zonder wielerwedstrijden geeft ons de gelegenheid om de geschiedenisboeken in te duiken. In de rubriek ‘WielerFlits Retro’ halen we dagelijks herinneringen op aan wat er op deze dag in het verleden gebeurde. We duiken in ons archief en nemen jullie mee naar memorabele momenten uit de wielerhistorie. Vandaag: Wat gebeurde er in de wielerwereld op 16 mei?

1983: Een duel op het scherpst van de snede tussen Saronni en Argentin

Giuseppe Saronni en Moreno Argentin – foto: Cor Vos

Het Italiaanse wielrennen beleefde in de jaren tachtig van de vorige eeuw hoogtijdagen dankzij de vele successen van renners als Francesco Moser, Giovanni Battaglin en Giuseppe Saronni. Die laatste mag in 1983 als wereldkampioen van start gaan in de Ronde van Italië. De kopman van Del Tongo won eerder dat jaar al Milaan-San Remo en mag ook vroeg in de Giro de champagne ontkurken. Saronni wint namelijk de vierde etappe met aankomst in Todi, voor een zekere Moreno Argentin en Michael Wilson.

Saronni is begin jaren tachtig al een gearriveerde naam, voor Argentin moet het allemaal nog beginnen in het shirt van Sammontana. De klassiekerspecialist uit San Donà di Piave won na zijn profdebuut in 1980 al meteen enkele etappes in de Giro, maar werd op 16 mei 1983 geklopt door zijn oudere landgenoot. Saronni won ruim twee weken later bovendien zijn tweede en laatste Ronde van Italië. Argentin deed niet mee om de eindzege, maar won die Giro wel de etappes naar Salerno en Gorizia. En nam ruim tien jaar later afscheid met een imposante erelijst.

Uitslag vierde etappe Giro d’Italia 1983


1998: Alex Zülle klokt snelste tijd in proloog en verovert eerste roze trui

Alex Zülle in de roze trui – foto: Cor Vos

Alex Zülle was een van de beste ronderenners van de jaren negentig, wat vooral tot uiting kwam in de Vuelta a España (tweede in 1993, winst in 1996 en 1997) en de Tour de France (tweede in 1995 en 1999). De bebrilde Zwitser liet de Giro d’Italia aanvankelijk links liggen, maar maakte in 1998 toch zijn debuut namens het Franse en later veelbesproken Festina. De allrounder heeft geen tijd nodig om zich te acclimatiseren, want in de proloog in buurland Frankrijk is het al meteen raak voor Zülle. Serghei Gonchar en Artūras Kasputis zijn de eerste verliezers.

Het blijft niet bij een proloogzege voor Zülle, die vijftien dagen later ook de beste is in de tijdrit in Triëst en aan het einde van de eerste week zelfs wonderklimmer Marco Pantani uit het wiel rijdt op weg naar Lago di Laceno. Zülle lijkt lange tijd op weg naar de eindzege, maar dan komen de hoge cols in de Dolomieten en is het aan Pantani om tijd goed te maken. Die verovert de roze leiderstrui in de bergetappe naar Selva di Val Gardena en ziet Zülle volledig ten onder gaan in de laatste bergrit naar Plan di Montecampione.

Aan het einde van de rit is Marco Pantani de grote winnaar, na een boeiend duel met Pavel Tonkov. En Zülle? Die finisht als veertiende op een half uur van de Italiaan.

Uitslag proloog Giro d’Italia 1998


2007: Danilo Di Luca neemt leiderstrui over na winst op Montevergine di Mercogliano

Danilo Di Luca juicht, Riccardo Riccò baalt – foto: Cor Vos

Danilo Di Luca begon uitstekend aan de Giro d’Italia van 2007 door met zijn teamgenoten van Liquigas de ploegentijdrit te winnen. Vier dagen later, op 16 mei, boekt de ‘Killer van Spoltore’ zijn eerste individuele zege op Montevergine di Mercogliano. Op de lange, maar niet al te steile klim blijft de koers lang gesloten. De ideale omstandigheden voor puncheurs als Di Luca, Riccardo Riccò en Damiano Cunego om een laatste pijl af te schieten in de laatste kilometer. Al moeten ze dan nog wel de Mexicaanse pocketklimmer Julio Alberto Pérez Cuapio inrekenen.

De rittenkaper maakt deel uit van een vlucht en fietst in het kenmerkende kloffie van Ceramica Panaria-Navigare een mooie voorsprong bijeen, maar valt stil in de laatste kilometers en wordt op zevenhonderd meter van de top voorbijgesneld door de voorwacht van de favorietengroep. Het woord is aan Franco Pellizotti, die de rode loper uitrolt voor zijn kopman Di Luca. De leider van Liquigas versnelt met nog tweehonderd meter te gaan en weet na een lange sprint Riccò en Cunego achter zich te houden. Di Luca neemt de roze trui over en wint dat jaar ook de Giro.

Uitslag vierde etappe Giro d’Italia 2007


2017: Tom Dumoulin pakt roze na tijdritzege in regio Umbrië

Tom Dumoulin op weg naar ‘La Maglia Rosa’ – foto: Cor Vos

De Giro van 2017 zal altijd worden herinnerd als de Giro van Tom Dumoulin. De Nederlander kan bergop mee met de beste klimmers, maar legt de basis voor zijn eindzege toch echt in de twee individuele tijdritten. Dumoulin begint met het nodige vertrouwen aan de 39,8 kilometer lange rit tegen de klok in de regio Umbrië, na zijn ijzersterke optreden twee dagen eerder op de monsterlijke beklimming van de Blockhaus. En dat Dumoulin in topvorm is, bewijst hij tussen Foligno en Montefalco, alwaar men een heuvelachtig traject heeft uitgetekend.

Aan de streep zijn de verschillen enorm. De kopman van Team Sunweb vliegt in zijn rood-wit-blauwe driekleur over het parcours en is aan de streep bijna drie minuten sneller dan Thibaut Pinot en rozetruidrager Nairo Quintana. Vincenzo Nibali doet het iets beter, maar levert nog altijd meer dan twee minuten in bij Dumoulin. Voor de Limburger ligt de roze trui klaar, die hij na een emotionele rollercoaster en een sterke tijdrit op de slotdag in Milaan op het juiste moment weer afpakt van Quintana.

Verslag individuele tijdrit Giro d’Italia 2017
Samenvatting individuele tijdrit Giro d’Italia 2017
Uitslag individuele tijdrit Giro d’Italia 2017


2018: Simon Yates en Tom Dumoulin vechten fascinerend duel uit in Osimo

Simon Yates boekte in Osimo zijn tweede van drie ritzeges – foto: Cor Vos

Tom Dumoulin keert een jaar na zijn Girozege terug naar Italië om zijn titel te verdedigen. Het is echter Simon Yates die de show steelt in de eerste bergetappes naar de Etna en Campo Imperatore, waardoor de Brit als leider de tweede rustdag ingaat. In de elfde etappe koersen de renners van het wonderschone Assisi naar het al even fraaie Osimo, waar de renners finishen na een pittige slotmuur. Na een eerbetoon aan de veel te vroeg overleden Michele Scarponi (de renners passeerden zijn rustplaats) was het tijd voor een sportieve strijd in het centrum van Osimo.

Het werd een gedenkwaardig duel tussen leider Yates en grote uitdager Dumoulin. De renner van Mitchelton-Scott ging al vroeg in de aanval, raapte de eerder ontsnapte Tim Wellens op en wist met een uiterste krachtsinspanning de opkomende Dumoulin van zich af te houden. De Nederlander deed goede zaken voor het podium, Chris Froome verloor opnieuw veel tijd en verdween zelfs uit de top-10 van het klassement. Yates leek na een nieuwe demonstratie in Sappada de gedoodverfde eindwinnaar, maar ging kopje onder in de rit naar Bardonecchia en moest de leiderstrui afstaan aan een herboren Froome.

Verslag elfde etappe Giro d’Italia 2018
Samenvatting elfde etappe Giro d’Italia 2018
Uitslag elfde etappe Giro d’Italia 2018


En verder:

1978: Italiaans kampioen Enrico Paolini noteert in Latina laatste zege uit carrière
1980: Regerend Girowinnaar Giuseppe Saronni snelt naar nieuwe ritoverwinning
1981: Giuseppe Saronni is één jaar later opnieuw de beste op 16 mei
1982: Bernard Hinault grijpt de macht na tijdritzege in Assisi
1985: Titelverdediger Francesco Moser begint Giro met zege in proloog
1986: Greg LeMond zorgt voor Amerikaanse Girozege in Cosenza
1995: Onaantastbare Tony Rominger deelt nieuwe tik uit aan concurrentie
1999: Mario Cipollini spurt naar zege in Catania, Jeroen Blijlevens bijt in het stof
2000: Oermens Ján Svorada stormt naar dagsucces in Scalea
2003: Alessandro Petacchi bevestigt status van nieuwe topsprinter
2004: Alessandro Petacchi dendert naar vierde dagzege in negen dagen tijd
2005: Petacchi bezorgt Fassa Bortolo nieuwe overwinning op 16 mei
2006: Franco Pellizotti soleert naar langverwachte ritzege met finish in Peschici
2008: Gabriele Bosisio ontsnapt voor even aan de anonimiteit en juicht in Pescocostanzo
2009: Wit-Russische zege in Bergamo: Kanstantsin Siutsou in extase na succesvolle solo
2010: Chris Anker Sørensen komt na mistige finale als eerste boven op Monte Terminillo
2012: Roberto Ferrari verrast wereldkampioen Cavendish na chaotische laatste kilometer
2013: Mark Cavendish is in Treviso veel te snel voor de concurrentie
2014: Nacer Bouhanni deelt sportieve tik uit aan zijn rivalen
2015: Beñat Intxausti blijft uit de greep van de favorieten op Campitello Matese
2019: Fausto Masnada laat Italianen juichen met ritzege in San Giovanni Rotondo

Roberto Ferrari wint zijn eerste en enige Giro-rit – foto: Cor Vos

RIDE Magazine